from nerd to spy

~ 3 ~

"I learned not to trust people; I learned not to believe what they say but to watch what they do. I learned to suspect that everyone is capable of living a lie. I came to believe that other people - even when you think you know them well - are ultimately unknowable."

~hoofdstuk3~

Tegenover me stond het meisje met wie ik net heb staan praten. Mijn mond viel open. Ik wilde haar geen pijn doen. Ook het meisje keek me geschrokken aan.

"In de rechter hoek staat de Queen van onze boxring: SPEEDY!!" Het publiek ging helemaal uit z'n dak terwijl het meisje dat tegenover me stond lijkbleek werd bij het horen van mijn naam.

"En in de linker hoek staat de nog niet zo bekende maar toch wel super snelle FLASH!"

Ik had nog nooit van haar gehoord, en je kon duidelijk aan haar houding zien dat ze hier nieuw was. Maar dat is wel vaker zo geweest en uit ervaring weet ik dat ik de nieuwelingen niet moet onderschatten. Meestal waren ze heel arrogant en wilde ik ze al meteen een klap in hun gezicht geven alleen maar om ze een beetje op hun plaats te zetten. Ik hoorde de bel gaan en we begonnen elkaar te cirkelen. Een paar minuten lang bleven we elkaar cirkelen. Uiteindelijk raakte mijn geduld op en haalde uit. The Flash had mijn vuist al aan zien komen en bukte. Mijn vuist vloog over haar hoofd heen en miste. Door de vaart waarmee ik sloeg knalde mijn vuist tegen mijn eigen schouder, die al meteen pijn begon te doen. Ik zag de Flash geschokt kijken naar mijn schouder. Ik voelde mijn wangen opwarmen, niet doordat ik boos was maar uit schaamte. Ik hoorde een paar mensen in het publiek lachen, maar schonk er niet al te veel aandacht aan. Ik gaf een schop in de richting van het been van The Flash. Ze sprong de lucht in, iets wat ik al wel had verwacht. Doordat ik haar sprong al had verwacht zag ik dat als de perfecte kans om een nog een vuist in de richting van haar maag de te stoten. Deze keer raakte ik haar wel waardoor ze meteen voorover leunde. Ik zette een stap naar voren en was van plan om haar een knietje te geven, maar nog voordat ik dat kon doen kreeg ik opeens een trap tegen mijn knie. Ik deinsde naar achter en probeerde mijn evenwicht weer te vinden. Ondertussen was The Flash ook weer opgestaan. We begonnen elkaar weer te cirkelen. Ik voelde adrenaline door mijn lichaam lopen en wilde meteen in de aanval gaan. Ik hield mezelf heel erg in aangezien ik wist wat er zou gaan gebeuren als ik er zomaar oplos zou gaan slaan. Ik zag dat The Flash net wilde gaan trappen toen er een hard geluid door de zaal heen dreunde.

Het brandalarm....

Ik bleef nog steeds gewoon om The Flash heen cirkelen. Blijkbaar hoorde ze het brandalarm niet en had ze het hele publiek van haar afgesloten tijdens ons gevecht. Ik deed ook alsof ik het alarm niet had gehoord. Terwijl wij om elkaar heen cirkelde was er veel paniek in het publiek. Iedereen stond op en probeerde ze snel mogelijk uit de zaal te komen. Toen de zaal bijna helemaal leeg was stopte ik met cirkelen en rende naar de rand van de box ring. Ik keek om me heen en zag dat Ven alle andere gang leden al weg waren. Ik grijnsde en sprong uit de ring. Ik draaide me om en keek naar The Flash. The Flash keek me met grote ogen aan.

" Ga je me niet vermoorden?" Ik rolde mijn ogen.

"Nee, natuurlijk niet. Het is niet dat ik het leuk vind om mensen te vermoorden... Dus als je wilt blijven leven kom dan mee." The Flash sprong ook uit de box ring en liep achter me aan. Ik liep naar de deur waar alle andere mensen ook doorheen waren gegaan maar het enige wat ik zag was zwarte rook.

"Shit..." Ik draaide me om en rende naar een andere deur, een deur die naar de kleedkamer liep. er was gelukkig nog geen rook te bekennen.

"Oke, pak een t-shirt of wat dan ook en maak het nat." The Flash deed precies wat ik zei.