十四

41 3 11
                                    

CHAPTER 14 | Drunken Laughter —————————————— — MENSEN —

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

CHAPTER 14 | Drunken Laughter
——————————————
MENSEN


TEN

"Nummer 11?"

"Yep."

"Oké." Ik stop mijn handen in mijn zakken en ontspan mijn houding. Mijn schouders zakken onderuit en mijn hoofd kantelt omhoog. Een lange trek van een zucht verlaat mijn lippen terwijl ik mijn ogen sluit.

Een gegrinnik vervolgt mijn acties. Een grijns van ondeugd siert mijn lippen als ik het meisje naast me hoor giechelen.

"Is er iets grappigs, 'Hee?" Vraag ik speels.

Hierdoor lacht ze nog meer. De lucht vult zich met gegiechel van het meisje. "Oh, jazeker, meneer Ten. Was vandaag misschien een té grote dag voor jou? Je lijkt wel héél moe!"

"Pfft." Ik blaas wat lucht uit mijn mond. "Je bent zeker een wild en spontane type."

Ondeugd siert haar woorden. "Mhm! Ik had je gewaarschuwd! Pretparken zijn niks voor mij, niks krijgt me meer opgewonden."

Hierdoor open ik één oog. De grijns die al geplakt is op mijn gezicht verbreedt. "Oh? Is dat zo?"

"Mhm!" Neuriet ze speels. Haar ogen sprankelen van blijdschap. De zon die onder begint te gaan reflecteert dat mooi.

We wandelen nog een stuk door totdat we aankomen bij het huisnummer. "Nummer 11." Een plek waar we elkaar eerder ontmoet hebben.

Niet dat zij dat weet...

"Oost west, thuis best," zucht ze uit. Opeens is die vrolijkheid weggeroofd en klinkt ze vermoeid. Dat houdt haar echter niet tegen om te blijven glimlachen. "Nou, Ten, bedankt voor vandaag, I guess, maar ik vertrouw je nog steeds niet."

Ik glimlach van haar woorden. "Mhm, insgelijks."

"Wanneer is onze volgende les?"

"Ik app je nog, ja?"

Ze rondt ons gesprek af met een tevreden knikje. Ze husselt vervolgens in haar schoudertas en vist binnen enkele seconden een sleutelbosje uit.

Tijd voor afscheid, hm.

Ze steekt snel de correcte sleutel in het gat en draait hem open. Wanneer er een kleine klik! de deur uitglipt, draait ze zich terug om. "Zie ik je snel weer?" Een glimlach gaat gepaard met haar zoete woorden. Ik twijfel kort over haar vraag en kijk naar boven, overwegend. Mijn gevoelens voor haar mogen absoluut niet groeien. Ik moet me houden aan mijn wraak—

Mijn gedachten proces verstoort.

Vanuit mijn ooghoeken tref ik twee transparante vleugels aan. Ze wapperen vanuit haar dak. Loerend over haar thuis, klaar voor kattenkwaad. Paniek flitst langs mijn ogen.

Shit.

Night Soul.

——————————————

A/N: Oe la laaaa een andere night soul!!

Bevalt de schrijfstijl van nu? Hihii

Qotc; welke taal zou je graag willen leren?

Soo; ik zou met heel m'n hart Arabisch en Urdu (Pakistaans) willen leren! Het heeft zoveel voordelen voor mijn leven en mijn omgeving omggg

Ik zit nu vast met Frans :/

Ach jaaa

Tataaaa

Rantipole | JJKWhere stories live. Discover now