X (m)

9.3K 377 293
                                    


Hatırlatma;

Gülümseyip kapıya doğru yöneldiğim anda Jungkook'un sesi durmama sebep olmuştu.

"Aurora benim siyah Tshirt'imi gördün mü? Dün en son üçlü koltuktaki giysilerin olduğu yere koymuştum. Neredeyse oradaki giysilerin hepsi katlı ama bir tek benim Tshirt'im yok. Acaba sen görmüş olabilir misin?"

Sesindeki ima beni olduğum yere çivilerken içimden konuşmayıda ihmal etmiyordum. Şimdi sıçtın Aurora.kesinlikle Tshirtin sende olduğunu biliyor... Nasıl çıkacaksın bu işin içinden?

~

Tam ağzımı açıp konuyu dağıtmak adına bir şeyler zırvalayacaktım ki, pratik odasının açılmasıyla hepimiz kapıya doğru dönmüştük. İçeri giren Sejin Sunbae'nin gözleri hepimizin üzerinde gezindikten sonra benim üstümde durmuştu.

"Senin izinli olduğunu sanıyordum Aurora. Burada ne işin var?" Bana doğru yönelmiş elini omzuma doğru koymuştu.

"İyi hissettiğim için gelmek istedim efendim. İşe daha yeni alışmaya başlamışken gelmemek doğru olmaz diye düşündüm." Ağzımdan dökülen sözcükler yalan diye bağırırken Sejin Sunbae samimiyetle gülümsemiş kafasını sallayarak beni pas geçmişti. Grup üyelerine doğru yürümeye başlamış benden biraz ileride durmuştu.

"Bende sizi kontrol etmeye gelmiştim. Dans pratiği çekimi nasıl gidiyor diye bakmak istedim. Bir sorun yok değil mi?" Sejin Sunbae'nin sorduğu soru karşısında Taehyung ağzını açıp konuşmaya başlamıştı. Bende bu sırada Sejin Sunbae'nin arkasında olmamın avantajını kullanarak kafamı hızlı hızlı olumsuz anlamda salladım.

"Evet bir sorun var-" kafamı salladığımı gören Taehyung anında söylediği cümleyi toparlayıp devam etmişti. "Vardı, ama hallettik. Şimdi hiçbir sıkıntı yok Sunbae." Durumu kurtarmasının verdiği rahatlıkla tuttuğum nefesi dışarı vermiş gözlerimi yummuştum. Burada ki insanlar yapılan tek bir yanlışla işsiz kalabilirlerdi ve bana göre herkes ikinci bir şansı hak ederdi. Kim bilir ne zorlukla buraya kabul edilmişti işini elinden almak en son isteyeceğim şey olurdu muhtemelen.

"Pekala o zaman. Siz dinlenin, birazdan devam edersiniz." Eliyle hepimizden daha ayrı duran kameramanı göstererek konuşmaya devam etmişti. "Sen, yeni kameraman benimle gelmen gerek. Bir kaç görüntüde problem çıktı. Ne kadar düzeltebiliriz birde sen bak." Kameraman çocuk hızlıca kafasını sallayıp hareketlendiğinde göz göze gelmiştik. Gözlerindeki minnettarlık bile benim için yeterli bir sebep olmuştu. Sejin Sunbae odadan çıkmaya yeltendiğinde dikkatimi ona verip  hızlıca konuşmaya başlamıştım.

"Sunbae benim yapabilceğim bir şey var mı?" Beklenti içerisinde yüzüne bakmaya başladığımda tekrar gülümseyip konuştu.

"Hayır Aurora, şimdilik bir şey yok. Dinlenebilirsin. İhtiyacım olduğu zaman ben sana ulaşırım." kapıya ulaşıp dışarı çıktığında, kameraman çocukta hemen ardından çıkıvermişti.

Tekrar çocuklara dönüp konuşma gereği duyduğum sırada Taehyung benden önce davranarak konuşmaya başlamıştı.

"Neden böyle bir şey yapma gereği duydun ki?" neyi kastettiğini anlayamadığım için kaşlarım istemsiz bir şekilde çatılmıştı.

"Ne demeye çalışıyorsun Taehyung?" cevap vermesini beklemeye başladığım sırada beni çok bekletmeden konuşmaya devam etti.

Destinesia | JeonJungkookWhere stories live. Discover now