from nerd to spy

~17~

"Overmorgen om 1 uur worden de drugs weer afgegeven. Zorg dat jullie er zijn. Ik zal proberen om er ook te zijn maar ik kan niets beloven aangezien ik nog steeds erg opval. Nou ja Wyatt en die zeikerige bitches zullen het meteen door hebben." Blake knikte terwijl Jane en Brad me strak aankeken.

"Hoe weet je dat eigenlijk dat ze er dan zijn?" Vroeg Brad.

"Ik was aan het eten onder de tribunes en toen hoorde ik voetstappen. Ik besloot dus maar gewoon te blijven zitten, want je weet maar nooit wie het is en toen hoorde ik ze dus praten over geld en dat de volgende lading overmorgen word afgegeven. Toen wou de man die het geld aannam en de drugs komt brengen weg lopen en hoorde hij me blijkbaar dus heeft hij daar nog even gestaan om nog beter te luisteren en uiteindelijk liep hij weg nadat hij de andere jongen vertelde dat hij moest zorgen dat hij alleen was."

"Oke.... En nu? Hoe gaan we dit aanpakken?" Ik keek Blake grijnzend aan.

"Dat zal ik jullie eens vertellen."

~

"Ik haat dit plan..." mompelde Brad door het horloge, ja we kunnen met elkaar praten via onze horloges.

"Nee! Dit is leuk! Ik voel me nu echt een spion! Camouflage kleding en een verrekijker. Helemaal perfect!" grinnikte Jane.

"Uhm jongens.... Volgens mij komen er mensen aan, dus koppen dicht." Zei Blake en meteen was het helemaal stil.

Het was nu kwart voor 1 en over een kwartier zouden de drugs uitgewisseld worden. We moesten nog een kwartier wachten en er kwam nu al iemand aan.

De jongen bleef stil staan. Hij had een sport t-shirt aan, zo een die alle sporters van onze school hadden.

Het was dus een sporter. Goed om te weten.... Brad zou hem dus moeten herkennen aangezien hij aan dezelfde lunchtafel zit als alle andere sporters. De jongen pakte zijn mobiel en begon daar wat dingen op te doen. Ik bleef ongeduldig zitten en keek af en toe in het rond.

Om precies 1 uur hoorde ik een auto aankomen. Er stapte iemand uit en al snel hoorde ik de voetstappen.

Toen de persoon eindelijk bij de uitgang van de gymzaal was aangekomen deinsde ik achter uit. Ik kende de persoon...

Het was Bart. De jongen die ooit mijn vriend was toen ik ontvoerd was door V. Uiteindelijk heeft hij me verraden en sins dien haat ik hem. Dankzij hem heb ik nu problemen met mensen vertrouwen. Of eigenlijk hadden Brad en Blake dat al gedaan, maar ik dacht dat het alleen aan hun lag. Dat dat niet meteen betekenden dat ik andere mensen niet kon vertrouwen... Mooi niet dus. Het blijkt dat je helemaal niemand kan vertrouwen. Van het een op het andere moment kunnen ze hun gedachte veranderen en zo hun rug tegen je keren.

"Je bent alleen?" vroeg Bart. De andere jongen knikte.

"Mooi. Er zit wat XTC in en nog wat andere shit. Je ziet zelf wel wat het allemaal is. Er zit ook een lijstje in waar alles op staat. Naast de normale drugs zit er nu ook een nieuwe drug in. Goed spul. Zwaar ook. Je neemt een trekje en je bent meteen al zo goed als  stoned." De andere jongen grijnsde.

"Chill! Dat zal hier waarschijnlijk wel snel gaan." Bart haalde zijn schouders op.

"Het is prijzig, maar dan heb je ook iets. Maar ik denk inderdaad wel dat het snel gaat, er wonen hier best veel rijke stinkers. Die kunnen dit wel betalen. Heb je nog wat andere mensen gevonden waarvan je denkt dat ze goed kunnen verkopen?"

"Ik weet niet man... Er is hier wel een gast, de badboy van de school, of zo noemt iedereen hem dan, maar ik weet niet of hij het zou doen. Ik heb hem nog nooit zien drinken of überhaupt zien roken. Ik denk niet dat hij iets met drugs te maken wilt hebben." Bart keek strak voor zich uit. Alsof hij aan het nadenken was.