My Favorite Pain (Completed)

Chapter 9: Property

Dahil hanggang ngayon hindi pa dumating si Mentius. Nagpunta ako sa bar ni Jay.

"Hi." Sabi ng isang stranger na bigla na lang tumabi sa akin sa counter.

"Dont talk to me." Sabi ko kaya naman umalis agad yung lalaki. Tas maya-maya naman, may stranger na namang tumabi sa akin at nagorder na rin siya ng drink.

"Kung may balak kang kausapin ako. Please. Wag na." Sabi ko. Inunahan ko na.

"You talked to me first." Sagot niya sabay inom ng drinks niya.

Nahihilo na ako kaya naman di ko masyadong mamemorize ang mukha niya.

Binalewala ko na lang.

Inilagay ko ang dalawa kong kamay sa counter table at ipinatong roon ang ulo ko. Lasing na ako.

"Oh please. Paano ko magawang maghold on sa isang taong minsan na lang magpaparamdam." Sabi ko at kinuha ko ang cellphone ko.

Nagscroll ako sa messages namin noon.

We used to talk at this kind of situation. Yung tipong magtatanong siya kung nasaan ako at diretso siyang pupunta sa akin matapos matanong ako.

"I saw you ignoring Henry kanina." Sabi ng lalaki. Napalingon ako sa katabi ko pero nakatalikod naman yun kaya ako nga pala ang kausap niya.

"So? Who the fuck is henry?" Sabi ko.

Napakunot ang noo niya.

"You're cute." Sabi niya.

"I know." Sabi ko naman dahilan para tumawa siya.

"Henry is my playboy bestfriend." Sabi niya.

"Playboy? Tell your bestfriend to pray that his daughter wont run into a guy like him." Sabi ko at ininom ng diretso ang dalawang basong hard drink.

"Roger that." Sabi niya. Now he sounds like an army.

"You ignored other boys for the person who's ignoring you." Sabi niya. Sinipatan ko siya pero di na siya nakatingin sa akin.

Sick.

Ano daw?

Nainis ako mga pinagsasabi niya kaya naman uminom na lang ako ng uminom.

"Don't worry, I'll probably tell henry about what you've said earlier." Sabi niya na naman bigla.

I know you don't want to end this conversation, stranger.

"Shut up."

"This is funny. But, your hands are on my lap right now." Sabi niya kaya naman napayuko ako.

Agad kong kinuha ang kamay ko.
Shocks. Bat di ko napansin yon?

"Okay." Sabi ko trying not to lose the poise. Masyado na akong naduduling sa paligid.

Pinako ko ang attention ko sa mga taong nagsasayawan. But this guy beside me doesnt want to end our conversation and i laughed when he talked again.

"So, do you like pumpkins?"

Naubo ko ang ininom ko sa sinabi niya.

He's definitely not good at playing, i can guess.

"Did henry taught you that? Youre totally getting yourself a wrong friend." Sabi ko sabay inom na naman. Napatingin ako sa bartender na sa tingin koy tatlo na ang ulo.

"Okay okay. Do you have a boyfriend?"

"Why you're askin?" Sabi ko.

"Strange." Sabi niya kaya napatingin ako sa kanya ng kunot noo.

"You're suppose to answer yes or no. But you ask me back instead." Sabi niya at uminom na rin.

Hinilot ko ang kamay ko sa noo ko.
Nakakahayblad. Di na ako umimik para di na kami magkakausap sa taong to. Di ko naman to kilala.

"I'm Xander. You are?" Sabi niya bigla na para bang nabasa niya ang nasa isip ko.

Sasagot na sana ako nung may isang lalaki na kinuha ang kamay ko dahilan para mapatayo akong gulat na gulat. Sa higpit na pagkakahawak niya sa kamay ko, napaaray ako dahilan naman na napatayo rin si Xander.

Tinulak ni mentius si Xander ng mahina palayo sa akin at sinabing...

"Back off man, she's mine."