Chapter 37: Danger

5K 68 1
                                    

Para akong nabingi sa biglaang pag-rinig ko ng isang putok. Kasabay nun ay ang pagsabog ng puso ko. Malalim akong napaginhawa.
Parang tumigil ang mundo ko.

Malakas ang kutob ko na mayroong hindi magandang nangyayari sa loob ng kwartong ito.

Napayuko ako sa cellphone kong nalaglag at binuksan ang pintuan nito. Laking pasalamat ko dahil hindi ito nakalock.

Malakas kong tinulak ang pintuang ito at nanlaki ang mga mata ko.

Kasama na nun ang pagkalambot ng aking mga binti dahil sa nakita ko.

It was so Horrific.

I look at mentius na nakatulala.
I look at Jesel na nanginginig at nanlaki rin ang mata habang hawak-hawak niya ang baril.

Wait, what?

Hinanap ng mga mata ko si Kuya.
Kinabahan na naman ako.
At nung nakita ko siya halos malaglag ang panga ko.

Hindi ko maramdaman ang mga binti ko. Pakiramdam ko matutumba ako ng walang oras sa nakikita ko. Para na rin akong tinakasan ng hininga ko.

I closed my fist as I look around the room again.

Andun siya sa sahig na nakahandusay. Walang malay at duguan ito. Kumirot ang puso ko. Para akong sinaksak ng hindi mabilang kung ilang beses.

And now, iniisip ko kung kaya ko bang mabuhay nang wala si Kuya. I can't lose him.

Siya lang ang meron akong natira.
Ibinaling ko ang attention ko kay kuya. Yung tipong nakapako lang talaga sa kanya ang dalawang mata ko na naiiyak na.

Mentius was on his side. Nakatulala na nakatingim kay kuya. And Jesel, jesel shoot him.

Mabilis akong napatakbo kay Kuya.

"KUYAAAA!!!"

Niyakap ko siya.

Tumatak sa isip ko na kailangan kong tumawag ng ambulansya. But, I want to hug him. At mas nanlaki at nanginig ako nung napatingin ako sa mga kamay ko.

Dugo.

Agad pumasok sa isip ko si Mentius.
Nagtama ang mga mata namin bago siya nahimatay ng tuloyan.

I gasped when kuya groaned.

"KUYAAA!" I shouted.

Hagolgol nang iyak ko.

"Don't leave me." I cried out loud.

Mahigpit ko siyang niyakap. Nakita kong parang tinatakpan ni Kuya ang parte ng katawan niyang sa tingin ko ay natamaan ng baril.

Namuo ang galit at luha ng sabay.

Mentius fainted.
While, jesel...

She's a there standing across the room.

Matagal na akong nagpipigil sa dala dala kong galit na to. And what she did to my brother totally broke my heart. She and mentius already broke me. I can't handle this anymore.

I have enough of this bullshit.

"You bitch!!!" Nilapitan ko siya at sinabunutan ang buhok niya.

"Ahhh!" Sigaw niya.

"Ang sama mong hayop ka!" Sigaw ko sa kanya. Talagang nilapit ko ang bibig ko sa mukha niya para makarinig siyang mabuti.

Pilit niyang inalis ang kamay ko. Hawak hawak niya pa ang baril pero sinagpa ko siya dahilan para matapon ang baril malayo sa aming dalawa. Di ko alam kung saan na iyon na punta. Ang alam ko lang ay nanggigil ako sa babaeng ito.

My Favorite Pain (Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon