HÜZÜNLÜ KALPLER DURAĞI (Tamamlandı)

59/1 Bölüm

-Sana bir sürprizim var, diyerek geri çekilen adamın üzerinde dikti merak pırıltılarıyla parlayan gözlerini.
-Ne sürprizi canım, diye mırıldandı. Kollarında uykuya dalan bebeğini yatağa bırakıp üzerini düzeltti.
-Gözlerini kapat, diye komut veren adamın dediğini yapıp gözlerini kapattı. Duyduğu hışırtılara anlam veremeyerek kaşlarını çattığında,
-Açabilirsin Meleğim... Diyen adamın sesine itaat edip göz kapaklarını araladı. Gözlerinin önünde parlayan kolyeyi hayranlık dolu bakışlarla inceledi.
-Yiğit bu... Bu çok güzel, dedi sesinden taşan hayranlık dolu tınıyla.
-Senin kadar değil, diyen adam karısının saçlarını kenara çekip kolyeyi boynuna taktı. Geri çekilmeden önce o çok sevdiği konusunun müptelası olduğu boyun boşluğuna, kokuyu içine çekerek, bir öpücük bıraktı.
-Teşekkür ederim.
-Ben teşekkür ederim canımın içi, hayattaki en büyük teşekkürüm, şükür sebebimsin, dediğinde kız gülümsedi.

****

Gece huysuzlanan kızıyla ilgilendiği için uykusuz olan genç kız, alnına değen dudaklarla gözlerini araladı.
Yiğit'in kendisinden sonra yanında mışıl mışıl uyuyan bebeğin başını da öpüp geriye çekildiğini gördü.

-Nereye gidiyorsun?
-Şirkette birkaç evrak işi var. Sen uyu öğlen olmadan gelirim. Annemleri buradan yolcu ederiz, olur mu güzelim?
-Peki, olur. Ama saat kaç?
-Daha erken. Ben gideyim herkes kalkmadan, birkaç saate dönmüş olurum. Hatta sen kalkmadan dönerim, dedi.
-Tamam dikkat et kendine, diyerek tekrar gözlerini yorgunlukla kapattı genç kız. Yiğit gelene kadar biraz daha uyuyup dinlenebilirdi böylece.

Aile büyükleriyle bir arada geçen dolu dolu iki günün ardından ailelerini bu sabah İstanbul'a uğurladıktan sonra kucağında bebeğiyle salonda oturuyordu genç adam. Yeni karnı doyan kızını, Zümra'nın gösterdiği şekilde, omzuna yatırmış gazını çıkarmak için sırtında sakin hareketlerle elini gezdiriyordu.

İlk başlarda bebeğinin minikcik bedenini incitmekten korksa da şu birkaç gün içinde alışmıştı. Ne yaparsa yapsın bebeği hep odak noktasıydı genç adamın.

Çalan zilin sesiyle Zümra mutfaktan çıkıp kapıya yöneldi. Yiğit'in kalkmaması için,
-Ben bakıyorum, diye seslenmeyi de ihmal etmedi.