Merry Christmas, little fangirl

24 December 2017 ~ Narry OS

All You Need Is Love

HARRY'S POV

'Schat, heb jij aankomende zaterdag iets te doen?' Ik zit op een gewone donderdag in november bij mijn moeder aan de keukentafel koffie te drinken, terwijl we de plannen voor de Kerst doornemen.

'Huh?'vraag ik.

'Ik vroeg of je aankomende zaterdag iets te doen hebt,'herhaalt mijn moeder lachend. 'Wat is daar zo verwarrend aan?'

'Nou, nog geen tien seconden hadden we het erover of we zouden gourmetten of fonduen en nu vraag je me wat mijn plannen voor het weekend zijn. Ik volg het niet helemaal.'

'Oké, sorry.'

'Maar vanwaar de vraag?' Ik kan mijn nieuwsgierigheid niet onderdrukken en mama schiet in de lach.

'Je weet toch dat Gemma en ik aankomend weekend naar de opnames van de kerstspecial van "All You Need Is Love" zouden gaan?' Ik knik. Daar hebben ze het al weken over. 'Ja, Gemma kan dus geen vrij krijgen aankomende zaterdag. Heb jij soms zin om mee te gaan? Want ik moet wel gaan, ze rekenen op onze komst.'

Hier is mijn moeder dus heel goed in. Ze krijgt het altijd voor elkaar dat ik geen "nee" tegen haar kan zeggen.

'Maar mam,'begin ik toch zwakjes te proberen. 'Je weet hoe ik een hekel aan dat programma heb. Zeker nu met Niall.'

Zo'n anderhalf jaar geleden was ik in Amerika voor mijn studie en totaal onverwachts leerde ik Niall kennen. Hij is muzikant bij het recordlabel waar ik stage liep en voordat ik het wist, was ik mijn hart aan de charmante artiest verloren. Ik dacht dat het nooit wederzijds kon zijn, een popster die zo hard aan de weg aan het timmeren was, kon nooit oog hebben voor een willekeurige, onhandige stagiair als ik.

Maar ik had het fout. Op mijn laatste dag stond hij ineens bij mijn appartement, met zijn gitaar in zijn handen.

Het was als een scène uit een film toen hij verkondigde dat hij een nummer voor me geschreven had en dat ik het echt moest horen. En dat bewuste liedje ging over mij en hoe hij niet wilde dat ik weg zou gaan. Dus ik beloofde hem dat we een langeafstandsrelatie zouden proberen.

Dat is een belofte die we tot op de dag van vandaag gehouden hebben, al is het alweer maanden geleden dat we elkaar voor het laatst in het echt hebben gezien.

'Sorry, schat, het was ook stom van me om dat aan jou te vragen.'

'Nee, nee, dat is het ook weer niet. Het is ook gewoon niet zo mijn ding.'

'Dat weet ik. Sorry.' Mama slaakt een zucht. 'Ik wilde ook gewoon eens iets leuks met jou doen. Soms voelt het alsof ik dat veel vaker met Gemma doe, ik wil gewoon ook eens zoiets met jou doen.'

Ik begin een beetje spijt van mijn woorden te krijgen. Ik was ook wel meteen heel bot met mijn "nee". Ze bedoelt het gewoon goed.

'Ach, het is maar een middagje, toch? Zo erg kan het niet zijn? Het is in elk geval gezellig om er eens samen tussenuit te gaan.'

'Je hoeft het niet-'

'Mam, het is niet erg. En ik weet dat jij het wel leuk vindt, vooruit dan maar.'

'Weet je het zeker?'vraagt mama voorzichtig. Ik knik.

'Ja hoor.' Mama begint te lachen.

'Dan gaan we er samen een leuke dag van maken,'zegt ze. Ze klopt me op mijn schouder en lacht voldaan. Ik glimlach terug en schud mijn hoofd -haar enthousiasme maakt alles al bijna goed.