Karmic

Σε φοβάμαι

Melina's pov

Δεν ήθελα να μείνω στο σπίτι σήμερα οπότε αποφάσισα να έρθω εδώ να κάνω μερικές δουλειές που έχουν απομείνει.

Μία από τις επόμενες μέρες θα μιλήσω στον Στράτο. Δεν πηγαίνει άλλο αυτή η κατάσταση! Δεν μπορώ να τον κοροϊδεύω, μου έχει φερθεί πολύ εντάξει. Τον Βαγγέλη τον αγαπάω, δεν ξέρω αν κρατάει ακόμα από εκείνον τον εφηβικό έρωτα αλλά αυτό τον λίγο καιρό ένιωσα να τον ερωτεύομαι από την αρχή. Με αυτές τις τρέλες του και το πείσμα του σαν μικρό παιδί, πράγματι δεν μεγάλωσε ποτέ, με έκανε να αισθανθώ ξανά ζωντανή και νέα. Είμαι μόλις εικοσιεννιά και ένιωθα σαν πενήντα.

Σκεφτόμουν μακροπρόθεσμα για αυτό το σπίτι, να μείνουμε εδώ στο μέλλον. Δεν μου έχει ζητήσει βέβαια να μείνουμε μαζί και δεν ξέρω αν θα το κάνει, απλά κάνω όνειρα για την ζωή μας μετά... Άλλωστε εκείνος είπε πως αν καταφέρει να με χωρίσει από τον Στράτο θα δεσμευτώ και θα μείνω μαζί του. Βέβαια Βαγγέλης είναι αυτός, ποτέ δεν ξέρεις!

Βάζω τα κλειδιά στην πόρτα και την σπρώχνω με δύναμη... Περίμενα να υπάρχει απόλυτη ησυχία στον χώρο μα ακούω κάτι σαν πατημασιές... Κάποιος έχει μπει στο σπίτι! Προς στιγμήν πανικοβάλομαι αλλά βάζω την λογική μου να δουλέψει. Αν ήταν κλέφτης θα είχε διαρρήξει την πόρτα ή κάποιο παράθυρο, θα υπήρχε ακαταστασία και εδώ όλα είναι άθικτα. Άρα ο Βαγγέλης βρίσκεται στο σπίτι. Ακολουθώ τον θόρυβο και φτάνω στην κρεβατοκάμαρα.

Ανοίγω την πόρτα... Τον βλέπω ημίγυμνο να με κοιτά τρομαγμένος και μία ξανθιά πάνω στο κρεβάτι μας! Η εικόνα ισοδυναμεί με απανωτά μαχαιρώματα στο στήθος.

Νιώθω τόσο ανόητη, τόσο πληγωμένη, τόσο θυμωμένη! Όσο ένιωσα αρκετά χρόνια πριν αντικρίζοντας ένα παρόμοιο σκηνικό! Δεν θα αλλάξει ποτέ! Κι εγώ που νόμιζα ότι είχε γίνει καλός... Ηλίθια!

"Πήγα με άλλη και δεν μετάνιωσα για αυτό!" αυτό μόνο συγκρατεί το μυαλό μου από τα όσα είπε. Τα βλεφαρά μου με προδίδουν και αφήνουν τα δάκρυά μου να κυλήσουν, να γίνω άλλη μια φορά ευάλωτη μπροστά του.

Τρέχω να φύγω όσο πιο μακριά γίνεται από εκείνον, με αηδειάζει! Δεν θέλω να τον δω, να τον ακούσω, να τον μυρίσω ποτέ ξανά! Μέχρι χτες με αγαπούσε τρελά, σήμερα δεν μετανιώνει που με απάτησε... Τι του έκανα και μου φέρεται έτσι;

Βγαίνω απ'έξω όμως... Ακούω ξυπόλητα πόδια πίσω μου να κολλούν στο πάτωμα. Με ακολούθησε! Έχει τόσο θράσος!