Patalsikin si Ms. Dayo!

Ika-dalawampu't dalawa

Ano ba itong pinasok ko? Pilit ko ngang tinanggihan ang marriage booth nang mahila ako ng tiga-ibang department, napasali naman ako rito sa partner game na mismong inorganisa pa namin. Hindi ko mapigilang hindi mapaismik. Ano ba itong kalokohang ito?

Nag-aalala tuloy ako kung ano'ng iniisip ngayon ni Jef, lalo na ni Meriah. Bakit ko ba kasi tinanong kung kasali si Meriah? Dapat sinigurado ko muna. At paano nga kung kasali pala si Meriah?

"Nakakunot ang noo mo. Ayos ka lang?" tanong ni... nakalimutan ko ang pangalan ng babaeng katapat ko! Kanina pa niya pinagmamasdan ang bawat kilos ko at napansin ko iyon.

Tumango ako bilang pagkumbinsi sa kaniya na ayos lang ako. Sinulyapan ko naman ang nanonood na si Meriah. Nakatingin siya sa papel na sinusulatan ni Leslie at pinipigilan ang pagngisi sa kung ano'ng sinusulat ng kaibigan. Sa oras na ito ay pinapasulat sa amin ang pangalan at katangiang aming nagustuhan sa natitipuhan namin. Nanatili namang blangko ang aking papel.

Ano ba kasi iyong kagaguhang naiisip ko? Pinipigilan ko ngang may makaalam na gusto ko siya kaya bakit nang akalain kong kasali siya ay sumali ako? Wala na sa katinuan itong utak ko, peste. Pero paano nga kasi kung sumali siya at may magustuhan siyang iba?

May kumurot sa aking puso dahil sa naisip. Napatitig ako sa aking papel at mabagal na pinakawalan ang malalim na hininga. Ang mahalaga ay hindi siya sumali sa kalokohang ito.

Pero kasali ako... Nakakaasar.

Naging malinaw sa aking isipan ang iilang nabasang interview ng kaniyang mga magulang sa mga nakaraang taon. Nakasaad doon na wala pa sa isip ng kanilang unica hija ang pagkakaroon ng nobyo at kung mayroon man ay pagbabawalan nila iyon. Kahit na-stroke si Mr. Buenavidez ay natitiyak niyang kaya pa niyang patakbuhin ang mga negosyo habang nag-aaral pa ang kaniyang anak at pinaghahandaan ang paghawak sa kanilang negosyo. Gayunpaman, hindi maiiwasang may hangaang lalaki ang ama ni Meriah para sa kaniya na nagmula rin sa marangyang pamilya at kapwa matayog na businessman katulad nila.

Ang isiping maging kami ay kasalanan para sa akin. Mayaman siya, wala sa kalahati ng kakayahan nila sa buhay ang kakayahan ko o ng aming pamilya.  Magkakaroon lamang ng kumplikasyon sa pagitan ng mga mundo namin. Hindi ko kayang sumuong sa ganoon, tiyak na wala akong kalaban-laban.

Matamlay kong inilipat ang tingin sa nagsalitang si Therese.

"May nagugustuhan na po ba kayo? Napupusuan? Titigan niyo! Malay niyo, sa titigan na iyon ay malaman niyong pareho pala ninyong gusto ang isa't isa!" nagagalak niyang pahayag.

Napaubo naman ako at napaiwas ng tingin nang maramdaman ang sabay na paglingon sa akin ni Leslie at ng aking katapat. Dumapo ang aking paningin kay Meriah at nasaksihan ang pagpipigil niyang humagikgik dahil sa ginawa ng kaibigan.

Kaya naman pala siya natawa... Naglilipat-lipat ang tingin ni Leslie sa akin at sa katabi ko.

"Hindi ba pupwedeng dalawa ang isulat ko?!" prangkang tanong ni Leslie kina Therese na tumayo pa sa kaniyang kinauupuan. "Hindi ko naman kasi inasahan na sasali pa 'yong isa kong crush dito!" Pabiro ang padabog niyang pag-upo at natatawa na rin sa inaasta.

Nagtawanan naman ang iba kasama sina Jef at Meriah na sumulyap sa akin. Sila lamang ang nakakaalam dito sa pag-amin ni Leslie ng pagkagusto sa akin. Kahit na marami siyang gusto ay hindi nakatulong iyon sa akin upang maging kumportable sa ganitong sitwasyon.

Muli pang tumawa si Meriah nang tuldok-tuldukan ng kaniyang kaibigan ang sinulatang papel na tila dalawang pangalan nga ang isinulat at bulgarang namimili. Itinuon ko ang pansin kay Meriah na natatawa pa rin. Halos bumagal ang paligid dahil sa mumunting tawa niya, idagdag pa ang kaunting pag-ihip ng hangin upang bahagyang liparin ang kaniyang buhok. Sa pagkakataong iyon ay parang gusto ko siyang pagbawalang tumawa dahil napupukaw niya ang atensyon ng ibang lalaki sa aming hilera. Binalot ng iritasyon ang aking sistema dahil sa malagkit na pagtitig ng katabing lalaki pati na rin ang lalaking nasa dulo malapit kay Meriah.