Laat maar zien ✓

32. Een beetje plagen is goed voor een mens

Woensdagochtend- Viënna pov.

Het schelle geluid van de wekker galmt door de kamer heen en ik kreun vermoeid. Sabya zet de wekker weer uit en ik hoor dat ze uit bed stapt, samen met Brianna. Kazuna en ik gaan meestal pas uit bed bij de tweede wekker, dus ik draai me weer om en probeer te genieten van de laatste minuten rust.

Als de tweede wekker ook afgaat, zucht ik diep, maar kom dan toch met tegenzin uit bed. Vroeger had ik gewoon thuisgebleven als ik geen zin had in school, maar hier kan dat niet zomaar.

We zeggen niet veel en allevier trekken we een blauw uniform aan. Ik moet eerlijk toegeven dat de kleding best comfortabel zit, behalve dat het een rokje is. De stof is zacht en ik ben er zo onderhand wel gewend aan geraakt.

'Is iedereen klaar? Dan kunnen we naar de kantine,' zegt Brianna met een ochtendstem. Als antwoord klinkt er wat gemompel en we struinen alledrie naar de kantine voor het ontbijt.

We lopen de kantine in en meteen valt mijn blik op de jongens, die aan een tafel in de hoek zitten. Ik kijk naar Aiden, en voel een warm gevoel in mijn onderbuik. Zijn haar zit warrig, maar op zo'n manier dat het er ongelofelijk goed uitziet.

Ik ruk mijn blik van hem los en kijk weer voor me uit. Ik wil achter de meiden aanlopen naar een lege tafel, als ineens de jongens zich omdraaien en ons recht aankijken. Als Aiden me ziet, begint hij licht te grijnzen en wuift ons om te komen.

'Hey,' brom ik vermoeid als we bij hun tafel aankomen.

Aiden grinnikt en kijkt me schuin aan. 'Is hier iemand met het verkeerde been uit bed gestapt?' plaagt hij me.

Ik kijk hem dodelijk aan, maar besluit dan om hem terug te plagen.

'Nee, ik ben met de verkeerde persoon uit bed gestapt,' antwoord ik grijnzend.

Zodra Aiden mijn woorden hoort, gromt hij geïrriteerd en trekt hij me in één beweging op zijn schoot. Hij drukt zijn lippen in mijn nek en maakt een spoor richting mijn oor.

'Je liegt,' gromt hij met een schorre stem.

Ik lach zachtjes en kijk hem over mijn schouder aan. 'Misschien niet'.

'Geen openbare seks, alsjeblieft,' lacht Justus vanaf de andere kant van de tafel. Hij heeft zijn arm losjes om Sabya's schouders liggen en kijkt ons lachend aan.

Ik rol glimlachend mijn ogen en kijk weer voor me uit. We hebben ondertussen allemaal plaatsgenomen aan de ronde tafel.

'Gaan we eten halen?' stelt Brianna voor. Ik kreun vermoeid en leun tegen Aidens borstkas aan. Ik heb geen zin om weer helemaal op te staan en naar de andere kant van de kantine te lopen, maar aan de andere kant heb ik honger als een beer.

Net op het moment dat ik van Aidens schoot wil kruipen, houdt hij me tegen.

'Wij halen wel eten voor jullie,' zegt hij en hij kijkt de jongens aan. Ze knikken grijnzend en staan op.

Ik zend de jongens een waarschuwende blik. 'Wel normaal ontbijt, anders komen we nooit meer bij jullie zitten'.

Ze knikken braaf en lopen naar de tafels waar al het eten op staat. Ik volg ze even met mijn blik, maar kijk de meiden tegenover me dan lachend aan.

'Zitten er toch nog voordelen aan,' lacht Brianna.

Ik grinnik en knik instemmend. 'Hoe zit het nou tussen jou en Dustin?' vraag ik nieuwsgierig. Na gisteravond heb ik niet meer de kans gehad om haar erover te vragen.

Ze haalt haar schouders op en probeert nonchalant te zijn, maar ik zie dat een lieve glimlach rond haar lippen trekt.

'Ik denk wel goed. Het is nog pril, maar ik denk dat er wel wat bloeit tussen ons,' reageert ze.