De laatste ~ Sirius Black

31. Sirius

Het was zaterdag. De laatste Quidditchwedstrijd van dit schooljaar was vandaag. Het was Gryffindor tegen Ravenclaw, dat niet zo'n goed team had. Voor de laatstejaren in het team was het hun allerlaatste wedstrijd voor Gryffindor. Best een emotioneel moment, als ik James mocht geloven. Hij liep er al een week dramatisch over te doen. "Padfoot, het einde is in zicht. De laatste match van het schooljaar. Mijn laatste match als Chaser voor dit team. Heb je gemerkt dat ik "dit team" zei? Want laten we eerlijk zijn, ik ga sowieso professioneel spelen volgend jaar."  Hij had zelfs affiches gemaakt met erop:

AANDACHT! DEZE ZATERDAG IS DE LAATSTE WEDSTRIJD VAN JAMES POTTER VOOR HET GRYFFINDOR-TEAM. ALS JE NIET VERVLOEKT WIL WORDEN KOM JE KIJKEN EN SUPPORTER JE VOOR HEM ZOALS JE NOG NOOIT GEDAAN HEBT. (VOLGEND JAAR SPEELT HIJ WAARSCHIJNLIJK VOOR DE CAMBRIDGE CANNONS, DUS GENIET VAN DE LAATSTE KEER DAT JE HEM GRATIS KAN ZIEN.)

Met daarbij een foto van hoe hij op zijn bezem naar de camera toevloog en knipoogde. Hij had Peter gedwongen om die foto te maken. Toen Remus James uitlachte en zei dat het overdreven was, kreeg hij de wind van voren. De dag erna plakten de bladzijden van Remus' boek allemaal aan elkaar. Ikzelf vond de posters wel grappig, dus ik had geholpen met ze op te hangen op elke muur van het kasteel.

Gelukkig waren we nu even van James verlost. Hij was zich al aan het omkleden in de kleedkamer van het Quidditch-stadion. Remus, Peter en ik waren nog rustig aan het ontbijten.
'Ik hoop wel dat Gryffindor wint, anders is mijn boek voor niets verpest,' mompelde Remus. Peter lachte. 'Dat, en anders wordt Slytherin kampioen,' voegde ik er grijnzend aan toe. 'Prongs ziet maar dat hij beter speelt dan ooit.'

Niet veel later liepen we druk pratend over Quidditch naar de tribune. We waren helemaal in de Gryffindorkleuren uitgedost. Misschien wel naar het extreme toe. Ik had Peter en Remus gedwongen om ook hun gezichten goud met rood te verven en voor één keertje had ik met een spreukje mijn haar goud met rood gemaakt. We droegen Gryffindor t-shirts, sjaals (ookal was het veel te warm) en sokken. En voor de rest alles in het rood of goud. Om het geheel af te maken het ik een Gryffindor-vlag als een cape om mijn nek gedrapeerd. James zou trots zijn als hij ons zag.

We veroverden de beste plekjes in de tribune en wachtten in spanning tot de wedstrijd zou beginnen. Voor de laatste keer probeerde ik Minnie te overtuigen om mij commentaar te laten geven op de wedstrijd, wat jammer genoeg niet lukte. Ik had een keer mogen doen in het zesde jaar en sindsdien nooit meer. Volgens haar had mijn commentaar niks te maken met de wedstrijd. Smoesjes als je het mij vroeg. Minnie was zeker bang dat de wedstrijd minder aandacht zou krijgen dan ik.

Het hele stadion liep vol. Ik zag dat Lily, Marlene, Alice en Eva lachend plaatsnamen op een andere tribune en ons niet opmerkten. Zij waren ook helemaal in Gryffindorkleuren, waardoor ik moest grijnzen. Eva zag er verdomd goed uit in rood en goud.

Ik had de laatste weken geprobeerd haar uit mijn hoofd te zetten. Ik probeerde zo min mogelijk te denken aan onze laatste ontmoeting, anders zou ik er weer verdrietig van worden. Ik had mezelf wijsgemaakt dat als ik er zo weinig mogelijk aan dacht, dat ik het dan vanzelf wel kon vergeten. Eva kon vergeten. Het werd natuurlijk wel moeilijker als ze er altijd zo knap bijliep.
Gelukkig was Quidditch de perfecte manier om mijn gedachten volledig te verzetten. Momenteel nam het heel mijn hoofd in beslag.

Tot mijn ongenoegen waren de plaatsten achter ons nog niet bezet door leuke mensen en kwam een van de personen die ik het meest haatte er zitten. Max Williams. Na wat hij Eva allemaal had aangedaan kon ik gewoon niet anders dan hem haten. Remus dacht er duidelijk ook zo over, want hij wierp een vuile blik naar achter.

'Dus, Black, ik heb gehoord dat het nu eindelijk definitief voorbij is tussen jou en Eva,' zei Max luid, waardoor de mensen drie rijen verder het ook hadden gehoord. Ik draaide me geërgerd naar hem om.
'Ik kan tenminste zeggen dat ik iets met haar heb gehad, daar kan jij nog niet eens van dromen,' beet ik hem toe.