My Favorite Pain (Completed)

Chapter 17: Love Or Sex

Hindi ko na mabilang kung ilang araw na ang lumipas matapos ang pagkakahiwalay namin ni Mentius. Madalas naman pumasok sa isip ko si Xander. I admit, its cool when Im with Xander kasi narealize ko na lagi akong napapatawa. At maganda naman ang pakiramdam ko kapag kasama ko siya dahil sa maalala ko si Mentius sa kanya.

Ilang weeks na ang lumipas pero dito lang ako sa bahay. Jesel and Kuya are going way too far. Ewan ko sa kanila kung saan-saan sila nagpupunta na hanggang ngayon hindi parin sila nakakauwi. World Tour na ata ang ginawa nila eh.

There's a part of me na naiinggit kasi... nagplano din kaya kami ni Mentius na magbakasyon.

Mentius...

Di talaga siya nagpaparamdam.

Di siya nagtext.

Di ko na rin siya nakita.

Di ko narin siya nakausap.

Madalas akong mapapadaan sa Bahay naming dalawa pero alam kong wala naman sigurong tao dun. Pero, I'm not sure.

Gusto ko mang pumasok pero pinipigilan ko ang sarili ko. Why? Hindi ko rin alam.

May parte isip at puso ko na... tama na muna. Wag ko muna siyang isipin. Kung nagawa niyang iwan ka niya, edi magawa niya ring makalimutan ka.

I want to prove my worth.

I really want to prove my worth.

I want him to miss me. Sana nga.

Pero, honestly... I'm just waiting for him to comeback to me.

Soon.

I'm again holding on to my faith. That somehow... he will comeback. And if he were to comeback, the old mentius is also already back.

Hindi ko alam bakit gugustuhin kong manatili sa side ni Mentius kahit na wala na kami ngayon. I believe he is moving on kaya hinayaan ko siyang bitawan ako. Masyado na akong oa sa lahat ng mga ginawa kong desisyon.

Nabalik ako sa senses ko nung biglang nag-ring ang cellphone ko. Tbh, kapag may tumatawag sa akin... nag-eexpect ako na si Mentius iyon. Pero, as usual... hindi siya.

"Hello?"

"Nasa airport na kami. Dinner with us?" Sabi ni Kuya.

Napangiti ako. Since bored naman ako kaya pumayag ako sa sumama sa kanila. I think unti-unti ko na ring natatanggap si Jesel. Nagsisisi na rin ako kasi ang sama ng tingin ko sa kanya. At naiintindihan ko na rin naman ang sitwasyon ni Kuya at Jesel.

Since it already happens to me.

Ang sakit pala. Mabuti na lang hindi binitawan ni Jesel si Kuya Pete. Unlike ni Mentius. Mabuti na lang at bumalik ang pagmamahal niya kay kuya. I swear... hindi siguro kakayanin ni Kuya na mawala si Jesel sa kanya.

And since... kinaya ko. Mas kakayanin ko pa.

Kasi kumakapit pa ako sa gusto kong mangyari. Ang bumalik siya.

I ended the call at napabuntong-hininga.

Nung nagdinner kaming tatlo hindi ko mapigilan ang madistract sa tiyan ni Jesel. Nagdududa ako na baka buntis ulit siya pero... what? Nakunan siya parang a month ago pa nga. Pinili kong hindi magsalit since nag-uusap naman sila.

Sweet converdations. Hays.

At finally, napansin na rin nila ang presence ko.

"Hey priscilla, wala ka na bang planong magwork?" He paused. "Work sa company ko?"