Merry Christmas, little fangirl

11 December 2017 ~ One Direction preferences

Christmas proposal

JOUW POV

HARRY

'Wil jij ook nog wat chocolademelk?' Ik schuif naar het puntje van de bank en kijk Harry aan.

'Nee, ik ben nog voorzien,'antwoordt Harry. Ik knik en sta op. 'Zullen we anders zo de cadeautjes doen?'

'Ik vind het goed. Dan is er ook weer plek onder de boom als je familie morgen komt.' Harry knikt en ik verdwijn naar de keuken. Terwijl ik de chocolademelk nog even op het gasfornuis opwarm, lijkt Harry de woonkamer wel te verbouwen. Hij zet de radio aan, sleept met wat stoelen en ik hoor zelfs de raam open en dichtgaan. Ik frons wel, maar stel er maar geen vragen bij. Met Harry weet je het sowieso maar nooit.

Dus ik schud mezelf nog wat warme chocolademelk in en ga dan met de mok in mijn handen terug naar de woonkamer.

'Je hebt echt flink verbouwd,'merk ik op. De twee grote stoelen die anders zowat aan de andere kant van de kamer staan, staan nu vlak bij de kerstboom. De haard begint een beetje te branden en dan valt mijn blik op een grote doos. 'Wat is dat?'

'Ik kreeg het niet ingepakt,'zegt Harry. Mijn ogen beginnen te glimmen. 

'Mag ik 'm open doen?'

'Dadelijk.' Een protesterend geluidje verlaat mijn mond.

'Waarom?'

'Geduld, schat. Je moet het beste voor het laatste bewaren.'

'Aha,'zeg ik. Ik knik en ga dan voor de stoel op de grond zitten.

'Maar je mag wel een ander cadeautje pakken.' Ik ga op mijn knieën voor de boom zitten en kies blind een cadeautje. Als ik mijn ogen open, zie ik dat ik een cadeautje voor Harry te pakken heb.

'Deze is voor jou, lief.' Glimlachend neemt hij het aan en begint uit te pakken.

Geduldig gaan we alle cadeautjes af, maar dan is alleen het grote cadeau nog over. Ik kijk aarzelend naar Harry, die met zijn ringen zit te draaien –iets wat hij anders alleen doet als hij zenuwachtig is.

'Mag ik?'vraag ik. Harry kijkt op en knikt. Hij trekt een mondhoek op en ik lach terug.

'Natuurlijk, je hebt er al de hele tijd op moeten wachten. Ga je gang.' Ik zit nog steeds voor de stoel en kruip naar het grote pakket toe. Harry gaat ook op de grond zitten en kijkt toe hoe ik de deksel van de doos haal. Een zachte, natte neus komt me tegemoet.

'Oh mijn God!' Ik kijk even naar het harige hondje in de doos. 'Geef je me een hond?'

'Het lijkt er wel op.'

'Ah, Harry hij is zo lief!' Ik neem het hondje uit de doos. Hij kwispelt vrolijk en laat me over zijn hoofdje aaien. Ik haal mijn hand door de zachte vacht van het hondje en kijk Harry dan fronsend aan. 'Is het eigenlijk wel een hij?' Harry knikt. 'Heeft hij al een naam?'

'Kijk maar op de penning.' Harry, die inmiddels langs me zit, wijst naar de halsband. Ik maan het hondje een beetje zodat-ie stilzit.

'Lukt het?'vraagt Harry.

'Jawel, gewoon wat geduld.' Ik begin voorzichtig wat aan de halsband te draaien. 'Hoe heb je 'm zo lang rustig gehouden in die doos?' Harry lacht en graait wat in de doos, waarna hij een kauwspeeltje en een handvol snoepjes omhoog houdt.

'Zo. En we hebben in het asiel geoefend, hè, vriendje.' Harry geeft de hond ook een aai over zijn bolletje.

Dan voel ik eindelijk het ringetje van de halsband en wend me weer tot de penning.