72. BÖLÜMDEN KESİT

64.9K 1.4K 78
                                    


"Neye gülümsedin sen öyle?"

Şu an o kadar güzeldi ki. Daha önce hiç bu kadar evinin adamı gibi değildi. Şimdi gerçekten de evin üyeleriydik. Belki ben hep öyleydim ama o öyle değildi. Sanki bu ev bizim değilmiş gibi hissettiğim çok zaman oluyordu. Örneğin o evimizde bile takım elbise ile gezerken. Şu an üzerinde bir şort ve sıfır kol tişörtü vardı. Benim kocamdı işte. Bu evin adamı. Şirketin CEO'su değildi. Holdingin patronu değildi. Dışarda kalkındığı zırh yoktu üzerinde. Gözlerime aşkla bakıyordu. Diğer insanlara baktığı gibi sert değil. Masum sorusuna yanıtım tekrardan gülümsemek oldu.

"Hiiç," derken de anlamsızca gülümsüyordum. Oturduğu bar taburesinden kalkıp arkama geçti. Kollarını belime dolayıp başını çeneme bastırdı.

"Bizim bir oğlumuz olacak biliyorsun değil mi?"

Gözleri yaşlı, masum erkek çocuğu.

"Ya, öyle mi? Buna sen mi karar veriyorsun?"

Tüm vücudumu ona yasladım. Arkamda dağ gibi bir adam vardı. Her zaman arkamdaydı.

"Evet göreceksin. Bizim bir oğlumuz olacak. Ayaz..."

Bunu önceden de söylemişti. Komadayken rüyasında görmüştü.

"Ya kızımız olursa?" Bu soruyu sorarken içten ben de oğlumuz olsun istiyordum. Ama bir kızımız da olabilirdi elbette.

"Babasının ikinci meleği olacak." Kafamın üzerine bir öpücük kondurdu.

Melek...

"İsmi Melek olsun mu?" Bir kız çocuğuna yakışabilecek en güzel isimdi bence. İsmi gibi masum olurdu.

"Eloa," diye fısıldadı.

"Ne?"

Eloa da ne demekti öyle?

"İsa'nın bir gözyaşından doğan melek."

KÜÇÜCÜK BİR KESİT BIRAKMAK İSTEDİM. EĞER YARINA KADAR 300 YORUM VE VOTE SINIRIMIZ GEÇERSE HEYECANLI MI HEYECANLI UZUN MU UZUN BİR BÖLÜM İLE KARŞINIZDA OLACAĞIM. UMARIM SINIR GEÇİLİR..🙃🙃❤️❤️

GECENİN IŞIĞIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin