Conditions of Worth

Chapter 27

NAPAUNGOL si Luna nang dahil sa mabigat na bagay na tila nakapatong sa ulo niya. What is that thing and why is it on her head?

Kinapa niya ang mabigat na bagay na iyon pero... mayroon nga ba?

"Argh.." Sinubukan niyang bumangon ngunit parang magnet ang kama at hinihila siya pabalik.  She tried to look at the wall clock at doon na siya napilitan bumangon dahil alas-onse na pala ng umaga!

Tanghali na!

"Shit.." But, her head hurts! Gosh, parang gusto niyang ipukpok ang ulo sa pader dahil sa kagagahan niya. Hindi naman siya sanay uminom pero... stupid!

Ngunit hindi pa pala iyon ang gugulat sa kanya. Tada! There's a hot male specie beside her and he's above naked.

Parang nalimutan niya ang sakit ng ulo sa tindig ng katawan nito. Hindi niya pala namamalayan na palapit na siya nang palapit rito.

"Good morning" Napaatras siya sa biglang pagbati nito! What the-- kanina pa ba ito gising?

"G-Good morning.." aniya. Oh, wait! Hindi pa siya nagtotoothbrush! Kaya naman bumangon siya at agad na nagtungo sa comfort room para magwash-up.

Ang husay mo, Luna!

Nang babasain na ang kamay ay muli niyang nakita ang singsing na sinuot ni Atlas sa kanya kahapon.

Oh my god! She's married!

"It's real, Baby" napalundag siya sa biglang pagsulpot ni Atlas! What the-- "You married me for real"

Lumapit ito sa kanya't pinaharap siya pagkuwa'y hinapit sa bewang at ginawaran ng isang halik. What the-- ano ba ang nangyayari?

"You forgot to give your husband a kiss, baby" anito at ngumisi, "Good morning, nagpadeliver na ako ng pagkain. You should prepare para makakain ka na.."

Okay. Wala pa rin siya masabi. Maybe after she brushed her teeth? But wait, bakit si Atlas ang bango pa rin ng hininga?

Lumabas na ito nang marinig ang pagkatok sa pinto kaya naman agad na siyang nagmadali sa pagaayos. Mamaya pumasok na naman ito at... manghalik.

What are you grinning at, Luna?

Sandali, if they are married. Technically, tinulugan niya ito sa unang gabi nilang magasawa!

"Luna, are you done? C'mon, let's eat at babalik na tayo na ospital.."

Crap! Oo nga pala, she has a father na nakaconfine sa ospital at heto siya't... nagpakasal!

"Hello?" May kausap ito sa phone nang lumabas siya't nakita ang pagkain na inorder nito, "Alright, I'll tell her"

Napatingin siya rito, "W-Who's that?"

Tumabi ito sa kanya, "Si Luther" anito, "Kumain ka na. You must be hungry, mukhang napasobra ka ng inom kagabi.."

Napayuko siya, "I-I'm sorry.. Was I a mess?"

Inangat nito ang kutsara at tinapat sa bibig niya. Woah, maalaga ha?

Syempre binuksan naman niya ang bibig at kinain yon.

"No" sagot nito, "You were crying the whole night"

Umiiyak? Bakit? "Dahil saan?" tanong niya nang malunok ang pagkain sa bibig at muling binuksan iyon nang itapat ni Atlas muli ang kutsara.

"Hindi mo natatandaan?" he asked. Napaisip naman siya, what would be the reason why she's crying?

"Dahil kay Dad?" umiling naman ito, "Kanino?"