Keyifli okumalar. Satır arası yorumlarınızı bekliyorum.
••
Bir erkeğin yumruğundan daha serttir bir kadının son sözü: Çünkü biri dişlerini döker, diğeri düşlerini.
-William Butler
••
İçimden geldiği gibi davranmak... Hmm mesela şu an içimden ne geliyor? Avazım çıktığı kadar bağırmak. Neden? Çünkü Fredy görmemiş gibi arabanın her yerini süzüyordu. Koltukları okşuyordu. Gece'ye aptal aptal sorular soruyordu. Bağırmamak için zor tutuyorum kendimi. Ama bunu yapmayacağım. Şu an sadece sessiz sessiz arka koltukta oturuyorum. Fredy hâlâ Geceye bir şeyler soruyordu. Onları dinlemiyordum artık. Arada bir Gece ile dikiz aynasından gözgöze geliyorduk. O bana göz kırpıyordu ve ben gözlerimi kaçırıyordum. Liseli aşıklar gibi...
"Yani bisim kusen senden porç para aldı?" dedi Fredy sorar gibi.
"Öyle oldu," deyip geçirtirdi Gece.
"Çakmaktaş sen çok konuştun biraz sussan diyorum," dedim tıslarcasına. Fredy daha da konuşmadı. Yol boyu sessizlik devam ederken Gece bozdu.
"Güneş nerede?"
"Amcamlarda."
"Onu özledim. Yanımıza getireceğim," deyince ofladım. Ne sanıyor ki onun evinde mi kalacaktım sanki?
"Gece ben senin evinde kalmayacağım."
"Tamam güzelim." Hay Allah'ım ya. Adam sanki sinirlerini aldırmıştı. Bağırmıyordu bile. Fredy ise hâlâ arabayı inceliyordu. Bok var anasını satayım. Görmemişler gibi bakıyordu..
"Nicht wie Menschen, die es nicht gesehen haben." diye uyardım artık onu. Gerçekten rezil ediyordu bizi.
(Görmemiş gibi bakma.)
"Und Schrei mich nicht an."
O da bana bağırarak karşılık vermişti.
(Sen de bana bağırma.)
"Sizi anlayabiliyorum," dedi Gece omuz silkerek. Yapamadığı ya da bilmediği bir şey var mıydı bu adamın?
Araba Gece'nin evinini önünde durunca Fredy hemen indi. Gece de inip kapımı açtı. Kapımı! Açtı! İndim.
"Her şeyi anlatacağım. Tülay sandığın kişi değil," deyince başımı salladım.
"Peki dinleyeceğim." En başta yapmam gerekeni şimdi yapıyordum.
"Seni çok özledim bir öpücük versen?" dedi sorar gibi. Uzanıp yanağına masum bir öpücük bıraktım.
"Dudaktan kasdetmiştim," dedi ve eve doğru yürüdü. Fredy bahçeyi turluyordu. İçeri girdik. Benim meraklı kuzen evi gezmeye başladı ben de salona pinekledim.
"Işık..."
"Efendim?"
"Gerçekleri anlatmadan önce bana bir yemek yapsan çok özledim yemeklerini," deyince gülümsedim.
"Tamam ne yapayım?" derken koltuktan kalkıyordum.
"Ne istersen," dedi. İyilik meleği gibi bir Gece düşünün. İşte tam karşımda o Gece.
Onu onaylayıp mutfağa geçtim. Çabucak bir şeyler hazırlayıp gerçekleri öğrenmeliydim...
••
Gece soslu makarna sevdiği için onu yapmıştım. Yanına da kızartma. Aparatif bir şeyler yapmıştım yani. Sofrayı salona kurdum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GECENİN IŞIĞI
General FictionGenel Kurgu #1 Bir adam düşünün, hayatının tüm dönemlerini karanlık işlerle geçiren ve geçmişinin izlerini hâlâ üzerinde taşıyan... Bir de kadın düşünün, şu yaşına kadar sersefil büyüyen ve babasının hastalığı yüzünden yüklü bir miktarda paraya ihti...
