from nerd to spy

~49~

Ik begon sneller te kruipen en kwam bij het eerste lichaam aan. V...

Hij had Vanessa haar arm beet en was net op het randje van buitenbewustzijn. Hij keek op en knipperde.

"S-speedy..." mompelde hij en probeerde naar achter te wijzen. Ik knikte en kroop naar haar toe. Ik pakte het 2e T-shirt dat ik had en scheurde hem doormidden. De ene helft drukte ik tegen Vanessa haar gezicht en de andere helft gaf ik aan Bruce. Voorzichtig pakte ik Vanessa haar armen beet en begon haar zo voorzichtig mogelijk mee te slepen. Bruce deed hetzelfde bij V.

Je zult nu wel denken, waar laat je hem daar niet gewoon achter? Waarom zou je hem redden? Nou, ik zal je vertellen dat die gedachten ook in mijn hoofd rondging. Waarom zouden we hem redden...

Omdat dat het het juiste is om te doen...

Daarom.

"Zijn we er al bijna? Deze gast weegt een ton!" zeurde Bruce achter mij. De rook was nu al iets minder dik dan op het punt waar we Vanessa en V hadden gevonden, maar nog lang niet dus genoeg om rechtop te kunnen staan.

"Ik weet het niet. Voor mijn gevoel hebben we net best een heel stuk gelopen, of gekropen, maar toen hebben we natuurlijk ook nog kamers doorzocht en deuren open gegooid. Dat neemt ook tijd in beslag. Dus ik heb geen idee hoelang we nog moeten en hoe ver we nu al zijn. En nu stoppen met zeuren en door kruipen."

We bleven doorkruipen. Het leek eeuwen te duren voordat ik eindelijk de deur zag. Voorzichtig stond ik op en nam Vanessa in mijn armen. Met grote passen liep ik naar de deur en trok hem open. Brad en Jane kwamen meteen aangerend, op de voet gevolg door 2 doctoren. Een van de doctoren pakte Vanessa snel van me over en nam haar mee naar één van de ambulances die klaar stonden. Ik pakte V van Bruce over en bracht hem naar een andere ambulance. Daar bleef ik wachten totdat er 2 andere mensen uit het team van Charles waren. Zij zouden V oppakken en er voor zorgen dat hij achter de tralies zou belanden. Toen ik was afgelost liep ik naar Brad die nog steeds bij de deur stond.

"Waar zijn Jane en Bruce?"

"Met Vanes mee naar het ziekenhuis. Ze moet worden opgenomen... Het zag er namelijk niet al te best uit, ze had heel veel rook ingeademd en ook nog aardig wat bloed verloren. Jij moet je trouwens ook maar even laten nakijken. Bruce heeft zich al laten nakijken. Hij had ook aardig wat rook ingeademd maar het was verder niets ernstigs." Ik knikte.

"Ik ga ook maar naar het ziekenhuis toe dan, daar laat ik me eerst wel even nakijken en ga daarna meteen door naar Vanes. Jij redt het hier wel toch?" Brad knikte.

"Ja, er lopen hier genoeg andere rond en ik denk dat we hier toch bijna wel klaar zijn. Het lijkt me sterk dat er nog mensen uit het gebouw komen en de mensen die we zochten hebben we. Bart is opgepakt en V en Vanes zijn beide naar het ziekenhuis afgevoerd. Voor hun 3 kwamen we eigenlijk. We hebben nog wel meer mensen opgepakt en die zijn naar het bureau gebracht voor verhoor. Verder moeten we nog maar afwachten... Misschien dat we ze nog niet allemaal hebben. En misschien kunnen we er weer een paar vrij kunnen laten, maar ach, daar maken we ons later wel zorgen over. Ga nu maar eerst naar Vanes." Ik knikte en gaf hem een klopje op de schouder. Ik wilde weglopen toen ik me opeens iets herinnerde.

"Waar zijn de kinderen heen?"

"Uhm, ze zijn eerst onderzocht door een aantal doctoren en daarna zijn de kinderen die gezond waren naar een soort van opvangcentrum gebracht. Ze gaan namelijk eerst onderzoeken waar de ouders van de kinderen zijn." Ik keek hem met grote ogen aan.

"Waar is dat kleine jochie dat ik vast had?" Brad haalde zijn schouders op.

"Ik denk dat hij daar ook heen is. Waarom?" Ik vloekte.

"Dan moet ik hem eerst ophalen voordat ik naar het ziekenhuis ga. Dat jochie heeft geen familie meer. Ja misschien zijn vader maar daar wil je hem niet heen sturen. Zijn moeder is overleden en heeft Vanes gevraagd om voor hem te zorgen. Dat was haar laatste wens. Dat kan je die moeder niet ontnemen. Vanes heeft al die jaren gedacht dat het kind ook overleden was aangezien de moeder het vroeg voordat het kind echt geboren was, maar ze hebben het jochie kunnen redden. Daarna hebben ze hem bij de andere kinderen gedaan. Vanes is dus ontsnapt maar heeft het jochie niet mee kunnen nemen omdat ze niet wist dat hij bestond. Ze voelde zich schuldig en zei dat ik het jochie moest redden. Daarom kwam ik alleen met het jochie terug. Daarom had ik Vanes niet bij me. En daarom moest ik ook weer terug om haar te redden. Nu moet ik hem terug halen."

Meteen liep ik naar een van de agenten die bij V stond en vroeg of hij wist waar de kinderen naartoe waren gebracht. Ik kreeg een adres van hem en besloot er meteen naartoe te gaan.

Zonder al te veel moeite kon ik het jochie meenemen. Het hielp natuurlijk dat ze mij kende en dat ze wisten dat ik hem had "gered". Toen ik hem weer had ging ik meteen door naar het ziekenhuis. Ik liet mezelf eerst even onderzoeken en toen bleek dat alles prima was ging ik meteen naar de kamer waar Vanessa lag. Ik had wel wat rook in geademd dus ik merkte dat ik sneller buitenadem was, maar verder was er volgens de dokter niets ernstigs aan de hand.

Bij de kamer van Vanes aangekomen zag ik Bruce buiten staan. Hij zag mij aankomen en zwaaide.

"Hoe is het met haar?" was het eerste wat ik vroeg.

"Redelijk. Ze is buiten levensgevaar, maar ze is nog niet wakker. Het is nu afwachten wanneer ze wakker wordt." Ik knikte en zuchtte diep.

"Waarom heb je dat kind mee?" ik legde hem uit wat er precies aan de hand was en waarom ik het jochie bij me had.

"Pff... En nu? Nu ga jij dus voor hem zorgen totdat ze wakker wordt en voor hem kan zorgen? Want uhm, ik kan dat niet doen. Het is al een wonder dat ik mezelf levende houd. Laat staan zo'n kleine mannetje. Dat zou een ramp worden." Ik grinnikte en knikte.

"Ja, ik zal voor hem zorgen totdat ze wakker wordt."

Ik keek door het raampje van de deur van Vanessa's kamer.

"Dat beloof ik..."

****************************************

Hey Fighters!

ik hoop dat jullie het een leuk hoofdstuk vonden! En voor de afwisseling ook is een ander perspectief.

Ik heb besloten om vanaf nu op zaterdag te gaan uploaden zodat ik de rest van de week kan schrijven. Zaterdag is namelijk de enige dag van de week dat ik niet vrij ben. De rest van de week kan ik namelijk wel schrijven en heb ik daar alle tijd voor.

-xxx- love yaaa