Merry Christmas, little fangirl

10 December 2017 ~ Drew Taggart OS

Christmas party

JOUW POV

'Andrea, waar gaan we heen?' Mijn beste vriendin rijdt over een of ander landweggetje. Ze zei dat we iets leuks gingen doen, maar ik kan nog even geen match maken tussen onze mooie kerstjurkjes en deze afgelegen plaats.

'Shhht, ik versta de navigatie niet.' Andrea tuurt in de duisternis, hopend dat ze de afslag niet mist. Ik rol met mijn ogen en zak wat onderuit op de bijrijdersstoel. Ik kruis mijn armen voor mijn borst en kijk het raam uit –al is er niet veel te zien. Het is zo afgelegen dat lantaarnpalen maar een uitzondering zijn.

'Hè, hè!' Ik verschiet als Andrea plots wijst naar wat lampjes in de verte. Ik kom weer wat overeind en dan zie ik het. Enkele tientallen meters verderop staan er ineens allerlei gekleurde lampjes aan beide zijden van de weg.

'Jezus, Dré, waar zijn we?' Andrea begint te lachen.

'Een kerstfeest. Een vriendinnetje van yoga heeft me uitgenodigd. Ze denkt dat ik een vriendje heb, dus ik mocht een plus one meenemen, maar ja.' Andrea haalt haar schouders op. 'Jij was mijn eerste optie.' Ik lach zachtjes.

'Oh help.'

'Het komt wel goed.' Ze lacht naar me en parkeert de auto. Rustig pratend stappen we uit en ik word overvallen door de luide muziek die uit het gigantische landhuis komt. Het is Paul McCartney, dus toepasselijk is het wel, maar zo luid...

'Oh help,'mompel ik nog een keer, dit keer met klemtoon. Bij een kerstfeest had ik een heel ander idee, maar dat kan ook aan mij liggen.

'Het wordt echt heel leuk, Michelle weet wel hoe ze dit soort dingen moet doen.' Ik knik en haak mijn arm die van Andrea.

Als we bijna anderhalf uur op het feest zijn, merk ik dat ik me niet op mijn gemak voel. Ik heb een glas wijn in mijn hand en sta langs Andrea te dansen, maar ze is veel drukker met een jongen die haar al vanaf het eerste moment aandacht gaf dan met mij. En dat is best naar, aangezien ik buiten Andrea niemand ken.

'Dré,'roep ik dan ook, in een poging om over de muziek heen te komen. Andrea kijkt me even aan, maar dan begint loverboy tegen haar aan te schuren. Ze geeft hem een duwtje en hij druipt even af, maar ik weet al dat het niet lang meer gaat duren voordat hij zijn volgende move gaat maken.

'Wat is er?'vraagt Andrea.

'Ik eh...' Ik voel me plots zo lullig. Ze heeft het duidelijk wel naar haar zin. 'Ik ben even naar de wc.'

'Sure, ik zie je zo wel weer.' Op het moment dat ik me langs haar op wurm om naar de wc te gaan, begint loverboy inderdaad weer tegen Andrea aan te dansen en dit keer geeft ze meteen weer in. Ik kijk nog even naar het duo om en krijg een knoop in mijn maag. Het is echt verschrikkelijk, maar ik wil echt liever naar huis.

Andrea en ik zijn echt al heel lang vriendinnen en dit soort momenten komen maar nauwelijks voor, zelfs al zijn we zo verschillend als dag en nacht. Normaal gesproken schikken we een beetje en houden we met verrassingen rekening met het feit dat we twee totaal verschillende mensen zijn, maar dit is duidelijk een van die keren dat het mis gaat.

Ik loop naar de wc, maar daar tref ik iemand aan die duidelijk al langer op het feest is en sindsdien iets te veel gedronken heeft. De jongen klinkt alsof hij zijn ingewanden aan het uitkotsen is, zo naar, dus ik draai me meteen om.