Merry Christmas, little fangirl

12 December 2017 ~ ZAYN OS

The perfect present?

JOUW POV

'Ben jij ook zo ver?'

'Ik moet nog even wat lintjes hebben,'zeg ik. Ik sta nog met het inpakpapier te hannesen als Zayn de slaapkamer binnenkomt.

'Oh.' Hij kijkt gauw weg en ik lach zachtjes.

'Ik kom zo, dan kunnen we zo beginnen.'

'Oké, zie je zo, muis.' Ik blaas Zayn nog een handkusje toe en dan verlaat hij de kamer. Ik slaak een zucht en ga verder met het proberen om mijn cadeau in te pakken. Het is te fluffy om goed dicht te kunnen houden en de plakband schiet steeds los. Dus ik gok maar dat het lint mijn cadeautje netjes bij elkaar zal houden. Ik knoop het zo strak mogelijk vast en kijk dan naar het pakketje op bed. Het is geen meesterwerkje, maar Zayn zal in elk geval niet meteen kunnen zien wat ik hem ga geven.

'Oké, goed dan.' Ik neem het pakketje in mijn handen en loop naar beneden.

Zayn zit al klaar bij de kerstboom. Er ligt een net ingepakt, dun, rechthoekig pakketje onder de boom en Zayn zit vlakbij de haard, met twee mokken dampende chocolademelk naast zich. Ik leg mijn cadeautje bij het zijne onder de boom en kom dan bij hem, op de leuning van de stoel zitten.

'Je bent ook zo ver?' Ik knik. 'Zullen we dan maar beginnen?'

'Ben je zo nieuwsgierig?'lach ik. Zayn kijkt me even van onder zijn lange wimpers aan.

'Misschien,'grijnst hij dan.

'Maar wat als ik nou eerst wil weten wat jij voor mij hebt?' Ik trek een wenkbrauw op. Zayn aarzelt even.

'Steen, papier, schaar dan maar?'oppert hij. Ik begin te lachen.

'Ik maak maar een grapje. Zal ik mijn cadeau voor jou halen?'stel ik voor.

'Is goed.' Ik knipoog en loop dan naar de boom om mijn cadeautje voor hem weer te halen. Ik pak mijn ietwat verfomfaaide pakketje weer op en geef het aan Zayn en terwijl ik op de leuning ga zitten, opent hij het cadeautje. Dat is niet heel moeilijk, want als hij de strik los heeft gemaakt, springt het zo open. Hij doet het papier opzij en kijkt dan naar de wollige achterkant van een knuffel. Aarzelend neemt hij het in zijn handen, maar dan ziet hij wat het is en begint hij te lachen.

'Je geeft me een knuffelmuis?'grinnikt hij. Ik knik.

'Je noemt me altijd muis en je klaagt altijd dat je me mist als je weg bent. Ik dacht dat dit best een goede oplossing was.' Het is wel zo. De eerste keer dat Zayn en ik elkaar ontmoetten, joeg hij me praktisch de stuipen op het lijf. Dat had tot gevolg dat ik een hoge piep liet horen, waarna hij me steeds muis noemde. Al kennen we elkaar nu bijna een jaar, de bijnaam is nooit weggegaan.

'Hij is heel zacht en knuffelig, dus ik denk het wel.' Zayn neemt mijn hand in de zijne en kust de rug van mijn hand. 'Ik ben er heel blij mee, muis, dank je wel.'

'Graag gedaan.' Ik neem de strik in mijn handen en doe hem om de staart van de muis.

'Zal ik nog marshmallows halen voor in de chocolademelk voordat we verder gaan?'stelt Zayn voor. Ik knik.

'Is goed.' Zayn knikt en staat op. Ik wacht bij de stoel en aai een keer over de muis. Ik heb 'm ook ondergespoten met mijn parfum. Het is nu nog een beetje sterk, maar na een tijdje zal het wel vervliegen.

'Zal ik mijn cadeau voor jou meteen meenemen?'stelt Zayn voor als hij terugkomt uit de keuken, met een zak marshmallows in zijn handen.