GECENİN IŞIĞI

35. BÖLÜM

"Figen ben bu olaydan hiçbir şey anlamadım nasıl oluyor bu?" Gece şaşkınca konuşuyordu.

"Bak Gece, eğer önsevişme süreci uzun geçerse veya rahim yeterince kaygansa aynı zamanda kızlık zarı sert ve dar ise kanama meydana gelmez. Işık'ta da olan bu. İkinci, üçüncü veya dördüncü birlikteliğinizde  zar esneyecek ve kan gelecektir. Bu çok da önemli değil. Bir gram kanın yokluğu seni bu kadar delirtmemeli, hem o 3 damla kanı ne yapacaktın ki, bir kavanoza koyup odanınızın en mahrem yerinde saklayıp gördükçe egonu mu tatmin edecektin? Merak etme karın bir tek sana ait," dedi doktor. Bu ne cesaret? Onunla nasıl böyle konuşabiliyordu?

"Pekala sen çıkabilirsin."

Kapının kapandığını hissediyorum ve gözlerimi aralıyorum. Gece'nin bana öyle bir bakışı var ki... özür diler gibiydi. Bana inanmayan bir adam ile nasıl bir ömür geçirecektim ki? Bitmeliydi...

"Boşanmak istiyorum."

Gözlerimi korku ile açıp sıçrayarak yataktan kalkıp etrafıma bakındım. Odamdaydım. Lanet olası bir kabustu. En ince ayrıntısına kadar gerçek gibi olan bir kabustu bu. Ter içinde kalmıştım. Nefes nefese yataktan kalktım. Banyoya girip elimi yüzümü yıkadım. Bu akşam beni istemeye gelecekler ve ben dün akşam o kadar çok düşünmüştüm ki bu lanet rüyayı görmüştüm. Banyodan çıkıp aşağı indiğimde annemin temizlik yaptığını gördüm. Sesim soluğum çıkmıyordu. Mutfağa girip bir bardak su içtim. Bardağı yerine koymak için arkamı döndüğümde karşımda Geceyi görünce bardak elimden yuvarlandı. Başım dönmeye başladı. Sanki yer ayaklarımın altından kayıyordu. Kolumdan tutup beni sandalyeye oturttu. Biraz daha iyi hissedince gözlerimi açabildim.

"İyi misin?" diye sordu telaşla.

"İyiyim sadece başım döndü," diye açıkladım.

"Yüzün bembeyaz olmuş. Neden bir an da böyle oldun?" Korkudan Gece!

"Y-yok bir şey. Sen niye geldin?"

"Akşam için alışverişe çıkmak istersin diye düşündüm."

Sen böyle şeyler oldu mu pek bir düşüncelisin zaten Gece bey.

"Biz Sinem ile gideceğiz."

"Tamam nasıl istersen, birlikte gidin," deyip arka cebinden cüzdanını çıkardı ve kredi kartını uzattı.

"Al, lazım olur," deyip elime tutuşturmaya çalışsa da almadım.

"Tanrı aşkına al şunu, senden para falan istemedim," deyip ittim.

"İstemediğini biliyorum ama lazım olur al şunu."

"İstemiyorum dedim Gece zorla mı?" diye çemkirip mutfaktan çıktım.

"Kızım günaydın."

"Günaydın annecim," dedim neşeli tutmaya çalıştığım sesim ile.

"Sinem aradı ama sen uyuyordun. Bu gün ablası memleketine dönüyormuş, gündüz seninle gelemeyeceğini ama akşam kesinlikle burada olacağını söyledi."

"Peki anne," dedim üzgün bir sesle. Kim ile gidecektim ben şimdi? Düşünmem uzun sürmedi. Ve aklıma gelen fikirle Gece'ye döndüm.

"Hazal ve Hazan evdeler midir?" diye sordum Geceye.

"Büyük ihtimalle. Neden?"

"Alışverişe onlar ile gideceğim," deyince gözlerini yumup sakinleşmeye çalıştı. Hiç çırpınma Gece o alışverişe senin ile gitmeyeceğim.

"Ben ararım onları sen hazırlan seni bırakayım." Tamam anlamında başımı sallayıp odama çıktım ve gündelik kıyafetlerimi giydim. Üzerime de montumu geçirdim. Şubat ayının sonlarına yaklaşıyorduk ve hava hâlâ soğuktu. Aşağı indiğimde Gecenin çıkmış olduğunu fark ettim ve babamın bıraktığı kredi kartını alıp ben de evden çıktım. Çıkar çıkmaz koşarak arabaya bindim.