Perfect Couple 2: Mr. Broken Meets Ms. Broke

Chapter 7

-VINCE-

Pagkatapos naming mamili, umalis na kami ng mall. I was driving while Myca was silent in the passenger seat.

Pakiramdam ko talaga may nagawa ako sakanya kagabi kaya ganito na lang siya katahimik. It was unusual. 

I turned the music on para mawala yung katahimikan.

Napatingin ako nang mahinang sinabayan niya yung kanta.

Pinipigilan kong matawa pero hindi ko talaga kaya.

I laughed out loud. She was tone-deaf. Lol

Nakasimangot na tiningnan niya ako.

"Bakit? Bawal bang sabayan yung kanta?" 

Lalo akong natawa. Ganun ba talaga 'yun? Hindi alam ng tao mismo na wala sa tiyempo ang pagkanta niya?

Nagmenor ako at itinabi muna sa gilid ng kalsada ang sasakyan.

I can't hold it anymore.

I clutched my stomach and burst out laughing. I have never laughed like this for a while.

Halos maluha-luha ako sa pagtawa lalo na nang tingnan ko si Myca na nagtataka pa rin kung bakit ako tumatawa.

Fuck, she's darn hilarious!

"Medyo nakaka-offend ang pagtawa mo, Sir ha. Share mo naman yung joke," nakairap na sabi niya.

Shit. Hahahahahaha! 

"N-nothing. Sorry, Myca. Don't mind me," natatawa pa ring sabi ko.

I can't tell her it's because she was off key. Maganda naman yung boses niya pero yun nga - wala talaga sa tiyempo yung pagkanta niya. Nahuhuli siya sa kanta. And I find it really funny!

Kabaligtaran siya ni Sugar. Shoo was an amazing singer...

Natigilan ako. Damn. Sugar na naman...

-MYCA-

Akala ba ni Vince hindi ko alam na ang tinatawanan niya ay ang pagkanta ko?

Alam ko namang may pagka-sintunado ako pero kumanta pa rin ako kasi akala ko magagalit siya at babalik siya sa pagiging masungit!

Hindi kasi ako sanay na ganito siya kabait! Kinikilabutan ako.

Pinanood ko lang siya habang pinagtatawanan niya ako.

Bumata ng limang taon yung hitsura niya dahil sa pagtawa niya. Lalo siyang gumwapo.

Hindi nakaligtas sa paningin ko nang biglang matigilan siya at bumalik yung kunot sa noo niya.

Now, this is the Vince that I know.

"Are you hungry?" kapagkuwa'y tanong niya at pinaandar na ulit yung sasakyan.

Hmm. Medyo gutom na nga ako. Ang totoo niyan, hindi talaga ako nakapag-almusal kanina kasi pakiramdam ko binusog ako ng halik ni Vince kagabi. Charot.

Pero parang tangang nagparamdam bigla yung tiyan ko pagkarinig sa tanong ni Vince. Malakas na tumunog iyon.

Napatingin na naman si Vince sa akin tapos tumawa na naman siya.

Sayang wala akong cellphone. Ang sarap sana niyang kunan ng litrato.

"I'll take that as a yes," nakangiting sabi niya. Ako naman eh namula.

Tinapik ko yung tiyan ko. Lintik! Nakakahiya!

Nakita ko na minaniobra ni Vince yung sasakyan papunta sa isang restaurant. Medyo may class yon kaya parang gusto kong umurong bigla.