ဆိုင္ကယ္ကို အိမ္ေရွ႕တြင္ ရပ္တန္႔လိုက္သည္အထိ ထက္ပိုင္ေဒါသေတြ အနည္မထိုင္ေသး။ ျခံထဲသို႔ ဆိုင္ကယ္ကိုတြန္း၀င္လာခဲ့ကာ အိမ္ေရွ႕တံခါး ေသာ့ကိုလွည့္ဖြင့္လိုက္သည္။ ညည့္ႏွစ္နာရီေက်ာ္ေနျပီ ျဖစ္သည္။ မီးဖိုခန္း ေရခဲေသတၱာထဲမွ ေရေအးပုလင္းကို ေမာ့ေသာက္လိုက္သည္။
ေရႊစင္ဒီတစ္ခါေတာ့ အေတာ္ပင္ တရားလြန္လြန္းသည္။
သူအေစာ္ကားခံလိုက္ရသလို ခံစားမိသည္။
ထက္ပိုင္တို႔အခန္းအျပင္ဘက္မွ မီးေရာင္ပ်ပ်ကို လွမ္းျမင္လိုက္ရသည္။ ဆက္ပိုင္အိမ္မွာရွိေနသည္ ထင္သည္။ သူစိတ္ညစ္သြားသည္။ အခုအခ်ိန္ သူ ဆက္ပိုင္ႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းမဆိုင္ခ်င္။
အခန္းတံခါးကို တြန္းဖြင့္ ၀င္လိုက္သည္။ ဆက္ပိုင္ စာၾကည့္စားပြဲတြင္ ထိုင္ေနသည္။ ေရခ်ိဳးျပီးကာစျဖစ္ဟန္တူကာ ေကာ္လံပါ ည၀တ္အက်ီၤအျပာေရာင္ကို ၀တ္ထားသည္။ သူ႔ေရွ႕မွာ စာအုပ္ေလးငါးအုပ္ဖြင့္ထားသည္။ တံခါးဖြင့္သံေၾကာင့္ ထက္ပိုင္ကို လွည့္ၾကည့္လာသည္။
"မင္း ဂ်ဴတီမရွိဘူးလား.."
ထက္ပိုင္အသံေတြ မလိုအပ္ဘဲ တင္းမာေနသည္။
"အခုနကပဲ ျပန္ေရာက္တာ..."
ဆက္ပိုင္ စာအုပ္မ်ားေပၚ ေခါင္းျပန္ငုံ႔သြားသည္။ ခဏသာေတြ႔လိုက္ေပမယ့္ ထက္ပိုင္ ေဒါသထြက္စိတ္ဆိုးလာသည္ဆိုသည္ကို သူခ်က္ခ်င္းသိသည္။ စာအုပ္ထဲအ၀ါေရာင္လိုင္းတားမွတ္ေနသည့္ လက္မ်ားတုံ႔ေႏွးသြားသည္။ ထက္ပိုင္ ဖိနပ္ပင္မခၽြတ္ေတာ့ပဲ ကုတင္ေပၚ ေမွာက္အိပ္ခ်လိုက္ျပီး ေခါင္းအံုးထဲသို႔ ေတာက္တစ္ခ်က္ေခါက္မိသည္။
ဆက္ပိုင္ ထိုင္ေနရာမွထကာ ထက္ပိုင္ေဘးကိုေလ်ွာက္လာျပီး ဖိနပ္မ်ားကို ၾကိဳးျဖဳတ္ဖယ္လိုက္ကာ ေျခစြပ္ျဖဴကိုျဖည္းျဖည္း ဆြဲခၽြတ္လိုက္သည္။
"ညစာစားခဲ့ျပီလား..."
ဆက္ပိုင္အေမးကို ထက္ပိုင္မေျဖ။ မ်က္ႏွာကိုနံရံဖက္ လွည့္လိုက္သည္။
"ေရႊစင္နဲ႔ ရန္ျဖစ္လာျပန္ျပီလား ကိုထက္.."
"မင္းနဲ႔ ဘာမွမဆိုင္ဘူး.. တိတ္တိတ္ေန..."
YOU ARE READING
စည်း
Romance(Unicode & Zawgyi) ပင်လယ်ဆိုသည်မှာ လေညင်းအောက်တွင် သာယာငြိမ့်ညောင်းစွာ လှုပ်ခတ်ရုံ လှုပ်ရှားပြီး ပြင်းထန်သော လေပြင်းအောက်တွင်မူ ဒေါသမာန်ကြီးစွာ ရုန်းကန်လာခဲ့မည်။ ခွန်းထက်ပိုင်သည်လည်း ပင်လယ်တစ်ခုဖြစ်ခဲ့သည်။ သူ၏ တည်ငြိမ်အေးချမ်းနေသည့် ဘဝပင်လယ်တွင် မုန...
