from nerd to spy

~8~

"Acting is magical. Change your look and you attitude, and you can be anyone."

~hoofdstuk8~

"Ik heb jullie hier geroepen omdat ik jullie duidelijk wil maken wat jullie missie precies is. Jullie gaan met z'n vieren undercover op West Field High. West Field High is een middelbare school en er word veel drugs verkocht. Ik wil dat jullie er achter komen wie de dealer is en hem of haar arresteren."

Ik knikte en zag vanuit mijn ooghoek dat ook Jane, Blake en Brad dat deden. Charles knikte.

"Oke, ik zal jullie nu even jullie dossier geven met alle details over de persoon die jullie vanaf nu zullen zijn." Charles duwde een map in mijn richting. Ik keek er eerst een paar seconden naar en pakte het daarna op. Ik sloeg de map open en zag een paar gegevens.

Naam: Madison Jones
Haarkleur: zwart
Oogkleur: bruin
Type leerling: nerd.

Ik slikte en sloeg de bladzijde snel om. Op de volgende bladzijde stond een uitleg van jongens die misschien betrokken konden zijn. Ik zag een paar namen die ik totaal niet kende. En uiteindelijk zag ik een naam die ik wel herkende.

Carter Brown.

Mijn ogen werden groot en keek naar de beschrijving die boven zijn naam stond.

Mensen die misschien weten wie de drugs op school verkoopt.

Ik stond op en liep de kamer uit ik hoorde Charles mijn naam roepen maar ik negeerde hem en liep naar mijn kamer. Ik begon meteen tegen de boksbal te slaan. Wat heeft mijn broer hiermee te maken? Weet hij wie de drugs verkoopt? Koopt hij het zelf ook? Weten mijn ouders er iets van? Nee, waarschijnlijk niet. Mijn moeder zou dat niet toestaan. Als ze alleen al het idee krijgt dat hij in de buurt van drugs komt zou ze hem al huisarrest geven tot hij 30 is. Ik glimlachte alleen al bij die gedachte.

Opeens besefte ik me iets. Carter zit natuurlijk op die school... De school waar ik zelf ook heen moet gaan terwijl ik undercover ben. Ik ga mijn broer gewoon weer zien na 4 jaar. Ik sloeg mijn hand voor mijn mond. Ik ga mijn broer eindelijk weer zien en ik kan helemaal niets tegen hem zeggen. Ik kan hem niet eens vertellen dat zijn zusje nog leefde, laat staan dat ze voor hem stond. Ik zakte door mijn benen heen en omhelsde mezelf. Voor het eerst in zoveel tijd liet ik alles eruit komen. Alle emoties die ik de afgelopen 4 jaar verborgen heb gehouden. Ik liet alles eruit. Alle pijn, al het verdriet, de eenzaamheid, de schaamte, woede, angst noem het allemaal maar op. Ik voelde me zo zwak. Maar aan de andere kant ook weer heel erg opgelucht. Ik weet niet hoelang ik daar huilend op de grond heb gezeten, maar uiteindelijk voelde ik mijn ogen zwaar worden en viel ik in slaap.

*Droom*
"Prinses, Prinses van me wakker worden." Slaperig deed ik mijn ogen open en zag mijn vader staan. Ik deed snel weer mijn ogen dicht en deed alsof ik nog steeds sliep. "Oke, mijn prinses is nog aan het slapen dan moet ik maar..." Opeens werd ik opgetild en de lucht in gegooid. Ik gaf een kleine gil en begon daarna te lachen.

"Pappie, niet doen!" Mijn vader gooide me nog een keer de lucht in en zette me toen neer op de grond. Hij ging met zijn hand door mijn haar waardoor het helemaal door de war ging. Ik giechelde en en rende naar beneden. Ik hoorde dat mijn vader achter me aanzat en begon nog iets sneller te rennen. Ik rende de keuken in en zag mijn moeder en mijn grote broer aan de eettafel zitten. "Mammie! Mammie! Pappie zit me achterna, verstop me!" Mijn broer keek op van zijn eten en deed het tafelkleed omhoog. Ik kroop onder de tafel en trok hem mee. Ik hoorde hoe mijn moeder begon te grinniken en daarna gewoon weer verder ging eten.

"Lief, weet jij waar onze kleine prinses is?" Ik keek Carter aan en sloeg mijn hand voor mijn mond om en giechel tegen te houden. Carter keek me aan met twinkelende ogen. Hij legde zijn hand tegen zijn lippen aan en kroop heel voorzichtig onder de tafel vandaan. Hij draaide zich om en gebaarde me dat ik zachtjes achter hem aan moest komen. Ik kroop voorzichtig achter Carter aan en zag dat we net achter mijn vader stonden. Carter telde op zijn vingers af en bij 0 sprongen we op mijn vader's rug.