His Secretary (Completed)

14

Good morning.

Yassie opened her eyes feeling disoriented upon hearing the deep voice from her side. Then, she saw her husband smiling sweetly while she was inside his arms.

She shyly smiled.

"Good morning.", she replied and looked at her window. "Or is it already noon?".

"Almost 6.".

Kumalas siya mula sa pagkakayakap ng lalaki at umupo habang kinakalma ang kanyang puso.

"I'll make us dinner.", iwas niya sa lalaki. Dumiretso siya sa banyo at naghilamos. She calmed herself and looked at the mirror. Oh God. She is still blushing.

She inhaled and exhaled until her color were back to normal.

Ng makalabas ay wala na ang lalaki sa kanyang kwarto. She found him in her kitchen rummaging her ref.

"Mukhang wala ka ng stocks.".

Napangiwi siya at tumingin dito.

"Let's dine outside. I'm famish.".

Anyaya nito na tinanguan na lamang niya.

Pinagtulungan nilang buhatin ang kanyang mga gamit at inilagay sa compartment ng kotse ng lalaki. Sinigurado din niyang patay at hindi nakasaksak ang lahat ng appliances bago nagbuntong hiningang isinara ang kanyang bahay.

She'll definitely miss the place. Her alone time in her room is what she'll miss the most.

Ipapakuha na lang din daw ng kanyang asawa ang kanyang kotse dahil sa kanyang pagtanggi ng alukin siya nito na gamitin ang isa sa mga sasakyan nito.

Na ah.

Dinala siya ng lalaki sa isang kilalang restaurant na kanilang nadaanan.

She was never a fan of fine dining. She's a fan of fast food restaurants like KFC, Max's o Chowking. Madalas din naman siyang kumain sa mga ganung mamahaling lugar, yun ay kung may meeting sila ng boss, pakain ng company o libre ng kung sino. But she prefer to eat in a cheaper place with yummy looking foods na laman ng kanyang Instagram. Gusto lang niya yung hindi iiyak ang bulsa niya sa mahal ng mga pagkain.

Naglalakad silang mag-asawa papasok ng restaurant ng tila matigilan ito.

He turned around and looked at her frowning.

"Walk beside me, will you?".

She almost laughed.

"I'm sorry. Nakasanayan ko na kasing nasa likod mo ako lagi.", nakangiti niyang sagot na inilingan nito.

He took her hand and went beside her.

"You're no longer just my secretary. You're now my wife. You should walk beside me at all times.".

"Okay.", she replied. Ng ipagpatuloy nila ang paglalakad ay napangiti siya dahil sa init na dulot ng sinabi nito sa kanyang puso. Kung dati ay lagi lang niyang nakikita ang likod ng lalaki. Ngayon ay kasabay na niya ito sa paglalakad.

She looked at her husband who also looked at her with questions in his eyes.

She shrugged. "I never imagined myself in this place. Walking beside you. Talking casually with you.", she honestly said.

Naramdaman niya ang bahagyang pagpisil ng lalaki sa kanyang kamay.

"This is reality, Mrs. Co.", anito sa seryosong tingin.

Pinigilan niya ang sariling kiligin sa tinuran ng lalaki.

Nagpatangay na lamang siya dito hanggang sa makaupo sila sa loob.

"Jerome?".

Nasa kalagitnaan sila ng pagkain ng marinig ang malamyos na tawag na iyon sa pangalan ng kanyang asawa.

They both turned to where the voice came and found Elize Sanco.

Nagniningning ang mga mata ng dalaga ng makita ang asawa at lumapit pa ito sa kanilang pwesto.

Tumayo ang asawa at tinanggap ang halik ng bagong dating sa pisngi na ikinataas ng kanyang kilay.

"I never expected to see you here. This must be faith, kahapon lang tayo huling nagkita.".

Kahapon? May meeting siya right?

Sumakit ang kanyang ulo at hindi napigilan ang inis dahil sa halatang pambabalewala ng babae sa kanya.

"Elize.  I am with my wife.".

Nakita niya ang panlalaki ng mga mata ng babae na tila doon lamang siya nito napansin.

"Your wife?". She exclaimed.

"Yes, my wife, Yassie Andrea Co.".

"Oh my God, look at her. How old is she? 12?", exaggerated nitong turan.

She unconsciously raised a brow. Baby face man siya ay matangkad siya at maganda ang katawan.

Kung gayon ay hindi siya nito nakilala.

"She is my wife.", he said in a deep and strong tone emphasizing the last word.

Ibinalik ni Elize and tingin sa lalaki, being a secretary and a good observant ay na master na niya ang magbasa ng iba't ibang emosyon kaya naman hindi nakaligtas sa kanya ang nakitang pait na lumarawan sa mga mata ng dalaga.

"Of course.", anito na bahagyang ngumiti. "You never invited us to your wedding.".

"It was a very private wedding. Puro kapamilya lang ang imbitado. But we'll definitely invite you to our church wedding.", sabi ng lalaki.

Hindi niya malaman kung matutuwa o maaawa ba siya sa nararanasan ng babae.

Her husband on the other hand, is he numb or just cruel?

"I'll excuse myself then. Call me alright?".

Tumango ang asawa ngunit hindi nakaligtas sa kanyang paningin ang bahagyang pagpisil nito sa braso ng lalaki bago ito umalis.

The girl's flirting with her husband! At sa harap niya mismo.

Ni hindi man lang din siya nito tinapunan ng tingin at dirediretsong umalis.

She ignored it, yes. Ngunit aminado siyang nasira ng babae ang  gabing iyon.

She silently finished her meal at wala ni isang salita siyang sinabi dito kahit na nga ba maraming tanong ang tumatakbo sa kanyang isip.

"Say something.", untag ng lalaki ng marahil ay hindi makatiis sa pananahimik niya.

She sighed and shooked her head.

"I'm tired. Let's go home.".

Nawala na siya sa mood ngunit hindi naman ibig sabihin ay nagagalit na siya dito. He's an honest man. Kung ang pagbabasehan ay ang dalawang taong pagsasama nila bilang mag-amo at sa ekspresyon nito kanina ay alam niyang wala siyang dapat ipag-alala.

She knew herself very well. She'll be fine, kailangan lang niyang palipasin ang inis na kanyang nararamdaman.

"I'm sorry that you had to experience that.".

Napatingin si Yassie sa asawa na kasalukuyang nagdadrive. Seryoso ang mukha nito habang nakatutok sa daan ang mga mata.

"Experience what?".

"I hate the way she treated you. I'll talk to her for that.".

Umiling siya. "You can't control everyone especially when they're hurt.", she paused, siguro naman ay alam nito na may gusto dito ang babaeng iyon. "Don't worry about me. I know when to fight.", dugtong niya. "Mukhang kakailanganin ko yun pag nakaharap ko ang mga ex mo.".

Nakita niya sa gilid ng kanyang mga mata ang paglingon nito sa kanyang gawi.

"That will never happen.", he stated.

Sa paglingon niya dito ay nakatutok na muli ang mga mata nito sa kalsada. But his furious expression showed.