from nerd to spy

~9~

BELANGRIJK:

Hey allemaal. Eerst wil ik me even verontschuldigen. Veel van jullie vroegen bij het vorige hoofdstuk al waarom ze hoofdstuk 10 niet konden zien. Ik zal nu even uitleggen hoe dat komt.

Gisteravond (dinsdag avond) is mijn laptop kapot gegaan. Ik schrijf mijn hoofdstukken altijd via mijn laptop omdat ik het met mijn mobiel gewoon heel onhandig vind. Doordat mijn laptop kapot was ben ik via mijn mobiel verder gaan schrijven. Een groot verschil tussen laptop en mobiel is dat je bij je mobiel niet op een knop hoeft te drukken om het op te slaan, bij je laptop kan je dit wel doen. Ik ben daar zelf dus totaal niet aan gewend, en drukte dus op de knop van publiceren. Dit besefte ik pas nadat ik het al had gedaan dus toen heb ik het hoofdstuk ( hoofdstuk 10) er meteen weer afgehaald omdat het hoofdstuk nog niet klaar is en daarnaast moest hoofdstuk 9 ook nog geplaatst worden. Hierdoor kan het dus zijn dat jullie een melding hebben gehad en het hoofdstuk niet kunnen zien. Dit klopt en is normaal.

Nogmaals sorry, ik zat gewoon heel erg in de stress door mijn laptop en ben totaal niet gewend hoe je het via je mobiel moet doen. Het was gewoon een domme fout. Ik hoop dat jullie het begrijpen haha.

Nu we dat ook hebben uitgelegd: Veel leesplezier!

************************

"Cause I've got a jet black heart and there's a hurricane underneath it." - 5 SECONDS OF SUMMER, JET BLACK HEART.

De volgende dag werd ik al super vroeg wakker gemaakt door Alice.

"Wakker worden! Je grote dag is vandaag! Je mag weer naar school toe!!" Ik rolde mezelf om en drukte mijn kussen over mijn hoofd heen.

"Ga weg!" mompelde ik slaperig. Ik hoorde Alice grinniken. Het geluid van voetstappen klonk door mijn kamer totdat ze plots stopte en het gordijn open werd getrokken. Ze deed meteen het raam open waardoor de vrolijke klanken van het geluid van fluitende vogels mijn kamer vulden. Ik kreunde geïrriteerd en trok een kussen over mijn hoofd heen.

"Ik geef je 5 minuten. Als je over 5 minuten nog niet je bed uit bent weet je wat er gaat gebeuren." Ik kreunde opnieuw. Nadat Alice mijn kamer uit was gelopen stapte ik langzaam uit bed en liep naar mijn badkamer. Ik gooide meteen wat water in mijn gezicht om mezelf wakker te maken en liep toen weer terug naar mijn slaapkamer zelf. Toen Alice had gecheckt of ik uit bed was begon ik me om te kleden. Ik keek in mijn kast en ging opzoek naar iets geschiktst voor de eerste schooldag. Ik keek ook even naar buiten om te zien hoe het weer was. Toen ik een net iets te grote sweater had gevonden deed ik die aan en pakte een broek.

Nadat ik me helemaal klaar had gemaakt en mijn hele nerd outfit aan had begon ik mijn haar te vlecht in 2 vlechten en liep toen naar beneden om te eten. In de keuken zag ik Blake en Brad al samen met Charles en Alice aan de keuken tafel zitten. Blake keek op en zag me. Zijn ogen werden groot en hij spuugde zijn cornflakes uit. Ik beet m'n kiezen op elkaar.

"Geen woord... Als je het waagt om iets te zeggen dan zit de lepel straks in je oog." zei ik en liep naar het aanrecht om mijn eten te maken.

"Nou nou, zo te zien is er iemand met het verkeerde been uit bed gestapt." hoorde ik Charles mompelen.

"Ik ben niet met het verkeerde been uit bed gestapt, ik ben met het verkeerde geluidsniveau uit bed geroepen." zei ik terug en ging verder waarmee ik bezig was.

Toen ik mijn eten op had liep ik naar boven om een rugzak te pakken. Ik bekeek mezelf in de spiegel en knikte.

"Perfect." zei ik blij en riep naar de andere dat ik al naar school ging.

Ik liep naar de garage en zuchtte toen ik me bedacht dat ik mijn eigen auto niet mee kon nemen. Naast mijn auto stond een andere auto, of het is maar wat je een auto noemt. Het was een roestbak! En het verbaasde me dat ik daar nog veilig mee kon rijden. De sleutels van de auto zaten al in de auto en het enige wat ik dus eigenlijk hoefde te doen was instappen en wegrijden. Voorzichtig deed ik de deur open en ging achter het stuur zitten. Vervolgens deed ik de gordel om en startte de auto.