A Prince Jerk Meets A Beautiful Nerd - Completed -

~ 69 ♡ The Real Truth ♡

"Y--yes.." utal na sagot ko.

"Good." He said at tumingin na naman sa dagat.

"Ahm.. p-pano mo nga pala nalaman ang lugar nato?" Tanong ko sa kanya.

"I just know. I dreamed of it." He said. Nakatingin lang ako sa kanya. Pakiramdam ko, paiyak nako. Nagtutubig ang mga mata ko.

Naalala ko kasi yung mga memories namin sa lugat nato.

Dalawang beses nya na akong dinadala dito. Dalawang magkasunod na monthsary namin na nandito kami at pinuno nya ako ng mga surprises na hindi mo akalain na sya mismo ang may gawa at nag prepared lahat.

"A--ah  ganun ba.. ano pang nasa panaginip mo?" Pinilit kong magsalita sabay pa simpleng punas ng patulo ko ng luha. Hindi tama to. Hindi ako magpapaapekto sa nararamdaman ko.

Tumingin sya sakin.

"I dreamed of you too..... And this place, it makes me feel something. It's like I'm very happy for no reason. I don't know." He said while staring at me. Para bang gulong gulo sya.

Bigla akong nakaramdam ng awa sa kanya. Yung tipong parang pinipilit nyang alalahanin lahat pero kahit anong gawin nya, hindi nya maalala. Gaano kahirap yun para sa kanya.

Pero ano daw? Napanaginipan nya din daw ako?

O_____o

"A--anong nasa panaginip mo? Anong ginagawa ko sa panaginip mo?" Tanong ko sa kanya at lumapit pako sa kanya ng konti.

"You gave this to me." He said sabay pakita ng suot nyang....

Omg.

Yung gift kong watch sa kanya.

Suot suot nya at bakit ngayon ko lang yun napansin.

T____T

Hindi ko na napansin na pumapatak na pala ang luha ko. Hindi ko na mapigilan. Naiiyak talaga ako habang nakatingin sa wristwatch na suot nya na regalo ko sa

ko sa kanya nung last monthsary namin. At dito din yun mismo.

Lumapit sya sakin ng sobrang lapit. As in sobrang lapit. Dahan dahan nyang inilapit ang kamay nya sa mukha ko.. pinunasan nya ang luha sa pisngi ko.

"Don't cry. It makes me feel sad.." sabi nya na lalong mas nakapag paiyak sakin.

"K-kasi.. n--naiiyak l--lang a-ako.. huhuhu.. k-kasi.. naman.. n--naalala ko.  Huhu" umiiyak na sabi ko.

Nagulat nalang ako ng bigla nya akong niyakap.

Napatigil ako sa pag iyak ko. Natulala ako at di makapag salita.

He is now hugging me. He's comforting me like before.

Na miss ko to. Yung yakap nya. Para bang ayoko ng matapos ang araw nato. Yung sana ganito nalang kami.

Maya maya lang ay humarap na sya sakin.

"I'm sorry. I'm sorry for making you feel sad. Nasaktan kita. Napahirapan kita. I'm sorry for the wrong things i did to you. I'm a total jerk."

Tumulo na naman ang mga luha ko. Pinipigilan ko pero wala. Kusa nalang umaagos galing sa magkabilang mata ko.

"Hindi kita maalala. Pero bakit pakiramdam ko mababaliw ako kapag hindi kita nakikita?" Dagdag nya pa. Hindi ko na napigilan. Ako na ang kusang napayakap sa kanya at humagulgol sa dibdib nya.

Haplos haplos nya ang buhok ko habang mahigpit akong nakayakap sa kanya.

. . . . . . .