Karmic

Το σ'αγαπώ

Γυρίζω και βλέπω την μικρή να μας κοιτάζει σοκαρισμένη... Δεν το πιστεύω ότι γίνεται αυτό γαμώτο! Πως παρασυρθήκαμε έτσι; Ξεχάσαμε και τα παιδιά και τα πάντα και κανείς μας δεν σκέφτηκε να κλειδώσει την πόρτα! Τώρα τι εξηγήσεις να της δώσουμε για αυτό που είδε; Δεν είναι και τόσο μικρή για να την ξεγελάσουμε...

"Σας σιχαίνομαι!" φωνάζει και τρέχει έξω... Ουφ! Πόσο χειρότερα τα πράγματα; Πως καταφέρνω και τα κάνω κάθε φορά θάλασσα με αποτέλεσμα να με μισεί και περισσότερο;

Χωρίς δεύτερη σκέψη τρέχω κοντά της. Πρέπει όπως δήποτε να της μιλήσω για αυτό. Αν την αφήσω η εικόνα που αντίκρισε θα διογκωθεί στο μυαλό της και θα καταστρέψει τόσο την δική μας σχέση όσο και με την θεία της. Ξέρω πως δεν είναι καλή στιγμή για δικαιολογίες αλλά το πρόβλημα πρέπει να λυθεί τώρα και δεν παίρνει αναβολή...

Βγαίνω τρέχοντας από το δωμάτιο... Ακούω τα βήματα της Μελίνας να ακολουθούν πίσω μου. Φτάνω έξω από την κρεβατοκάμαρα της μικρής και χτυπάω την πόρτα...

"Φύγε!" στριγκλίζει από μέσα. Καταλαβαίνω πόσο θυμωμένη είναι, ντροπιασμένη, σοκαρισμένη... Δεν είναι και ότι καλύτερο για ένα παιδάκι να αντικρίζει τα συγγενικά του πρόσωπα ένα βήμα πριν κάνουν σεξ. Είναι ό,τι πιο άβολο μπορεί να έχει ζήσει!

Χτυπάω επίμονα όμως δεν μου ανοίγει. Εκτός από το δυνατό κλάμα της μικρής που έρχεται από μέσα πίσω μου έχω και την Μελίνα να μυξοκλαίει μεσα στο αυτί μου... Πάλι! Αντί να βοηθήσει λίγο την κατάσταση μπήγει τα κλάματα με το παραμικρό! Είναι τόσο υπερβολικά ευαίσθητη!

Η μικρή δεν μου ανοίγει και ανησυχώ πολύ... Θυμάμαι τι έκανα εγώ όταν κλεινόμουν στο δωμάτιό μου σε αυτή την κατάσταση κι αυτό συνέβαινε αρκετά συχνά. Η εφηβεία μου ήταν γεμάτη από τετοιες στιγμές και οι τρόποι που ξέσπαγα δεν ήταν καθόλου θεμιτοί.

Δεν υπάρχει άλλη λύση. Θα σπάσω την πόρτα! Πρέπει να μπω εκεί μέσα και να καθησυχάσω αυτό το παιδί... Το δικό μου παιδί! Το ξέρω πως δεν είναι στην πραγματικότητα αλλά την αγαπώ σαν δικό μου! Και τα δύο μου ανίψια τα αγαπώ σαν πατέρας εφόσον δεν έχω και ποτέ δεν θα αποκτήσω δικά μου παιδιά! Αλλά ειδικά για αυτό το κορίτσι θα έδινα και την ζωή μου! Μοιάζει τόσο πολύ σε μένα... Στα μάτια, στο χρώμα των μαλλιών αλλά περισσότερο στον χαρακτήρα. Μου θυμίζει εμένα μικρό! Έτσι ντροπαλό και συνεσταλμένο, αλλά παρόλα αυτά μια ήρεμη δύναμη... Όταν ξυπνάει γίνεται τσαούσα κι αντιδραστική. Ξεσπάει! Αυτό φοβάμαι! Ότι κάνει ακριβώς σαν κι εμένα!