Oh Boy! I Love You!

The One With Bataan (part 2)

CHAPTER 24.2

Binitawan ni Gabriel ang mga kamay ko. Sumabay ang pagtaas niya ng kamay sa pag-angat kong kanyang damit. Ang perpekto ni Gabriel. Mabilis lang ang pagtanggal ng damit pero tumatak sa akin ang bawat bahagi ng kanyang katawan. Ang maumbok niyang dibdib. Ang flat niyang tiyan. Hindi maguhit ang kanyang abs, pero ang linya sa gilid na tumutuloy sa loob ng kanyang shorts, gusto kong salatin. Nang tuluyan nang mahubad ang kanyang shirt, muling humalik si Gabriel sa akin. Hinawakan niya ang laylayan ng aking t-shirt at siya naman ang nagtanggal ng damit ko. Nagpaubaya ang katawan ko sa paghuhubad niya sa akin.

Sa pagkakataong ito, napansin kong parang bago pa rin ang pagkamangha niya sa aking katawan. Oo, nakatulog na kami ng hubad noon, pero ngayon ko nang naisip na hindi niya ako pinag-iisipan nang kung anuman noong mga gabing kapwa kami walang damit matulog. Dahil ang mga tingin niya ngayon, makahulugan. Titiningin siya sa aking katawan at titingin sa akin. Ngingiti. Parang may nakitang gustung-gusto niya at ipinapaalam kung maaari na niyang makuha. Ngumiti din ako. Pinapayagan ko siya

Muling naglapat ang aming mga labi. Pero ngayon, ang mga nahahawakan lang niya ay dinadampian na niya ng halik. Sa aking pisngi, binabaybay ang aking mukha pababa sa aking leeg. Ngayon ko lang naramdaman ito. Mainit, at ang bawat paghinga niya's nagpapaalab sa parang nagbabaga ko nang pakiramdam.

Umpisa pa lang iyun. Bumaba siya sa aking dibdib. Dito, hindi na lang labi ang kanyang ginamit. Inilabas niya ang kanyang dila. Napapikit na lang ako sa pagtama ng kanyang dila. At nang inikot niya ito, hindi ko napaigilan ang kaunting ingay mula sa aking bibig.

"Ahhhh!"

Nagustuhan niya ang impit kong ungol. Ang paghinga niya ay may kasamang ngiti. Lumipat siya sa kaliwang dibdib. Hindi ko mapigilan ang reaksyon ng katawan ko sa kanyang ginagawa. Ang mga binti ko ay napapagalaw. Ang mga kamay ko, pumatong sa kanyang balikat. Pinipigilan ko na siya, hindi ko kaya ang bagong pakiramdam na ito. Pero hinawakan niya ang aking mga kamay. Dinaganan ng kanyang lakas. Wala akong nagawa. Hindi ko rin gustong manlaban. Ang mga impit kong ingay ay napapalakas na.

"Ahhhhhhhhhhhhh! Tama na!" Pabulong pero malakas ang pagkakasabi ko.

At tinigil ni Gabriel ang kanyang ginagawa. Nakangiti siyang umangat papunta sa akin. Nanunukso.

"But this isn't asking me to stop."

Nakahawak siya sa aking harapan. Matigas na ako. At sa paghawak ni Gabriel doon, naramdaman ko ang pagpintig ng aking sarili. Ang sarap ng kanyang pagkakahawak. Muling nagtangkang bumaba si Gabriel. Pinigilan ko siya.

"Sandali," sabi ko.

Ang arte ko. Naramdaman ko iyun. Nakapikit ako at nakahilig sa gilid ang mukha. At ang hiya ko, ay napalitan ng isa pang hiya. Noong una, nahihiya ako dahil wala pang ibang lalaking nakakita nang aking buong kahubaran. At ngayon, ang arte ko. Nandito na ako, pipigilan ko pa ba siya.

Naramdaman kong umangat si Gabriel sa aking mukha. Hinalikan niya akong muli. Sa gilid papunta sa pisngi.

Humarap na ako at sinalo ng aking mga labi ang mga labi niya.

"Do you really want us to stop?" tanong ni Gabriel.

"Sorry, ang arte ko," sabi ko.

"It's okay," sabi niya. "You are perfect, wala kang dapat ikahiya."

Naramdaman kong tine-trace ng kanyang kamay ang aking katawan. Parang may kuryente ang bawat niyang haplos. At nangsinabayan niyang muli nang halik ang bawat niyang hawak, naging napakagaan ng katawan ko, para akong lumulutang sa kanyang mga kamay.

Hindi ko namalayan na natanggal na niya ang aking shorts at brief. Nang mapansin ko iyun ay tinakpan ko nang mga kamay ko ang aking sarili.

Bumaba si Gabriel. Hinalikan ang akng payat na tiyan, pababa pa sa aking mga kamay na tumatakip sa bahaging ikinahihiya ko. Pero ang mga halik ni Gabriel ang nagpatanggal sa pagkakahawak ko sa aking sarili.