De laatste ~ Sirius Black

16. Sirius

'James, mag ik je Invisibility Cloak en de Marauders Map lenen?' James keek me aan. 'Waarom heb je die nodig?' vroeg hij met opgetrokken wenkbrauwen. 'Verrassing,' grijnsde ik. James' gezicht lichtte op. 'Niet voor jou,' voegde ik eraan toe. Hij zuchtte. 'Je weet waar het ligt.'

Met grote passen beende ik de trap naar onze slaapzaal op. Ik klapte James hutkoffer open en pakte de Invisibility Cloak en Marauders Map eruit. Alles wat er bovenop lag, had ik eruit gesmeten en lag nu verspreid over de kamer. Maar ja, James' spullen, James' taak om het op te ruimen.

Ik liep weer naar beneden. James zat nu alleen op een bank met een Snitch te spelen, terwijl Lily tegenover hem zat te studeren en een geïrriteerd naar hem opkeek. Mijn ogen scanden de hele ruimte op zoek naar Eva.

Ik vond haar naast Remus aan een tafel. Ze zaten naast elkaar een boek te lezen. Eva's haar lag golvend over haar schouder en ze las geconcentreerd in het boek.

Muisstil sloop ik naar hen toe. Remus, die tegenover haar zat, zag me wel, maar ik deed teken dat hij zijn mond moest houden. Ik sloeg mijn handen voor Eva's ogen. Ze slaakte een klein kreetje door het schrikken, maar lachte al snel daarna. 'Sirius.'

Ik liet mijn handen zakken en drukte snel een kus op haar wang. Eva giechelde. Remus was ondertussen weer verzonken in zijn boek en schonk geen aandacht meer aan ons. 'Ik heb een verrassing voor je. Als je je even warm gaat aankleden, dan neem ik je mee,' zei ik.

Er verscheen een grote glimlach op Eva's gezicht en haar ogen begonnen te stralen. 'Ben zo terug,' zei ze voordat ze naar haar slaapzaal spurtte voor warme kleren.

Niet veel later kwam Eva terug in een warme winterjas en haar Gryffindorsjaal strak om haar nek. 'Klaar?' vroeg ik voor alle zekerheid. Eva knikte glimlachend.

Ik trok haar mee naar de gang waar het standbeeld van de eenogige heks stond. En al snel liepen we door de lange donkere gang op weg naar Honeydukes.

Toen we aankwamen in de kelder van Honeydukes, sloeg ik de Invisibility Cloak om ons heen. 'Waar zijn we? Wat is deze mantel?' vroeg Eva te luid, vond ik. Ik legde een vinger op haar lippen. 'We zijn in de kelder van Honeydukes. En dit is een Invisibility Cloak. En stil zijn, we gaan naar boven,' fluisterde ik.

Het was niet gemakkelijk om met twee onder een Invisibility Cloak op een ladder naar boven te klimmen. Maar het lukte ons toch. Tijdens het naar buitengaan grabbelde ik nog snel twee Chocolate Frogs mee.

Eenmaal buiten gooide ik de Cloak weer van ons af. 'Sirius, wat doen we in Hogsmeade?' vroeg Eva verbaasd. 'Dat zul je wel zien,' grijnsde ik terug. Ik pakte haar hand vast en trok haar mee naar de plek waar we moesten zijn. 'Als je me meeneemt naar The Shrieking Shack om me te vermoorden ga ik nu weer weg,' zei ze.

Ik keek vragend naar haar om. 'Ik ga je niet vermoorden. Je gaat dit leuk vinden, hoop ik.' Eva haalde haar schouders op en deed haar sjaal nog wat strakker. We liepen door de smalle steegjes tot we voor een verlaten rijhuisje kwamen.

'Oké, we zijn er,' zei ik. Ik sloeg mijn handen voor Eva's ogen, waardoor ze 'Hé!' riep. Ik grijnsde even. Met een voet trapte ik de deur open en leidde Eva naar binnen. 'Oké, je mag kijken.' Ik haalde mijn handen weg. Eva keek bewonderend om zich heen.

We stonden in een oud schildersatelier. Ik had deze plek een keer ontdekt toen ik moest wegvluchten voor een boze cafébaas bij wie ik een grap had uitgehaald. En toen kwam ik hier terecht.

In het midden van de ruimte stond een schildersezel met een doek. Ik was enkele dagen geleden naar hier gekomen om dit schilderij te maken.

Het was een portret van Eva en mezelf. Ik had mijn armen om haar heen en we glimlachten beiden. Ik vond dat ik het nog goed had gedaan, zeker omdat ik geen professionele kunstenaar was.