ေန႔လယ္ခင္းေနေရာင္ေႏြးေႏြးက အခန္းျပတင္းေပါက္မွ တိုး၀င္ကာ စားပြဲေပၚျဖာက်ေနသည္။ ဘယ္အခ်ိန္ရွိ၍ ဘယ္ႏွစ္နာရီထိုးျပီဆိုတာကို ဆက္ပိုင္မသိပါ။ သူ သိသည္က ၾကည္ႏူးလွပေသာ ခံစားခ်က္တစ္ခု။ ဘယ္တုန္းကမွ မခံစားဘူးေသာ ခ်ိဳသာလြန္းသည့္ စိတ္ခံစားမွုတစ္ခုက ေအးစိမ့္ေသာစမ္းေခ်ာင္းတစ္ခုလို သူ႔ေသြးေၾကာမ်ားထဲမွာ စီးဆင္းေနသည္။
တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပင္ ဒီလွပေသာအိပ္မက္တစ္ခုသည္ မိုးလင္းခ်ိန္ႏွင့္အတူ အားလံုးေပ်ာက္ဆံုး သြားေတာ့မည္ဆိုတာကို သူနားလည္သည္။
ျဖစ္ႏိုင္မည္ဆိုလ်ွင္ ဒီေန႔ ဒီရက္ အခ်ိန္နာရီမ်ားကို သူ ရပ္တန္႔ေစခ်င္ပါသည္။
ထက္ပိုင္ အသက္ရွဴေငြ႔သဲ့သဲ့က သူ႔ပခံုးေပၚ ပံုမွန္က်ေရာက္ေနသည္။ ထက္ပိုင္မ်က္ႏွာက သူ႔ေနာက္ဖက္မွ ဆံပင္မ်ားၾကားမွာ ရွိေနသည္။ တင္းၾကပ္စြာေပြ႔ဖက္ထားေသာ လက္မ်ားက သူ႔တစ္ကိုယ္လံုးကို ေႏြးေနေစသည္။ ဆက္ပိုင္ သူ႔လက္ေမာင္းကိုေက်ာ္ဖက္ထားသည့္ ထက္ပိုင္လက္မ်ားကို တင္းတင္းဆုပ္ထားမိသည္။ ျဖစ္ႏိုင္လ်ွင္ သူ ထက္ပိုင္ကို ဘယ္ေလာက္ခ်စ္ရ၊ ျမတ္ႏိုးရ၊ တြယ္တာရသည္ဆိုတာကို ထိုလက္မ်ားမွတစ္ဆင့္ ထက္ပိုင္ကိုယ္တြင္းစီးဆင္းသိရွိသြားေစခ်င္သည္။
စားပြဲေပၚမွ ဆက္ပိုင္ဖုန္းသည္ တိတ္ဆိတ္ေနေသာ အခန္းငယ္အတြင္း က်ယ္ေလာင္စြာျမည္လာခဲ့သည္။
"မေျဖနဲ႔ကြာ.. ဆက္ပိုင္.."
ထက္ပိုင္ေလသံတိုးတိုးကို ၾကားလိုက္ရသည္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ဒီအတိုင္းျငိမ္သက္စြာ အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာ လွဲေလ်ာင္းေနခဲ့ၾကသည္။ မ်က္စိမ်ားစူးေအာင့္ေနသည္အထိ အိပ္ခ်င္ေသာ္လည္း ဆက္ပိုင္မအိပ္မိ။ ထက္ပိုင္နားမွာ ရွိေနရသည့္ တစ္စကၠန္႔ေလာက္ကိုပင္ သူမဆံုးရွံဴးခ်င္ပါ။
"ဒါနဲ႔ဆို ဖုန္းေခၚတာ သံုးခါရွိျပီ ကိုထက္.. ရန္ႏိုင္ပဲျဖစ္မယ္.. ကၽြန္ေတာ္မေျဖရင္ ဒီေကာင္အိမ္အထိလိုက္လာလိမ့္မယ္.."
ဆက္ပိုင္ စကားအဆံုး ထက္ပိုင္ထံမွ စိတ္ပ်က္သက္ျပင္းခ်သံၾကားလိုက္ရသည္။ ဖက္ထားေသာ လက္မ်ားကို ေျဖေလ်ွာ့ေပးလုိက္သည္။ အခုအခ်ိန္အထိ အၾကိမ္မ်ားစြာ ျမည္ေနေသာဖုန္းကို ဆက္ပိုင္လွမ္းယူလိုက္သည္။ သူထင္သည့္အတိုင္း ရန္ႏိုင္ျဖစ္သည္။
YOU ARE READING
စည်း
Romance(Unicode & Zawgyi) ပင်လယ်ဆိုသည်မှာ လေညင်းအောက်တွင် သာယာငြိမ့်ညောင်းစွာ လှုပ်ခတ်ရုံ လှုပ်ရှားပြီး ပြင်းထန်သော လေပြင်းအောက်တွင်မူ ဒေါသမာန်ကြီးစွာ ရုန်းကန်လာခဲ့မည်။ ခွန်းထက်ပိုင်သည်လည်း ပင်လယ်တစ်ခုဖြစ်ခဲ့သည်။ သူ၏ တည်ငြိမ်အေးချမ်းနေသည့် ဘဝပင်လယ်တွင် မုန...
