Not Your Typical Girlfriend

Chapter 6 of 6-7:

Den’s POV

 

Medyo boring ang Holliday break namin. Walang mga makukulit na ka-klase na lagi kong dapat sawayin. Pero in all fairness. Laging present si bestfriend.

“Hoy Den! Nag-paramdam na ba sayo si Carlo?” eto na naman si Medin kay Carlo eh. Nakakainis na. “Hindi.” Matipid kong sabi habang nag coconcetrate sa Sodoku na kanina ko pa sinasagutan -_____-

“Grabe. Hindi pa talaga nag-paparamdam simula nung ball?” tumango nalang ako. Alam kong gusto niyong malaman ang mga nangyare nung ball -___- mga echosera kayo eh :/ isang flashback nga diyan author!

***flashback***

Nandito ako ngayon sa club building. Hinahanap si Medin. kanina pa kasi siya nawawala eh. Sila actually. Dahil pati si Terrence, Carlo at Dennis nawawala -____-

 

Asan ba kasi yon? mag-sisimula na yung Christmas ball hindi pa kumpleto batch namin. For sure, lagot na naman kami neto sa principal.

 

“Den?” Lumingon ako tapos nakita ko si Carlo. Nag jog naman siya papunta sa dereksiyon ko. Nakasukbit lang sa balikat niya yung tuxedo niya tapos yung white long sleeve polo niya naka fold. Tapos medyo lose yung necktie niya. san ba ‘to galing at ganito kung pumorma?

 

“Kasama mo ba si Medin?” tanong ko kagad nung malapit na siya sakin. “May nakikita ka bang babaeng bungangera na kasa--- ARAY!” binatukan ko nga. Iinsultuhin na ngalang si Medin, tinaon pang kasama ako -___-

 

“Hindi. Hindi ko kasama.” Sabi ni Carlo habang hinahaplos yung likod ng ulo niya. “Sasagot naman pala ng maayos. Oh eh, nasan yon?” naiirita kong tanong. Ngumiti naman siya saka ako hinarap sa kaniya. “Oh? Anong kalokohan na naman gagawin mo?” nakataas yung isang kilay kong nakatitig sa kaniya habang ‘tong si Carlo, nakakaloko ang ngiti.

 

“Ang ganda ng suot mo, ganiyan muka mo? Ngiti naman!” bigla nalang niya hinawakan yung muka ko saka inangat yung magkaibang dulo ng labi ko para pilitin akong ngumiti. I shooed his hands away from me. “Ona ngi-ngiti na.” then I flashed him a ngiting aso.

 

“Grabe. Ang creepy naman ng ngiti na yan. hindi pang Christmas. Pang holloween!” tumawa naman siya. Nakahawak pa talaga sa tiyan ang loko. Grabe ang pangs niya tumawa nakaka-asar na nakakatawa. I tried to control the laugh that is about to burst out but I never managed to control the tini-tiny smirk that escaped my lips.

 

“Woah! You smiled!” tinuro turo ako ni Carlo saka nag-tatatalon. “Hindi ha! Nag-hahallusinate ka lang.” then again nag smirk ako ulit. Ewan ko kung bakit. Abnormal na yata ang mga labi ko. O baka naman sadiyang malamig lang talaga. “Hindi! Impossible! Ngumiti ka kaya ulit ngayon lang! ang cool!” pang-ulit niya saka ako nginitian.

 

“Kung ganiyan ka ng ganiyan, di sana…”

 

“Di sana ano?”

 

“Wala. Andun si Medin sa club room. Puntahan natin?”