Laat maar zien ✓

21. Hou het stil, ik heb mijn nachtrust nodig

Vrijdagavond- Viënna pov.

Het is inmiddels tien uur 's avonds. Sabya is deze middag opgehaald door haar moeder. Zij gaan dit weekend samen in een hotel in de stad overnachten. Ik ben blij voor haar dat ze het goed met haar ouders kan vinden, maar ergens doet het ook pijn om te beseffen dat mijn band met mijn ouders nooit zo sterk zal worden. Ik wil het niet toegeven: maar het zit me toch dwars dat ik niet veel met mijn ouders praat.

Ik zit op de rand van mijn bed. Ik heb mijn pyjama al aan en houd de dekens twijfelend in mijn handen. Tijdens het avondeten hebben Aiden en ik gediscussieerd over wie nou eigenlijk de wedstrijd had verloren, en we zijn uiteindelijk met een oplossing gekomen: we hebben beiden gewonnen en moeten dus ook beiden de 'straffen' ondergaan. Dat betekent dus voor mij dat ik de komende drie nachten bij de jongens op de kamer moet slapen. Stiekem hoop ik dat hij het is vergeten en dat ik nu alsnog in mijn eigen kamer kan slapen.

'Gewoon hier gaan slapen,' verzekert Zuna me. 'En anders komt hij je zo vast nog wel halen'.

Brianna mompelt instemmend. Ik neem mijn besluit en kruip glimlachend in mijn eigen bed. Ik wil net mijn ogen sluiten, als ik een zachte klop op mijn deur hoor. Een geïrriteerde kreun verlaat mijn mond. Ik heb blijkbaar te vroeg gejuicht.

Ik sta weer op van mijn bed en zie dat de twee meiden me medelevende, maar lachende blikken toewerpen. Ik stamp richting de deur en gooi deze met een ruk open. Zoals verwacht staat Aiden met een onschuldige blik voor de deur. Zijn zwarte haren zitten warrig en hij ziet er sexy uit.

'Je dacht toch niet dat ik het vergeten was, of wel?' grinnikt hij zacht.

Ik brom wat overstaanbaars. 'Nee, natuurlijk niet,' lieg ik. Ik zeg de meiden gedag en volg Aiden dan richting zijn kamer. Mijn blik wordt naar zijn gespierde rug gezogen als hij loopt. Zijn hele gestalte heeft een zekere aantrekkingskracht tot mij, en waarschijnlijk op vrijwel elk meisje.

Als we zijn kamer binnenlopen, zie ik Nathan met een boek in zijn handen op zijn bed liggen. Verrast kijk ik hem aan. Ik had niet verwacht dag hij van lezen hield. En als ik naar de titel kijk zie ik dat het ook nog een Nederlandse Literatuur is. Als hij me opmerkt, kijkt hij me lachend aan.

'Ah, daar hebben we onze Viënna. Ik verzoek jullie twee vriendelijk om niet al te veel geluiden te maken vanacht, want ik heb mijn nachtrust hard nodig. En doe het alsjeblieft veilig, want ik zit niet te wachten op een krijsende baby hier op het internaat'.

Ik rol mijn ogen en kijk hem fel aan. 'Alsof ik seks ga hebben met Aiden'.

Nathan trekt ongelovig zijn wenkbrauw op. 'Maak dat de kat maar wijs. Wij weten allemaal wel beter'.

Ik zie dat Aiden zacht moet lachen en naar zijn kast toeloopt. Hij trekt soepel zijn shirt over zijn hoofd en gooit deze ergens op de grond neer. Als vanzelf glijdt mijn blik naar zijn afgetrainde torso en mijn handen jeuken om de spieren aan te raken. Als Aiden echter ook zijn broek naar beneden trekt, doe ik snel mijn ogen dicht.

'Aiden!' roep ik boos uit. Ik sla mijn handen voor extra bescherming voor mijn ogen. 'Doe alsjeblieft iets meer kleding aan, anders ren ik nu meteen gillend de kamer uit'.

'En dan wat?' hoor ik een lage stem bij mijn oor fluisteren. Ik voel zijn aanwezigheid vlak achter me en mijn hele lichaam wordt warm door het idee. Zijn adem kietelt in mijn nek en laat me huiveren.

'Dan geef ik je aan bij je tante,' snauw ik hem met onstabiele stem toe. Zijn heldere lach laat kippenvel op mijn armen ontstaan.

'Aiden, laat dat arme kind nou eens met rust,' hoor ik Seb lachend zeggen. Ik mompel instemmend en ik voel dat Aiden weer bij me vandaan loopt. Voor de zekerheid blijf ik met mijn ogen dicht staan.