De laatste ~ Sirius Black

9. Sirius

James liep naast me en we praatten over het Halloweenfeest van morgen. Het beste feest van het jaar. 'Wil je echt niet vertellem wat onze kostuums zijn?' zeurde James opnieuw. Ik schudde koppig mijn hoofd. 'Neehee. Het is een verrassing,' grijnsde ik. James slaakte een diepe zucht. 'Alsjeblieeeeeft?' Nog een keer schudde ik lachend mijn hoofd. 'Heb geduld. Je zult wel zien.'

We kwamen aan bij het Potionslokaal, waar iedereen nog stond te wachten tot Slughorn zou komen. Eva stond alleen tegen de muur aangeleund en keek geconcentreerd naar haar friemelende vingers. Enkele meters verder stond haar zogenaamde "beste vriend" luid te praten met wat andere jongens. Hij had zich wel heel snel over zijn vriendschap met Eva gezet.

Ik zag hoe ze een droevige blik op hen wierp. Ik vond het heel erg voor haar, dat hij haar dìt had geflikt. Dit verdiende Eva niet, ze was zo'n lief meisje.

Remus gaf me een duwtje met zijn elleboog en gebaarde met zijn hoofd naar Eva. 'Zullen we bij haar gaan staan?' vroeg hij bijna onhoorbaar. Ik knikte en trok James ook mee.

'Hey.' Eva schrok op en keek glimlachend naar ons. 'Hoi.'
Opeens bukte James zich en sloeg zijn armen om haar heen. 'Nog eens bedankt dat je me overtuigde om Lily mee uit te vragen!' Overdonderd stamelde Eva, 'Graag gedaan,' en gaf James een klopje op zijn rug. James liet haar weer los en glimlachte breed.

Eva lachte even en op dat moment kwam Slughorn aangewandeld. 'Goedemorgen, iedereen!' Hij baande zich een weg naar de deur om ons binnen te laten. We liepen naar binnen en ik ging met Eva naar onze tafel.

'Vandaag aan jullie de Draught of Living Death maken. Pak je boek op pagina 42. De ingrediënten staan in de kast. Succes!' riep hij door de klas. 'Ik ga de ingrediënten wel halen,' zei Eva en ze liep al weg. Ik keek haar na en zag hoe haar lange bruine haar over haar rug viel. Daarna wierp ik een blik op het tafeltje van Remus en Max, die geen woord tegen elkaar zeiden en maar wat deden. Remus was kwaad op hem na alles wat hij Eva had aangedaan, net als ik. En Max, ja, die was gewoon Max, pissig zoals altijd.

Ze kwam terug met haar armen vol spullen. Ze legde het neer op tafel en las het recept in het handboek. Nadat Eva de instructies had voorgelezen begonnen we aan onze potion.

De les was ongeveer halverwege. Ik gooide was in onze ketel en wilde in het boek de volgende stap lezen. Daarbij legde ik mijn hand op tafel, toevallig net op die plek waar ook Eva's hand lag. Er trok een kleine tinteling door me heen. Waar kwam dat vandaan? Eva was verrast en trok haar hand weg.

We keken elkaar aan en op dat moment zag ik pas hoe mooi haar ogen echt waren. Langs de buitenkant waren ze bruin, maar rond de pupil waren ze groen. Ik had nog nooit zulke ogen gezien. Ik vond ze prachtig.

Eva bloosde en ging weer aan het werk. Ik keek nog even naar haar en ging toen ook maar weer verder waarmee ik bezig was.

Op het einde van de les hadden we weer de beste potion van de klas. We liepen met z'n allen naar buiten. Eva liep naast me en vertelde over een toets van Transfiguration, die ze later vandaag had. Maar ineens werd ze ruw bij me weggetrokken en tegen de muur gegooid. Ze viel neer op de grond en Max kwam voor haar staan. 'Waarom doe je me dit aan?!' schreeuwde hij naar haar. Tranen en onbegrip stond in haar ogen. 'Ik-ik... wat?' stamelde ze. Eva lag machteloos op de grond en Max stond tegen haar te schreeuwen zonder reden.

Woede borrelde in me op. Waar haalde hij het lef vandaan, for God's sake?! Enkele dagen terug heeft hij haar als een baksteen laten vallen en nu is Eva degene die hem kwetst? Dit sloeg totaal nergens op. Ik werd echt kwaad.

Ik gaf Max een harde duw. 'Ben jij wel lekker?' schreeuwde ik naar hem. Hij kon zichzelf opvangen tegen de muur en keek me geschrokken aan. 'Ze heeft jou nooit iets misdaan! Laat haar gewoon met rust, idioot!' riep ik woedend.

Ik hurkte neer bij Eva en schonk geen aandacht meer aan Max, die ondertussen alweer was weggegaan. 'Gaat het?' vroeg ik bezorgd. Eva knikte wel, maar er liepen tranen over haar wangen. Het ging dus niet. Ik sloeg een arm om haar heen en trok haar tegen me aan. Ze kroop tegen mijn borst en huilde zacht.

'Waarom heeft hij opeens zo'n hekel aan me?' snikte ze gebroken. Ik zweeg, wetend dat hij haar niet haatte. Hij was verliefd op haar. Maar zij zag hem als een gewone vriend. Daarom werd hij jaloers op mij en kwaad op Eva. Omdat Eva mij leuk vindt en niet hem, terwijl hij er al zo lang voor hem is en ik me altijd heb gedragen als een player. Maar zelfs dat geeft hem nog geen reden om zich zo te gedragen.

We zaten ondertussen alleen in de gang, waarschijnlijk waren we al te laat voor de les. Met een duim streek ik een traan van Eva's wang en ze keek me aan met haar prachtige betraande ogen. Ik glimlachte klein naar haar. 'Zullen we deze les skippen?' vroeg ik. Eva knikte opgelucht en we stonden samen op.

Ik nam haar mee naar buiten voor wat frisse lucht. We gingen zitten onder een boom en ik sloeg mijn arm om haar heen tegen de wind. Opnieuw kwamen er tranen in haar ogen en viel Eva huilend tegen me aan. 'Ik snap niet wat ik verkeerd doe. Waarom doet hij toch zo lullig tegen me? Ik wil niet dat hij me haat,' snikte ze tegen mijn borst.

'Hij haat je niet. Hij is jaloers en kan daar gewoon niet mee omgaan. Trek je niks van hem aan, jij bent zoveel beter,' suste ik. Ookal ging ik alleen maar met Eva om vanwege de weddenschap, ze was een geweldige meid en verdiende zo'n behandeling niet. Het deed me pijn om haar zo ongelukkig te zien.

Ik ga eerlijk zijn: ik ben om haar gaan geven, als een goede vriendin. Als ik haar van het lijstje kan afstrepen, zal ik zeker met haar blijven omgaan. Ze is gewoon zo aardig, dat je niet anders kan dan om haar gaan geven. Zeker als je ziet wat voor shit ze allemaal meemaakt. Ik wilde dat ze gelukkig was.

Troostend streek ik over haar lange bruine haar. 'Hij draait wel bij. En anders is hij een enorme loser. Jij bent geweldig,' fluisterde ik. Eva keek met een betraand gezicht naar me op. 'Vind je dat echt?' vroeg ze onzeker. Met mijn hand op haar wang bracht ik haar gezicht dichter naar het mijne. 'Ja.'

Mijn lichaam nam alle controle over en ik kuste haar. Als mijn verstand op dat moment nog werkte, had ik haar niet gekust want ik was niet verliefd op Eva. Maar we gingen allebei te veel op in het moment. De kus voelde ook nog eens goed. Er trokken tintelingen door mijn lijf en ik voelde dat Eva er ook van genoot.

Onze lippen lieten elkaar los en ik liet mijn ogen over haar gezicht dwalen. Haar wangen waren lichtrood en ze glimlachte. 'Misschien moeten we terug naar het kasteel,' zei ze zacht. 'Misschien,' zei ik, maar stond wel op. We liepen terug naar het kasteel en gingen daar meteen naar de Great Hall. Het was al tijd voor het middageten. Daar troffen we James, Remus en Peter al aan aan tafel en schoven bij hen aan.