from nerd to spy

~40~

"Speedy. Sta op!" riep ik geïrriteerd. Hoe kan het zo zijn dat ze in een jaar tijd, zoveel zwakker is geworden?

Ze haalde beverig adem en stond op. Maar dat duurde niet voor lang. Ze stond nog maar net overeind en toen viel ze al weer om. Ze greep mij vast om toch nog recht overeind te blijven staan. Ik tilde haar op en zette haar op een stoel neer. Meteen ging ik op mijn hurken zitten en pakte haar gezicht vast.

"Speedy. Kijk me aan." Zei ik dwingend. Met veel moeite keek ze me aan. Het leek alsof ze bijna ging flauwvallen... alweer. Ik gaf haar zachte tikjes tegen haar wang.

"Speedy. Speedy!" riep ik. Plotseling schoot ze recht overeind waardoor mijn handen het contact met haar gezicht verloren. Ze draaide haar hoofd voorzichtig naar rechts en haar ogen werden groot. Ik volgde haar blik en zag helemaal niets. Ze bleef een tijdje in die richting kijken en deed verder helemaal niets. Het leek wel alsof ze in haar eigen wereldje leefde. Ver, heel ver hier vandaan.

"Ga weg..." hoorde ik zachtjes. Ik keek naar fronsend aan. Tegen wie heeft ze het? Ze kijkt namelijk de hele andere kant op van mij, dus tegen mij kan ze het niet hebben.

"Laat me met rust!"

"Speedy? Wat is er aan de hand?" ik pakte haar gezicht weer vast. Een paar seconde later was ze helemaal aan het bibberen.

"Blijf van me af!" schreeuwde ze en duwde mijn handen weg. Ik stond verbaasd te kijken.

"Wat is er Speedy?" mompelde ik zachtjes terwijl ik haar probeerde te bereiken. Ik liep voorzichtig naar haar toe. Ze stond met een ruk op en rende naar de andere kant van de ruimte waar we ons in bevonden.

"Zie je dan niet dat ik werd gedwongen! Snap je dan niet dat ik geen andere keuze had! Net zoals jij geen andere keuze had!" gilde mijn kleine Speedy.

Ik fronste. Verwart keek ik haar aan. Waar had ze het in hemelsnaam over?

"Speedy, rustig aan, waar heb je het precies over?" ik liep heel voorzichtig haar kant op. Met elke stap die ik naar voren deed, deed zij er een naar achter. Het duurde niet heel lang voordat ze niet verder meer kon. Ze zat vast. Als een rat in een val.

"Blijf bij me weg... Ga weg! Je bent niet echt!" Ze zakte door haar benen en sloeg haar handen over haar oren.

"Laat me met rust... Laat me met rust..."

Zo zwak... Ze zag er zo zwak en fragiel uit. Woede borrelde in me op. Ik wist precies wat er aan de hand moest zijn. Ze zag dingen, mensen die er niet echt waren... Iemand had op de knop gedrukt. En de enige die de code van de afstandsbediening wist was Bart. Ja en ik, maar ik heb de afstandsbediening nu niet eens bij me.

Met grote passen liep ik in de richting van de deur. Meteen ruk trok ik de deur open. Precies op dat moment begon mijn kleine konijntje te gillen. Bezorgd keek ik om. Er was niets. Ze zat tegen de muur, met haar handen tegen haar oren en haar ogen dicht. Haar hele lichaam was aan het trillen, dat kon ik zelfs vanaf hier zien.

"Haal Bart!" commandeerde ik de bewaker die bij de deur stond.

"Maar..." begon hij

"HAAL Bart." Zei ik nu op een dreigende manier en liet merken dat ik geen weerwoord zou accepteren. De bewaker knikte en liep snel weg. Ik liep weer naar mijn kleine Speedy toe.

Ze zat nog steeds op de grond en haalde piepend naar adem. Ze was aan het hyperventileren.

F*ck... F*ck f*ck f*ck....

Beter schiet die Bart op, anders zal het zijn laatste dag worden. Als mijn Speedy iets overkomt dan zal hij daar voor boeten.

"U wilde me sp... wat is er met haar aan de hand?" zei Bart toen hij binnen kwam.

Met grote passen liep ik naar hem toe en greep hem bij zijn kraag. Ik duwde hem tegen de muur en tilde hem een stukje van de grond.

"Dit heb jij gedaan. Jij hebt op die knop gedrukt. Ik heb je nog zo gewaarschuwd. Alleen de chip activeren als je zelf in de kamer blijft. Je weet niet welke angst het ding gaat behandelen en hoe ze er op reageert. Ik wil niet dat mijn konijntje getraumatiseerd word!" Bart keek me met grote ogen aan.

"Maar de chip staat uit. Ik heb hem niet aan gezet." Zei Bart.

"Geef me de afstandsbediening." Commandeerde ik. Ik zette Bart weer op de grond en had al snel de afstandsbediening in mijn hand. Ik keek naar het schermpje en inderdaad hij stond uit. Niemand had op een knop gedrukt. En dat maakt het nu juist alleen maar erger.

Het ding leidt zijn eigen leven...

Ik draaide me om en zag Speedy opnieuw bewusteloos op de grond liggen. Haar lichaam was nog helemaal aan het trillen, maar verder deed ze helemaal niets. Ik liep naar haar toe en tilde haar op.

"Roep de dokter en de ontwerper van die chip. Over 5 minuten allemaal in de ziekenkamer. Te laat? Dan kunnen ze verdwijnen en zoek ik een vervanger." Zonder er verder nog maar een woord aan vuil te maken liep ik met Speedy in mijn armen naar de eerste hulp afdeling van onze gang.

Ik legde haar voorzichtig op een bed en ging naar haar zitten. Zachtjes streelde ik een paar haren uit haar gezicht.

"Het spijt me zo, mijn liefste...." Mompelde ik voordat ik voorover boog en haar een kus op haar voorhoofd gaf.

~

"De chip is beschadigd. Ze heeft waarschijnlijk een knap tegen haar hoofd gehad of is tegen een muur aan gekomen en zo is de chip beschadigd." Mompelde de ontwerper van de chip.

"Ik dacht dat die chip in haar nek zat." Snauwde ik terwijl ik met mijn armen over elkaar zat.

"Dat zit hij ook. Maar waarschijnlijk door de veel te snelle beweging die haar hoofd maakte heeft haar nek ook een verkeerde beweging gemaakt en dans is er een kans dat de chip beschadigd." Ik probeerde mezelf te ontspannen.

"Dan zorg je dat je hem weer maakt. En deze keer goed. Dit had nooit mogen gebeuren. Ik wil mijn vechter weer terug en niet een zwak kasplantje dat alleen maar flauwvalt of zit te trillen in een hoekje!"

De ontwerper keek me angstig aan en knikte. "Ja baas. Dan moeten we de chip er wel weer uithalen." Ik keek naar de dokter. Hij knikte.

"Dan gaan we dat nu meteen doen."

*********************

Hey fighters!

Weer een nieuw hoofdstuk. Hopelijk vonden jullie het een leuk hoofdstuk en word het ook steeds wat duidelijker allemaal.

Ik moet deze week veel werken, dus ik weet niet of ik echt veel kan schrijven. Daardoor kan het dus ook een tijdje duren voordat er een nieuw hoofdstuk komt. Dat word dan waarschijnlijk echt pas weer over een week....

-xxx- love yaa