GECENİN IŞIĞI

96. Bölümden kesit

"Şey... Gece Bey ben istediğiniz dosyayı sanırım unuttum." Dudağımı dişledim ve ona kısık gözlerle alttan alttan baktım. Ne yaptığımı anlamıştı sonunda. Başını eğip iki yana salladı. Başını kaldırdığında ciddiydi. Sanırım oyunuma dahil olmayı kabul etmişti.

"Işık hanım, oysaki ben sizi evime dosyayı getirin diye çağırmıştım. Eliniz boş gelesiniz diye değil."

Ov! Gerçek Gece buydu işte. Mahçup tavırlar sergiliyordum karşısında.

"Üzgünüm Gece Bey. Aklımdan çıkıvermiş. Sizin için yapabileceğim başka bir şey var mı?"

Gözlerimi aç bir şekilde vücudunda dolaştırdım. Gözgöze geldiğimizde sırıtmamak için zor tuttum kendimi. Kesinlikle rolümü muhteşem oynayacaktım. Bu çok zevkli olacaktı çünkü.

"Benim için yapabileceğiniz başka bir şey yok. Çıkabilirsiniz Işık Hanım."

Ha? Zoru oynuyordu demek. Tamam madem öyle ben de zoru başaracaktım öyleyse. Bu oyun onun da hoşuna gitmiş olacak ki hâlâ bitirmemişti. Ona doğru yaklaştım.

"Ama ben düşünmüştüm ki... siz beni evinize çağırdınız... bir şeyler yaparız sanmıştım."

Saçlarımı omuzlarımdan geriye attım. Ellerimi yelpaze gibi kullanıp yüzüme yelledim.

"Burası çok sıcak değil mi? Siz de yanmadınız mı?"

Yatağın tam ucunda, karşısında durdum. O da rolünü kavramıştı. Bana karşı koymaya çalışır gibi yutkundu.

"Odanın ısısı gayet normal Işık hanım."

"O zaman, sanırım ben fazla giyiniğim."

Bunları gerçekten ben mi söylüyordum? Demek benim de içimde bir sekreter varmış.

Gece kendine karşı koymaya çalışıyordu. Ne diyeceğini kestirememişti.

"Sizin için klimayı açabilirim Işık hanım."

Yatağın ucunda oturuyordu. Aralıklı bacaklarının içine girdim. Şimdi aramızda mesafeler vardı.

"Klimayı değil de... düğmelerimi açsanız."

CUMA GÜNÜ UPUZUN BİR BÖLÜMLE TEKRAR BURADA OLACAĞIM. GÖRÜŞMEK ÜZERE KELEBEKLER💕💕