MIAHLYN's Revenge

EPILOGUE

I love you~
Mahal kita~
Saranghae~
Watashi wa~

Yan nga natutunan ko mula sa Mama ko nun, iba't ibang salita na iisa lang naman ang ibigsabihin. Sabi niya pa kahit alin daw diyan ang sabihin mo sa taong mahal mo mararamdaman niya raw na mahal mo siya basta may feelings kapag sinabi mo yun sa kanya.

Bigla ko tuloy na miss ang mama ko. Siya kasi ang nagtuturo saakin ng mga bagay di ko maintindihan kahit na di ko siya tunay na Mama itinuring niya pa rin akong anak niya. Kahit sila Papa at Kuya, di nila ako itinuring na iba. Napakasaya nun. Sobrang saya.

Pumunta ako sa player at may ipinasok na dvd. Tsaka ko pinlay ang kanta na kelan ko lang narinig.

["The Gift"
(with Collin Raye & Susan Ashton)]

Winter snow is falling down
Children laughing all around
Lights are turning on
Like a fairy tale come true
Sitting by the fire we made
You're the answer when I prayed
I would find someone
And baby I found you

All I want is to hold you forever
All I need is you more every day
You saved my heart
From being broken apart
You gave your love away
And I'm thankful every day
For the gift
Watching as you softly sleep
What I'd give if I could keep
Just this moment
If only time stood still
But the colors fade away
And the years will make us grey
But baby in my eyes
You'll still be beautiful

All I want is to hold you forever
All I need is you more every day
You saved my heart
From being broken apart
You gave your love away
I can't find the words to say
That I'm thankful everyday
For the gift

Habang pinapakinggan ko yung kanta ng nakapikit gumegewang-gewang ako rito sa balconny ng kwarto namin. Napapikit ako habang dinadama ang liriko ng kanta.

Inaalala ko ang simula kung saan nagkita kami sa unang pagkakataon. Niyaya niya ko nun na iikot siya sa buong campus. Di ko nun maipaliwanag yung nararamdaman ko. Lalo na nung hinalikan niya ako sa labi ko, first kiss ko siya. Yung maging kami na naging sobrang saya ko kasi first time ko rin yun. Naranasan ko rin sa unang pagkakataon na maluko at masaktan ng todo. Umiyak ng umiyak at magalit. Inakala ko kasi nun na yun na, pero mali pala ako. Naluko ako. Pero dumating pagkakataon na pareho naming nilabanan yung problema. Bumalik kami sa dati, unti-unti. Dun na natupad ang pangarap ko. Dun na nabago ang lahat at gata ng nasa kanta All I want is to hold him forever, All I need is him more every day.

Nakapikit ang ako hanggang sa matapos ang kanta. Nang matapos yun ay naisipan ko ng bumaba para puntahan ang mga mag-ama ko.

Ilan taon na rin ang nakalipas malaki na ang kambal at nasundan na iyun ng isa pang baby. Di sila pinapabayaan ni Martian, amang-ama talaga. Tinupad niya rin ang mga pangako niya saakin. Tinutupad niya lahat.

Makababa na ako ng maabutan ko sila sa sala, buhat ni Martian ang baby habang yung kambal naman ay naghahabulan. Napangiti ako. Naintindihan ko na ang pinagkaiba ng saya sa ligaya. Ang saya ay yung nga materyal na bagay na ibinibigay lang sayo o yung nabibili ng pera. Ito rin yung sandaling pakiramdam lang. Ang ligaya naman ay yung di mo makukuha agad at ito yung pangmatagalan, tulad ng pamilya ko. Ang mga mahal ko sa buhay.

Lumapit ako kay Martian, tinignan niya ako. Nilalaro niya si Baby Yoona na natutuwa naman.

"Pagod ka na ba?" Tanong ko sa kanya. Umiling siya ng nakangiti.

"Di ako mapapagod lalo na kasama kita," kumindat siya saakin.

"Corny mo!" Kinurot ko ang ilong niya. Natawa ako kasi namula yun.

"Waaaa!" Napalingon kami sa ngawa ng anak kong lalake, nadapa iyun. Siguro dahil sa katatakbo. "Huhuhuhu!"

Ibinigay saakin ni Martian si Baby Yoona at nilapitan si Sky at itinayo ito. Napayakap naman ang anak ko sa kanya na di pa rin matigil sa kaiiyak.

"Dalhin mo siya rito," binuhat ni Martian si Sky at lumapit saamin. Naupo sila sa tabi ko habang nasa kandungan naman ng asawa ko si Sky.

"Tahan na diba big boy na iyan?" Pagtahan ko. Napansin kong may sugat siya sa tuhod niya. Pinusan ko yun ng panyo na nakita ko lang. "Masakit?"

Tumango ang anak ko. Nginitian ko siya ng matamis. Di ko alam kung bakit sobrang saya ko, araw araw. Siguro kasi kumpleto kami, siguro kasi nagmamahalan kami. Simula nung ikinasal kami ni Martian, ganito na ang nararamdaman ko. Naging nanay at asawa ako.

"Babe," tinignan ko ang asawa ko na nakangiti saakin.

Ang orginasasyon na binuo ng Tatay ko nagpatuloy yun. Di para makipagpatayan kundi para tumulong sa mga nangangailangan. Tama na yung mga nangyare past years. Mali naman kasi talaga ang naghiganti, maling mali. Galit lang talaga ang nagbibigay satin ng dahilan para gawin yun. Lahat ng nangyare past years kinalimutan na namin. Ito na ang bagong buhay namin, ito ang bagong yugto. Ang kakaabanin na lang namin ay yung maliliit na problema. Yun na lang.

"I love you," tuloy ng asawa ko sa sinasabi niya.

"I love you too, babe!" pagsagot ko sa kanya at hinalikan ako sa labi.

"Ang saya ko kasi napangasawa kita," sabi niya.

"Ako rin," sagot ko.

I'm Mhialyn Craig-Flakes dating nerd na napakainosente. Naghiganti dahil niluko at sinaktan. Nagpatawad. Nagmahal at muling magmamahal. Ang dating iisang kulay lang ang buhay ko ay naging rainbow dahil nagmahal ako.

Ito ang buong kwento ko..

-the  end-

--

WAAAAAA!! KYAAAAHHH!
PETMALUUUUU!
GUSTO KO LANG MAGPASALAMAT KASI BINASA NIYO ITO AT NAPATAPOS NIYO. SALAMAT DIN KASI SINUBUKAN NIYO ANG STORY KONG ITO.
DI SIYA MAGANDA TULAD NG IBANG GAWA RITO SA WATTPAD PERO SINUBUKAN NIYO PA RIN.

SANA MAISHARE NIYO TO SA KAKILALA NIYO KUNG NAGUSTUHAN NIYO.

SALAMAT NG MARAMI, SA BUMUTO, SA ILANG NAGCOMMENT AT SA PAGBABASA.

UMABOT NA TAYO RITO SA PINAKAHULI. HEHEHE.

GUSTO KONG TANUNGIN, KAMUSTA ANG STORY?
KASO WALA NAMAN MAGCOCOMMENT KAYA WAG NA LANG.
HAHAHAHA KTNXBYE!

SANA SUPORTAHAN NIYO ANG DARATING KO PANG STORIES. hehehehe.

LOVE LOVE LOVE!
XOXO~