GIVE IT TO ME | yoonmin

23- Görevin ilk aşaması: Başarılı

Ortam oldukça sessizdi, Yoongi hâlâ arada sırada iç çekerek elini geriye çekmeye çalışıyor ve birkaç parlak göz yaşının daha yanaklarına doğru süzülmesine izin veriyordu. Gereksiz bir şey için hu kadar çok ağladığına gerçekten inanamıyordu, boş yere göz yaşı döküyor ve başının ağrımasına sebep oluyordu bu yüzden boşta kalan eliyle gözlerini ve yanaklarını nazikçe silerken isminin Soohyun olduğunu bildiği alfanın elinde tuttuğu yakıcı şeyler ile yarasını temizlemesini izliyordu.

Diğerlerinin dışarıda beklediğini bildiği için daha rahattı ama bir an önce anahtarları alarak bu mekândan uzaklaşmak her şeyden cazip geliyordu bu yüzden kendini tutarak plana sadık kalması her şeyden önemliydi.

"O adam senin abin yani öyle mi?" Uzun süren sessizlikten sonra alfa yanında getirdiği temiz bezi omeganın eline sarmadan önce yarayı iyice temizlemiş olup olmadığını kontrol etmişti. Yoongi konuşmak yerine başını salladığında Soohyun sargıyı güzelce halletmiş ve geriye çekilirken "Hiç benzemiyorsunuz" demişti. Omega gözlerini devirmemek için zor dururken kurumuş olan dudaklarında dilini gezdirerek onları hafifçe ıslatmış ve "Öz abim değil" demişti. "Babam annem öldükten hemen sonra-" kendi sözünü böylece keserek başını eğerken sanki bu konuda gerçekten canı yanıyormuş gibi görünmek için bir süre boyunca başını kaldırmamış ve gözlerinden hiçbir göz yaşı akmıyor olsa dahi gözlerini silmişti.

En sonunda kendini toplarmış gibi derin bir nefes alırken minik bir gülümsemeyi dudaklarına yerleştirmiş ve yanındaki alfanın yüzüne bakabilmek için bakışlarını kaldırırken "Ama yine de abimi seviyorum" diyerek Soohyun'un anlam verememiş olan bakışlarına odaklanmıştı.

"Fazla korumacı biri olduğu doğru, tüm bunları iyiliğim için yapıyor onu da biliyorum ama bazen gerçekten çok boğuyor beni."

Alfa üzerine giymiş olduğu ceket tarzı kıyafeti çıkarmak için ayağa kalktıktan sonra odanın içerisinde bulunan masasına ulaşmış ve eşyasını masanın üzerine bırakmıştı. Yoongi anahtarların orada olduğunu bildiği için Soohyun'un her hareketini dikkatlice izlediği sırada alfa gömleğinin kollarını dirseklerine kadar katlarken "Ne yapacaksın peki? Geri dönmeyeceğini söylerken gerçekten ciddi miydin?" diyerek arkasında kalan masaya yaslanmıştı.

"Şimdi dönersem babam beni eve almaz ki" diyerek bakışlarını tekrar yere indirdiğinde arada sırada birkaç saniyeliğine alfanın ne yaptığına bakıyordu. Tam o sırada bulundukları odanın kapısı çalındığında Yoongi her an tetikte olabilmek için pantolonunun iç kısmında kalan hançerini parmakları ile yoklamıştı.

"İçeride iki kişi sorun çıkarıyor efendim" diyerek kapının önünde duran bir diğer alfa konuştuktan sonra gözlerini odadaki omeganın üzerinde gezdirmeye başladığı için Yoongi bakışlarını çekmiş ve sanki bu kavga meselesini bilmiyormuş gibi davranmaya çalışmıştı. Kavga eden kişiler aslında onlar ile beraber olan askerlerdi çünkü Soohyun'un dikkatini bir şekilde ikinci kez de dağıtmaları gerekiyordu.

"Ne istiyorlarmış?"

"Aralarında eskiden bu yana gelen bir anlaşmazlık varmış, birbirlerini burada görünce de sakin kalamadılar."

"Halledemediniz mi de beni çağırıyorsun böylesine saçma bir olay için. Dışarıya atın gitsinler işte" diyerek umursamazca konuşan alfa kendi için biraz içecek bir şeyler koyduğu bardağı da hiç içmeden masaya tekrar bırakmıştı. "Duyduğuma göre içlerinden biri elçinin oğluymuş." Yoongi duydukları ile içten içe gülerken bakışlarını yerde tutarak masum omegayı oynamaya devam etmişti çünkü o kişi elçinin oğlu falan değildi, sadece normal bir ailenin şu anda özel bir görevde olan asker oğluydu. Her şeyi ayarlamıştılar.