Laat maar zien ✓

21. Hou het stil, ik heb mijn nachtrust nodig

'Kan ik mijn ogen weer open doen?' vraag ik zacht. Ik hoor gegrinnik van de jongens als antwoord. Ik vraag me af hoe ik het ga overleven om voor een hele nacht lang met vier jongens op een kamer te slapen.

'Ik wist niet dat de stoere Viënna zo preuts was,' grinnikt Aiden.

Ik tuit opstandig mijn lippen en sla mijn armen over elkaar. 'Ik ben helemaal niet preuts,' ga ik tegen hem in. 'Kan ik mijn ogen weer open doen?' herhaal ik mijn vraag.

'Dat kon je vijf minuten geleden al'.

Ik open langzaam mijn ogen en zie dat Aiden een grijze joggingbroek aan heeft getrokken. Het kledingstuk hangt laag op zijn heupen en laat de strakke lijnen bij zijn onderbuik goed zien. Ik volg zijn lichaam naar boven en kijk hem uiteindelijk weer in zijn ogen aan. Zijn blik staat wild.

'Door die blik die je me zojuist gaf, zou ik je het liefst hier en nu nemen,' zegt hij schor.

'Gadverdamme, Aiden, hou je in,' zegt Justus vanuit de hoek. Ook hij ligt op zijn bed. Hij heeft zijn mobiel in zijn handen en kijkt Aiden geërgerd aan.

'Waar moet ik vanacht slapen?' Ik besluit wijs om Aidens woorden te negeren. Onzeker blijf ik in het midden van de kamer staan en kijk Aiden vragend aan.

'Bij mij in bed,' grijnst Aiden ondeugend.

Ik trek mijn wenkbrauw op en schud hevig mijn hoofd. 'Ik slaap nog liever op de grond dan in dat sekshol van jou,' deel ik mee. Ik herinner me de condooms die in zijn nachtkastje liggen, en de woorden van Sabya dat ook Aiden het bed met heel wat meiden heeft gedeeld. Ik trek een vies gezicht bij het idee alleen al.

'Je mag ook bij mij liggen,' suggereert Nathan lachend. Hij kijkt weer op van zijn bed en hij wiebelt met zijn wenkbrauwen.

Ik rol mijn ogen. 'Alsof jouw bed beter is'.

'Nee,' antwoordt Aiden voor hem met een geïrriteerde blik. 'En mijn bed is schoon, als je dat soms wil weten. Dus doe dat licht uit en kom hier liggen'.

Ik zucht verslagen en weet dat ik er toch niets tegenin kan brengen. De weddenschap was dat ik bij de jongens op de kamer moest slapen en ik zit niet te wachten om de hele nacht op de harde vloer te moeten liggen. Daarom draai ik me om naar de lichtknop en schakel het licht uit. Ik hoor zacht het geïrriteerde gemompel van Nathan over dat hij in het donker niet kan lezen, maar al snel is het stil in de kamer.

'Umh,' begin ik twijfelend als ik midden in de kamer sta. 'Welke kant moet ik op?' Ik kan niets zien in het pikkedonker en steek verdwaald mijn armen voor me uit.

Ik hoor geamuseerd gegrinnik van Aiden en niet veel later hoor ik dat hij zijn dekens van zich afslaat. Hij loopt mijn kant op en ik wacht ongeduldig af tot hij me helpt.

Zijn koude handen belanden op mijn beide heupen en ik laat een geschrokken gil horen. Hij lacht zacht en begeleidt me naar zijn bed toe. Zwijgzaam volg ik hem, terwijl hij achteruit naar zijn bed toe loopt. Zijn handen blijven strak op mijn heupen liggen.

Nog een verbaasd geluid verlaat mijn mond als Aiden op de rand van zijn bed gaat zitten en mij met zich meetrekt. Ik beland op zijn schoot en ik voel dat zijn gezicht erg dicht bij de mijne is. Mijn ademhaling gaat gejaagd. Mijn handen leunen tegen zijn borstkas aan voor ondersteuning.

Hij leunt langzaam naar achteren en gaat op het matras liggen, waardoor ik mee vooruit buig. Zijn handen verlaten mijn heupen voor geen moment, in plaats daarvan wikkelt hij ze alleen maar strakker rond mijn middel, zodat hij me op mijn plek houdt. Ademloos kijk ik hem aan.

'Aan deze houding kan ik best gewend raken,' fluistert hij speels in mijn oor, zacht genoeg zodat de andere jongens hem niet kunnen horen.

Ik rol mijn ogen, maar kan niet voorkomen dat een glimlach zich rond mijn lippen vormt.

'Ik vind het ook niet erg om de controle te hebben,' grinnk ik en ik duw hem plagend harder tegen zijn schouders.

Met een simpele beweging heeft hij ons omgedraaid en hangt hij boven mij. Met zijn handen steunt hij naast me op het matras, zodat niet zijn hele gewricht op mij leunt. Een geïrriteerde grom verlaat zijn lippen.

'Jij bent de controle al kwijt sinds de dag dat je hier bent,' fluistert hij in mijn oor. Zijn lippen glijden langs mijn hals en ik sluit genietend mijn ogen. Aiden werkt me op mijn zenuwen, maar op de één of andere manier kan ik niet anders dan me aan hem overgeven als hij me zo aanraakt. Alsof zijn aanrakingen ervoor zorgen dat ik alles om me heen vergeet.

Hij bijt speels in mijn huid en laat een van zijn handen langs mijn zij glijden. Zijn vingers kruipen onder mijn shirt en ik huiver door de koude, maar passievolle aanraking. Een gelukzalige kreun verlaat mijn lippen.

'Jongens, wat zei ik nou over krijsende baby's?' zucht Nathans stem ineens vanaf de andere kant van de kamer.

Aiden gromt gefrustreerd, maar laat zichzelf dan wel van me af vallen. Hij komt naast me liggen en slaat de dekens over ons heen. Al vrij snel vinden zijn armen mijn lichaam en trekt hij me naar zich toe. Veilig nestel ik me tegen hem aan. Voor één avond laat ik hem zijn gang gaan, deels omdat het zo goed voelt om bij hem te liggen. 

'Slaap lekker, Viënna'.