Laat maar zien ✓

11. Het internaatbestuur is altijd de spelbreker

Maandagavond- Viënna pov.

'Ik heb dorst,' zeurt Sabya.

Het is inmiddels al een uur verder en we hebben aan één stuk door gedanst. De sfeer is goed, de mensen zijn vrolijk en iedereen danst mee. Dat kan ook niet anders met zo'n feest als dit. De jongens hebben het echt goed georganiseerd. Ik ben benieuwd of ze vaker dit soort feesten geven.

'Laten we naar de bar gaan,' stelt Zuna voor als antwoord op Sabya. We knikken instemmend en lopen richting de geïmproviseerde bar. Het is een hoge tafel met wat bekers en dranken erop. De barman herken ik als Justus, een van de vrienden van Aiden.

'Hey dames,' glimlacht hij als we voor de bar staan. Zijn donkerblonde haren zitten mooi in model en hij heeft een brede glimlach rond zijn lippen hangen. 'Wat mag het zijn?'

Ik tuit mijn lippen. 'Gin tonic graag,' geef ik door. Hij knikt en kijkt de andere meiden dan vragend aan. Zijn groene ogen stralen haast in het weinige licht dat de lampjes in de bomen geven.

Nadat ook zij hun bestelling door hebben gegeven, gaat hij druk bezig met de drankjes. Ik kan zien dat hij er verstand van heeft: hoe hij alles klaarmaakt ziet er erg professioneel uit.

'Genieten jullie van het feest?' vraagt hij als hij onze drankjes over de bar naar ons toeschuift.

Ik pak de plastic beker en neem een grote slok. De verkoelende drank glijdt door mijn keel en ik sluit even genietend mijn ogen. Ondanks dat het avond is, is de temperatuur aangenaam. En door al dat dansen krijg je het vanzelf wel warm.

'Gaaf,' reageer ik. 'Geven jullie dit soort feesten vaker?'

Hij haalt zijn schouders op. 'Zo af en toe,' geeft hij toe. 'Als we het te vaak zouden doen, komt het bestuur van het internaat erachter. En dan zitten we dik in de problemen,' lacht hij.

Ik grinnik kort. Ik kan me ergens wel voorstellen dat de leraren dit soort feesten niet accepteren.

Zijn blik glijdt naar Sabya en hij kijkt haar glimlachend aan. Hij haalt even een hand door zijn haren en ik zie dat hij twijfelt om iets te zeggen.

'Heb je zin om zo te dansen?' vraagt hij haar.

Ik begin breed te grijnzen en kijk naar Sabya, die hem met knalrode wangen aankijkt.

'Ik... Uh... Moet je niet achter de bar staan?' stamelt ze onhandig.

Ik moet zachtjes lachen door haar onervarenheid.

Hij glimlacht. 'Ik kan wel een vervanger regelen,' zegt hij. Zijn blik staan hoopvol als hij nog steeds wacht op een definitief antwoord.

Dan knikt ze. Ze kijkt naar de grond en haar rode haren vallen voor haar blozende wangen. Justus begint te stralen. Hij spreekt kort een jongen aan die de bar van hem overneemt, waarna hij Sabya naar de dansvloer begeleidt.

'Ik dacht dat ze het niet zo op die jongens had,' zeg ik tegen Zuna en Brianna die naast me staan. Ik leun tegen een boom aan en kijk toe hoe Sabya en Justus dansen. Er zit nog een redelijke afstand tussen hun lichamen, maar ik merk dat Justus die afstand beetje bij beetje overbrugt.

Zuna schudt haar hoofd. 'Ze was al voor ze op het internaat kwam vrienden met hem. Ze heeft hem stiekem altijd al leuk gevonden, ookal geeft ze dan nooit toe. Ze blijft altijd volhouden dat ze hem niet leuk meer vindt nu hij met de andere jongens omgaat,' legt ze uit. 'Maar we weten allemaal dat ze nog een zwakke plek voor hem heeft'.

'Is het al een tijdje zo?' vraag ik. Ze kijken me even verward aan.

'Hoe bedoel je?'

Ik haal mijn schouders op en wijs met mijn hoofd naar het tweetal. 'Gewoon. Ze zien elkaar overduidelijk zitten, maar maken beide geen move naar de ander toe,' verduidelijking ik. Ik neem nogmaals een grote teug van mijn drankje.