Karmic

Lost on you

Πάρτε και τραγουδάκι! Έτσι γιατί μου έχει κολλήσει!

Παρκάρω το αυτοκίνητο λίγα μέτρα πιο πέρα από την είσοδο του μπαρ. Ελέγχω το όπλο μου και φροντίζω να μην γίνεται ευδιάκριτο κάτω από το σακάκι μου. Ακούω περπάτημα, συγκεκριμένα τακούνια να χτυπούν στο τσιμέντο, ο ήχος γίνεται όλο και πιο κοντινός. Βλέπω μέσα από το τζάμι του αυτοκινήτου μία πανέμορφη κοπέλα να περνά δίπλα από το αυτοκίνητο. Κινείται με έναν δυναμικό αέρα κουνώντας προκλητικά τοης γοφούς της. Το ντύσιμο και το έντονο μακιγιάζ προδίδουν τον ρόλο της σε αυτό το σκηνικό. Τα μαλλιά της αχυρέ ξανθά, τα γαλάζια μάτια της τονισμένα με έντονο μαύρο μακιγιάζ και τα χείλη της κατακκόκινα. Φοράει πανήψηλα παπούτσια και ένα ασημί φανταχτερό φόρεμα που ίσα ίσα κρύβει τα επίμαχα σημεία.

Καθώς περνά δίπλα από το πανάκριβο αυτοκίνητο του Στράτου το βλέμμα της καρφώνεται. Γρήγορα εντοπίζει εμένα, τον οδηγό του αυτοκινήτου... Με κοιτάζει με ένα προκλητικό βλέμμα και μου κλείνει το μάτι. Παραμένει έξω από το αυτοκίνητο να με κοιτά επίμονα. Εννοείται πως εδώ μοιρίστηκε χρήμα και δεν θα αφήσει την ευκαιρία να πάει χαμένη έτσι απλά. Που να ήξερε πως εγω είμαι απλά ένα πιόνι και πίσω από το ανεκτίμητο αυτοκίνητο και τα ακριβά ρούχα δεν υπάρχει ευρώ ούτε για δείγμα.

Παίρνω το χαλαρό μου στυλ και κατεβαίνω από το αμάξι. Το κλειδώνω και πλησιάζω την κοπέλα διορθώνοντας το σακάκι μου. Με το πιο πλατύ της χαμόγελο τυλίγει το χέρι της τολμηρά γύρω από την μέση μου, αρκετά χαμηλά θα έλεγα... Κάνει νόημα στον πορτιέρη και με παίρνει μαζί της στο εσωτερικό του μαγαζιού.

Το μαγαζί αυτό δεν πρέπει να υπήρχε όταν ερχόμουν εγώ εδώ γιατί δεν μου θυμίζει κάτι ή μπορεί να έχει ανακαινιστεί. Τα φώτα είναι σχεδόν ανύπαρκτα και το μόνο που κυριαρχεί στην ατμόσφαιρα είναι ένα σύννεφο καπνού που διαφένεται στο λίγο φως από τα φωτορυθμικά λέιζερ. Τα μάτια μου δακρύζουν και η ανάσα μου μικραίνει. Έχω ξεσυνηθίσει πλέον και την παραμικρή μυρωδιά καπνού και εδώ μέσα υπάρχει βαριά μυρωδιά μπάφου! Στο βάθος μία κοπέλα χορεύει πάνω στον στήλο ενώ οι θαμώνες, οι περισσότροι μεθυσμένοι βγάζουν διάφορα επιφωνήματα.

Η κοπέλα με τραβάει προς ένα τραπέζι νομίζοντας πως είμαι πελάτης, εγώ όμως αντιστέκομαι.

"Θέλω να δω το αφεντικό" της λέω και γνέφει. Το γεγονός πως βρίσκομαι σε αυτό το μέρος δεν μου κάνει εντύπωση. Ο Στράτος είναι ένας πανπόνηρος μεγαλοδικηγόρος και φυσικό είναι να έχει και τέτοιους πελάτες.