Dating Rio Lhoyd Salazar

Twenty Seven

Twenty Seven

Malapad ang ngiti ni Dad habang pababa ako ng hagdan.

"You look stunning." napangiti ako sa sinabi ni Dad at tsaka kami payapang pumasok sa loob ng kotse. Sa isang engrandeng Hotel ang pagdarausan ng event. Naunang magpaalam saakin si Dad ng makarating kami. Nilapitan kaagad ako ni Jel at Raiden.

"Beautiful" bulong saakin ni Jel, si Raiden naman ay nasa likod ko lamang nakasunod. Sa Entrance pa lang ng Hotel ay napaiwas na kaagad ako ng tingin. Iniharang ni Raiden ang katawan niya para hindi ko makita si Rio na nagaabang saamin. Napangiti ako ng bahagya.

Kahit naman na takpan niya ako, we will be meant to see each other. Malabong hindi mangyare yun.

Hindi ko siya magawang tingnan. Inaliw ko lang ang sarili ko sa pakikipag-kwentuan ko kay Jel ng mapadako ang mga mata ko sa pamilyar na babae na naruon sa Park ng Hotel. Tiningnan ko si Raiden na ngayon ay nakatanaw na sa tinitingnan ko.

"She's Jasper Girl" sabi niya.

Kaya pala pamilyar na pamilyar ito saakin. Nagkita na kami sa Bar nila Jasper, di ko lang matandaan. Nagtama ang paningin namin at iginaya ko sila patungo roon.

"Elren Right?" tanong ko sakanya. Nagkatitigan kaming dalawa at mukhang pilit niyang inaalala ang pangalan ko. Ngumiti ako ng bahagya.

"Cheska." pakilala ko sakanya. Pareho kaming napangiti.

Biglang sumungit si Jel sa titigan naming dalawa. "Bakit wala ka sa loob?" Ou nga pala.

Naramdaman ko ang pagkailang niya sa tanong nito kaya lumapit na ako at bumulong sakanya. "Youre beautiful"

Nakita ko ang paglapad ng ngiti niya saakin. Mukhang magkakapalagayan kami ng loob.

"Ikaw din." balik niyang sabi.

"Hindi pa kami pumapasok sa loob, do you want to go with us?" alok ko rito.

"No, hindi na. Dito na muna ako..." nagsalubong ang tingin ko sakanya. Why? Is she afraid?

"Hindi ka mabo-bored kapag kasama mo kami." singit bigla ni Jel. Hinila ko na siya paalis doon. At habang binabagtas namin ang Entrance ay ramdam na ramdam ko ang kabang nadarama niya. Marahil ay sa mga reporter, I guess?

"Relax" bulong ko sakanya. Nakita ko ang pagkakaroon niya ng confident sakanyang sarili. You are beautiful Elren, you dont need to please anyone.

Tuloy tuloy kami sa pagpasok hangaang sa nagaalangan si Elren sa taong kaharap niya. Napangiti ako  at tinap ang balikat ni Jasper.

"Dont worry about her, ako na ang bahala." bulong ko. Kita ko ang mga nakakalokong ngiti ni Jasper.

Naging maayos ang takbo ng program. And I admit to myself that I am the number 1 pretender. Pinilit kong maging kalmado kahit na ilang beses na nagtatagpo ang mga mata namin. I know how much he want to approach me but thanks to Raiden, hindi niya nagagawang lapitan ako.

Kanina parin wala sa tabi ko si Elren, baka umuwi na iyon. I dont know.

After the program ay nilapitan na ako ni Dad. Matiwasay akong nagpaalam sa apat. Una kong nilapitan si Jel na clueless sa ginawa kong pagyakap sakanya.

"Thank you for everything, hintayin ko ang ipapakilala mo saakin na Girlfriend mo." Tinanggap niya ang pagyakap ko at nagtanong. " Aalis ka? You sound like you're saying goodbye." binigyan ko lang siya ng masayang ngiti at tsaka nagtagpo ang mga tingin namin ni Jasper.

"And you too, don't ever leave that Girl. Be contented. You deserve each other." Lumawak ang mga ngiti ni Jasper at tsaka masiglang inilahad ang kamay niya saakin. Tinanggap ko iyon ng walang pagaalinlangan.

Sunod kong tinitigan ang tahimik at nakahalukipkip lang na si Raiden. I know he hates this kind of goodbye ngunit sinubukan ko parin. Niyakap ko siya. "And to you my Cous, Lets live together. Lets live even if we were torn apart inside." Lumandas ang luha sa mga mata ko at bumulong sakanya. "And promise me one thing, don't ever said to them that this is my last goodbye." ginulo lang ni Raiden ang buhok ko at binalik ang pagkakayakap saakin. And lastly, in front of them I hug him.

Napansin ko ang pagiwas ng tingin nila Dad, Raiden, Jel at Jasper.

Sobrang higpit ng pagkakayakap niya saakin na animoy madudurog ang aking katawan. "Rio, don ever dare to think na nagagalit ako sayo for what happen. I know para lang akong tanga kapag sinabi ko sayong hindi ako nasaktan, pero ayoko din namang sisihin ang sarili ko dahil this time huli na naman ako. Huli ako sa lahat ng bagay in terms of you. Pero siguro okay na din yun dahil atleast now you will becoming a great father. For the past weeks, pinaramdam mo saakin ang totoong pagmamahal, no pinaramdam mo saakin kung paaano ka magmahal and I am really thankful for that." Nagtama ang mga tingin naming dalawa, masaya ko siyang tiningnan. "Thank you for everything, for all your sacrifices para saakin. Thank you for all the pain and Joy na alam kong babaunin mo habang buhay. Thank you dahil hinayaan mong makita kita bilang Rio Lhoyd Salazar, my ultimate stalker since we were child." Pinunasan ko ang luhang patuloy na lumalandas sa mga mata niya.

"Even if we are not for each other, you will always be my forever, remember that. And I want you to know, that I am setting you free." mas lalong nagunahan ang pagpatak ng luha sa mga mata niya. Tinitigan ko siya ng matagal at unti-unti na akong kumawala sa kanya.

Kinuha niya ulit ang kamay ko at bumubulong na No. But I refuse to stay by your side again.

Lumapit na saakin si Dad at inalalayan ako sa pagalis, and for the last time.

I look at them, Goodbye.

VOTE, COMMENT