Laat maar zien ✓

17. Staan we nu dan eindelijk quitte?

Dinsdagavond- Viënna pov.

Het is half elf in de avond en ik en de meiden zijn ons aan het klaarmaken om naar bed te gaan. Nadat Brianna terugkwam van het voetballen, heb ik de meiden verteld wat ik gedaan heb en dat Nathan me gezien heeft. Ze reageerden verbaasd, maar moesten toch wel lachen door het hele gebeuren.

Ik kleed me om in een kort pyjamabroekje en een groot shirt. Mijn haar kam ik kort door en ik besluit het los te laten hangen. Ik wil net in bed kruipen, als een klop op de deur me tegenhoudt.

Ik wissel verwarde blikken uit met de meiden, en loop dan langzaam naar de deur toe. Er klinkt nog een klop, ditmaal luider.

'Ja, ja,' brom ik geïrriteerd. Ik pak de deurklink vast en doe de deur open. Ik kijk recht in de donkerbruine ogen van Aiden.

Zodra hij me ziet laat hij zijn blik over mijn lichaam glijden en blijft hangen bij mijn blote benen. Op dit moment vervloek ik het korte broekje dat ik aanheb.

Aiden likt speels over zijn lippen en kijkt me dan met een lichte grijns aan. Ik kan het plezier in zijn ogen niet ontgaan. Ik rol mijn ogen en sla mijn armen over elkaar.

'Wat moet je?' Misschien is hij hier wel om me te straffen voor de sigaretten. Dan doet hij alsof hij van niets weet en dan ineens wordt hij heel boos. Uit voorzorg zet ik een kleine stap naar achteren.

Hij grinnikt ondeugend. 'Altijd zo vijandig, Viënna,' zegt hij.

Ik negeer zijn woorden en wacht op het antwoord op mijn vraag. Hij schudt grinnikend zijn hoofd als ik hem negeer. Hij wijst naar achteren en nu pas valt me op dat de andere jongens er ook bij staan. Ik herken zelfs enkele andere mensen van het internaat.

'We gaan stiekem naar de zolder. Gaan jullie mee?' vraagt hij. Hij kijkt me afwachtend aan.

Zuna komt naast me staan en kijkt even naar de jongens. Dan knikt ze hevig.

'Lijkt ons leuk!' antwoordt ze. Ik kijk haar verbaasd aan. Van mijn kamergenoten is Zuna wel degene die het meest van avontuur houdt en niet zomaar terugdeinst voor wat plezier.

'Fijn,' brom ik zuchtend. 'Dan ga ik me eerst omkleden en dan komen we eraan'.

Aiden schudt zijn hoofd en zijn zwarte haren vallen deels voor zijn gezicht. Het ziet er schattig uit. Hij haalt een hand door zijn haren heen en grijnst licht.

'Ik vind je er anders erg goed uitzien in deze pyjama. Ik vind dat jullie zo ook wel meemogen'. Van achter Aiden hoor ik wat mensen instemmend mompelen.

Ik wil er net tegenin gaan, als Zuna me de kamer uitduwt. Ik knal vol tegen Aiden aan, die zijn hand om mijn middel slaat. Geïrriteerd kijk ik Zuna aan, die me de meest onschuldige blik zendt.

'Je hebt ze gehoord, we mogen ook met pyjama mee. Dat kost ook weer tijd,' legt ze uit. Ze draait zich om naar Sabya en Brianna. 'Chop chop, jullie moeten ook mee'.

Mokkend lopen ook zij de kamer uit. Als we de deur dichtdoen, lopen we met z'n allen naar de trap toe. We proberen zo stil mogelijk te zijn, want als een leraar hierachter komt, zitten we diep in de problemen. Het is verboden om na tien uur nog van je kamer af te komen, tenzij je naar het toilet moet. En ik denk dat leraren het niet geloven als we zeggen dat we toevallig allemaal tegelijk naar het toilet moeten.

Aidens gespierde arm blijft om mijn middel hangen, zelfs als we de trap oplopen naar de bovenste verdieping. Ik moet eerlijk toegeven dat het goed voelt. Ik voel een warm gevoel in mijn onderbuik ontstaan door zijn aanwezigheid. Ik geef de hormonen de schuld van mijn rare gedrag.

We komen aan op de bovenste verdieping en het is pikkedonker. Toch weet iedereen precies waar ze heen moeten en ik begin te vermoeden dat ze hier vaker komen. Op dit moment ben ik blij dat ik Aiden gewoon kan volgen, zodat ik niet zomaar tegen een muur aanloop.

We lopen een gang door, totdat een van de jongens een deur opentrekt. Iedereen loopt naar binnen en ik vang een glimp van de ruimte, tot een hand me ineens terugtrekt.

'Wij komen zo,' zegt Aiden. De anderen knikken en lopen verder de ruimte in, waarna de deur zacht dichtvalt. Ik wil mijn mond opentrekken en iets naar hem toesnauwen, als ik ineens een muur in mijn rug voel. Aidans lichaam drukt tegen me aan en ik voel zijn warme adem over mijn huid kriebelen.

'Ik hoorde van Nathan dat je in onze kamer was,' fluistert hij. Zijn gezicht is nauwelijks centimeters van de mijne verwijderd. Ik zie zijn ogen speels twinkelen, ondanks het weinige licht in de gang.

'Ja,' is mijn simpele antwoord. Ik zou ik niet weten hoe ik hier onderuit zou moeten komen.

'En dat je sigaretten had meegenomen?' gaat hij verder. Het valt me op dat hij eerst vraagt of het klopt, en niet meteen zegt dat ik iets gedaan heb.

'Dat klopt'.

Hij grinnikt zacht en buigt zijn hoofd naar voren. Ik voel zijn zachte lippen de huid van mijn hals strelen. Zijn handen wikkelen zich om mijn middel en ik voel dat zijn vingers onder mijn shirt kruipen. Ik huiver als zijn koude handen in contact komen met mijn huid.

'Daar staat dan natuurlijk wel wat tegenover'. Ik kan de grijns haast door zijn stem heen horen. 

Zijn tanden grazen zacht langs mijn huid en onbedoeld verlaat een genietende kreun mijn lippen. Het gevoel dat hij me geeft met zijn aanrakingen is onbeschrijfelijk. Het warme gevoel in mijn lichaam verspreidt zich en ik duw mezelf zacht tegen hem aan. Ik voel hem glimlachen tegen mijn huid.

Hij zegt er echter niets van -hij kan soms wel verstandig zijn- en gaat door. Hij maakt een spoor van kusjes vanaf mijn sleutelbeen, via mijn hals naar mijn kaak. Mijn hele lichaam staat in vuur een vlam en nog een verlangend geluid klinkt van mijn mond als hij zacht in mijn huid bijt.

'Fack. Je bent zo sexy als je zo doet,' mompelt hij schor in mijn hals. 'Je moest eens weten hoe goed ik je kan laten voelen'.

Hij trekt zijn hoofd terug en kijkt me recht in mijn ogen aan. Ik kijk met grote ogen terug, mijn ademhaling onregelmatig. Het effect wat hij op mijn lichaam heeft is niet normaal. Even weet ik niet wat ik moet zeggen, maar al snel vind ik mijn stem terug.

'Staan we nu quite?' vraag ik simpel, proberend om te laten zien dat zijn aanrakingen me niets doen. We weten beide dat dat niet het geval is.

Hij grinnikt en kijkt me met speelse ogen aan. Daarna knikt hij en stapt bij me vandaan.

'Ja, nu staan we quite'.

Ik knik goedkeurend en stap dan bij hem vandaan. Ik loop naar de deur toe en gooi deze open. Met Aiden achter me aan loop ik de ruimte in en ik hoop dat niemand mijn rode wangen opmerkt.

Ik moet binnenkort echt voor mijn eigen sigaretten zorgen.