from nerd to spy

~18~

Ik bleef rennen en wist eigenlijk totaal niet waar ik heen ging. En eerlijk gezegd boeide het me ook totaal niet, als ik maar weg kwam bij school. Eigenlijk moest ik nog naar 2 lessen toe, maar als nerd zijnde had ik toch al een perfecte cijferlijst en een perfecte aanwezigheid lijst. Dus voor deze ene keer zou het wel moeten kunnen.

Uiteindelijk wou ik net oversteken toen er een auto kwam. Gelukkig reed de auto niet al te hard, maar alsnog belande ik op de motorkap.

"Fuck..." mompelde ik en liet mezelzelf er weer af glijden. De deur van de auto ging op en de bestuurder stapte half uit. Het was Bart...

"Sorry! Het spijt me zo erg!" riep ik en rende weer verder.

"Gaat het wel?!" hoorde ik Bart roepen.

"Jupp, ik drink veel melk, daar worden je botten sterk van!" riep ik terug en rende toen een hoek om waardoor hij me niet meer kon zien. Ik hoorde een auto aankomen. Zonder ook maar om te kijken wist ik wie het was en begon sneller te rennen.

Ik rende een klein straatje in waar geen auto's doorheen konden. Ik zag het gebouw van een fitness school in zicht komen en rende er hard naartoe. Toen ik binnen was rende ik naar de wc. Er was gelukkig niemand in de buurt dus niemand had door dat ik naar binnen kwam.

Na een tijdje was ik zelf weer een stuk rustiger geworden en had het gevoel dat Bart me nu niet meer zou kunnen vinden. Voorzichtig deed ik de deur open en liep naar buiten. Ondertussen deed ik mijn bril af en haalde mijn haar uit de vlechten en schudde mijn haar los. Met grote passen liep ik naar een kleedkamer en bekeek mijn outfit. Het zag er niet uit. Gelukkig had ik wel een joggingsbroek aan dus die kon ik makkelijk aan houden. Onder de rare en super lelijke trui had ik nog een hemdje aan dat ik gewoon aan kon houden. Ik scheurde de trui aan de onderkant af waardoor het een soort crop top werd en door het hemdje wat ik eronder aan had kon je mijn brandlittekens niet zien. De nepbeugel haalde ik uit mijn mond en gooide hem in mijn rugzak. Ik stapte de kleedkamer uit en gooide mijn tas in een locker. Mijn schoenen deed ik er ook in.
Op mijn gemakje liep ik naar de fitness ruimte en sprong er op een crosstrainer. Het is grappig. Normaal doe ik dit nooit omdat ik vooral aan boksen doe en dat soort gedoe. Fietsen? Nee. Maar eigenlijk is het wel rustgevend.

Na het fietsen begon ik wat buikspier oefeningen te doen en als laatste liep ik naar de boksbal die er hing.

"Weet je wel hoe dat werkt?" hoorde ik iemand vragen toen ik net wou beginnen. Ik draaide me fronsend om met mijn armen over elkaar geslagen.

Wyatt... Wat is hij hier nu weer aan het doen?

"Uhm, zo moeilijk kan het toch niet zijn?" ik keek er zo onschuldig mogelijk bij.

"Laat dan maar eens zien wat je kan." Ik draaide me om en strekte me uit. Daarna gaf ik een stoot tegen de boksbal. Express verkeerd.

"Niet slecht.... Maar.. uhm.. ook niet goed. Zo sla je je hele hand kapot als je zo door gaat." Wyatt ging naast me staan en tilde me zonder moeite op. Hij zette me aan de zijkant weer neer en keek me grijnzend aan. "Kijk ik zal het even voordoen."

Hij ging in de vechthouding staan en sloeg tegen de boksbal. Hij kon hard slaan, dat geef ik hem. Zijn houding is daarentegen niet heel stabiel.

"Je staat niet goed." Zei nonchalant. Wyatt draaide zich om en keek me aan alsof ik gek was geworden.

"Je voeten-" zei ik terwijl ik naar zijn voeten knikte "staan te dicht bij elkaar. Zet ze een paar centimeter meer uit elkaar en dan sta je perfect in balans." Wyatt deed zijn mond op en wilde blijkbaar iets zeggen. Toch bedacht hij zich en deed zijn mond weer dicht.

"Probeer nog maar een keer." Wyatt sloeg nog een keer en deze keer ging het een stuk soepeler. Ik liep naar hem toe en duwde hem aan de kant. Langzaam ging ik in de goede positie staan en rolde mijn schouders een paar keer. Mijn hoofd bewoog ik ook een paar keer in de richting van mijn schouder en hoorde een knak. Ik zuchtte opgelucht en keek weer voor me uit naar de boksbal met een grijns begon ik erop in te slaan. De boksbal bewoog heen en weer en het was maar goed dat hij goed vast zat.

Toen ik klaar was draaide ik me met een grijns om. Wyatt zat me onderzoekend aan te kijken.

"Oh my- Nee! Je bent haar!" ik keek hem geïrriteerd aan.

"Wie? Over wie heb je het?"

"Firestorm, jij bent firestorm!" fluisterde hij. "En je bent dat meisje van het park! Ik wist het wel!" Mijn gezicht kwam strak te staan. Gelukkig heeft hij mijn echt undercover identiteit niet ontdekt maar toch.

"Ik heb geen idee waar je het over hebt." Ik keek hem zonder emotie aan en hoopte eigenlijk dat hij me zou geloven.

"Natuurlijk weet je dat wel! Ik weet het zeker! Jij bent haar!" Hij was het nu echt aan het schreeuwen. Zonder enige moeite vloerde ik hem op de grond en zette mijn voet op zijn borst.

"Ik zweer als je je kop niet dicht houd dan word je dalijk wakker in het ziekenhuis." Wyatt keek me met grote ogen aan. Ik liet hem rustig los en draaide me om. Op mijn gemakje liep ik naar de locker waar ik mijn schoenen en rugzak in had gedaan en haalde mijn spullen eruit.

Toen ik het gebouw uit liep besefte ik me pas dat ik totaal geen idee had waar ik was. Geïrriteerd zuchtte ik en liep door het straatje waar ik doorheen was gerend.

~

Een uur. Het duurde een uur voordat ik eindelijk weer op school was. Mijn auto was de enige auto die op de parkeerplaats stond, verder was er niemand meer op school. Ik stapte in en reed weg.

Toen ik thuis kwam zat iedereen in de woonkamer. Ze zagen me binnen komen en keken me allemaal aan. Ik bleef even staan en keek iedereen aan. Uiteindelijk werd de druk me te veel en liep ik naar mijn kamer. Daar aangekomen liep ik meteen naar de badkamer en liep het bad vollopen. Ondertussen pakte ik een onesie uit mijn kast en een onderbroek. Toen ik weer in de badkamer kwam was het bad al half vol. Ik moest dus nog even geduld hebben.

Eindelijk was het bad vol. Ik kleedde me uit en stapte voorzichtig in. Het schuim kriebelde tegen mijn huid, maar niet op een vervelende manier. Het voelde eigenlijk heel lekker. Heel... rustgevend. Ik leunde met mijn hoofd achterover en zuchtte. Was het altijd maar zo. Geen problemen.

Helemaal niets....

***********************

Hello! Ik hoop dat jullie dit een leuk hoofdstuk vonden.

Ik heb gister seizoen 3 van the 100 afgekeken en OH MY GOD wat was het weer een top seizoen zeg! Echt hoe ze de verhaallijn verzinnen verbaasd me iedere keer weer. Absurd gewoon! Bij andere tv shows heb ik altijd wel door wat er ongeveer gaat gebeuren maar bij the 100 dus totaal niet! Nu moet ik weer heel lang wachten tot seizoen 4 :(

Naar welke series kijken jullie allemaal?

Xxxx love yaa