PROLOGUE

11.4K 211 3
                                    

____________________________________________

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

____________________________________________

Nagising ako sa sikat na araw dito sa kwarto ko. Kaya bumangon ako ng nakapikit pa rin yung mga mata kong puyat na puyat. Humikab pa muna ako at kinusot yung mata ko. May naaamoy pa akong mabaho at amoy malansa. Kaya agad kong minulat yung mga mata ko. Nagulat ako dahil wala ako sa kwarto ko at Nanlaki pa dahil nasa abandomadong kwarto sa di ko alam na lugar. May isang pinto at isang bintana sa gilid ng pader. Nakakadena din ang kamay ko at paa ng magkahiwalay at nakasabit sa dalawang poste.

"Nasaan ako??" Bulong ko. Namumuo na yung mga luha ko dahil natatakot na din ako dahil di ko alam yung mangyayari sakin. "NASAN AKO!!!!?????" sigaw ko pa ulit. Tuluyan ng tumulo ang mga luha ko. Nagwala pa 'ko at Nagsisigaw kung nasaan ako "NASAN BA KO!!!!!!!!!!" Sigaw ko ulit. "NASAN-------"

Bumukas yung pinto at

~BLAAAAAAAAGGGGGG!!!!!~

Padabog niyang binuksan yung pinto at ibinalibag yung baril sa lamesa sa tabi ng pinto. Natakot naman ako dahil mukha siyang kriminal sa pagmumukha niya at marami siyang tatoo sa katawan.

"NASAN AKO!!!???" Sigaw ko ulit.

Mukhang nainis siya at humarap ng galit sakin. "MANAHIMIK KA KUNG HINDI " kinuha niya yung baril niya at humarap sakin . "PAPUPUTUKIN KO YANG BUNGANGA MO!!!!!" Galit na sigaw niya sa mukha ko.

Oo natakot ako at di ako nagpasindak sa kanya dahil mukha namang di siya yung leader. Kaya sumigaw ulit ako. "NASAAN KASI AKO!!! PAKAWA----"

*BANG*BANG*BANG*BANG*

Dun ako natakot dahil bumukas ulit yung pinto at di ko nakita kung sino dahil napatakip ako ng taenga at napapikit dahil sa pagpapaputok ng baril.

"ANAK NG!!!!!!!!!! BAKIT ANG INGAY!!!!!!!!!!!!!!!" Sigaw nung nagpaputok ata.

Dahan dahan ko pang inimulat yung mata ako at unti unting tumingala sa sumigaw. NANLAKI YUNG MATA KO SA NAKITA KO. Di ko alam kung ano ba dapat kong gawin dahil parang huminto yung ikot ng mundo ko. Di ko alam kung ano ba dapat yung maging emosyon ko. Takot, Galit, Inis!! Ewan!!!! Ewan!!!! Nanlulumo yung mga mata ko at tumulo na naman ang mga luha ko . Mga luhang dahilan ng pagsigaw ko ulit .

"T-TRAYDOR K-KA!!!! P-PINAGKATIWALAAN KA NAMIN!!! P-PINAGKATIWALAAN KA N-NAMIN N-I... M-MARTIAN!!!!! TRAYDOR KA!!! HAYOP KA!!! HAYOP KA M-MARK!!!! PAANO MO NAGAWA SAMIN LAHAT NG TOH!!!!!!" sigaw ko sa kanya ng humihikbi.

Humingal - hingal pa ko dahil sunod sunod yung mga sinasabi ko at ngayon alam kong galit na ko sa kanya!!! Ngumisi naman si Mark na bestfriend ni Martian. Naging close din kami pero ito yung igagante niya sa lahat ng kabutihan namin sa kanya!!! Napakalaki niyang gago!!!!

"Whuaaaaaa!!!! DI KAMI TRAYDOR!!! AT SINONG 'KAYO' NA SINASABI MO?? HAHAHAHA!!! BUMABAYAD KA LANG!!!" Sigaw niya sa pagmumukha ko.

Nagtaka ako sa sinasabi niya. Nalito sa mga linyang nabitawan niya. Nagulo yung isip ko sa mga pinagsasabi niya at napuno ng tanong yung isip ko. Sinong KAMI daw?? Bakit niya ginagawa toh? Bakit kailangan akong magbayad?? Bakit ako pa? Bakit? Paano? Ano? ang guki gulo!!! Kailangan ko ng sagot!!!

"Ha?? Anong sinasabi mo di ko maintindihan??" Taka at umiiyak na tanong ko.

"Malalaman mo rin!!" Sagot niya.

Nagtaka ulit ko!! Bakit di na lang ngayon! Bakit bukas pa!!! Naguguluhan na ko pero naiinis na din kasi sa ginawa niyang panta-traydor.

"Pakainin niyo na yan!!!!!" Sigaw ulit ni Mark.

Sinunod siya ng mga aso niyang bata. Lumabas agad sila ng pasiga

-.-# ... Pagbalik nila may dala na silang tray na may nakapatong pagkain. Ibinaba niya sa tabi ko at namumukhaan ko ang iba sa kanila lalo na tong nagbigay sakin ng pagkain. Parang nakita ko na sila at PARANG KABARKADA NI MARTIAN AT PINAGKATIWALAAN NAMIN!! Bakit pati sila?? Bakit kailangang gawin toh samin!!??

Sa inis na nararamdaman ko. Sinipa ko yung tray na may nakapatong pagkain dahilan nung ang pagtapon ng baso ng tubig at pagkalat ng kanin at ulam sa plato. Halatang nagulat pa yung nagbigay ng pagkain sakin na kaibihan ni Martian. Nainis pa siya. Kaya inayos niya yung pagkain na nasa tray at lumapit sakin dala yun. Then he grab my jaws hard. At ipinipilit na isinusubo yung kutsarang may kanina. Di ako makapalag dahil nakakadena ako. Halos bumaon na yung kuko niya sa pisngi ko at halos mahiwa na yung labi ko dahil sa kutsarang pilit na ipinapasok sa bunganga ko. Kaya napilitaan akong kumain. Iginalaw pa niya yung panga ko, up and down para mainguya ko yun. Tsaka niya ibinagsak sa tray yubg kutsara at lumabas ng kwarto. Tumatawa naman ang iba na lumabas ng kwato na toh.

Hinayaan ko na lang yung sarili ko na humagulgol sa sakit na nararamdaman ko. Sa hirap na nararanasan ko. Sa inis din na nararamdaman ko. Di ko na alam kung anong gagawin ko. Di ko na alam kong mabubuhay pa ba ko dahil sa nangyayari ngayon. Ang hirap hirap na ng sitwasyon ko ngayon! Buhay ko na yung nakataya. Pero lumalaban sa puso ko na MAILIKIGTAS AKO NI MARTIAN? tanong na alam ng puso kong OO pero parang isinusumbat ng HINDI ng isip ko. Sabi ng puso kong darating din siya at ililigtas niya ko.:

____________________________________________

Di mo pa alam kung anong mangyayari kaya basahin mo simula hanggang wakas!!!

Tiis-tiis sa SLOW UPDATE!!!!

SIMULAN MO MUNA SA CHAPTER ONE!!!!!!!

HANGGANG EPILOGUE!!!!

FOLLOW ME PARA MABASA NIYO NG BUO.

MIAHLYN's RevengeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon