Δεν το μετάνιωσα

180 22 51
                                    

Χθες βράδυ

Ζαλίζομαι... Δεν ξέρω τι έχω πιει! Θυμάμαι πριν ώρα, κάτι κορίτσια που με κερνούσαν σφηνάκια... Τώρα κρατώ στα χέρια μου ένα μπουκάλι βότκα. Το κεφάλι μου νιώθω να το τρυπάνε καρφιά. Ετοιμάζομαι να πιω και το υπόλοιπο, πίνω μηχανικά πια.

Η Τατιάνα μου αρπάζει το μπουκάλι. Τόσο τύφλα που είμαι δεν μπορώ καν να αντιδράσω. Καταπίνει όλο το περιεχόμενο,το πετάει άδειο κάτω και το σπάει. Είναι στα ίδια σκατά με εμένα και δεν καταλαβαίνει τι κάνει. Ένας που χορεύει πίσω της θυμώνει... Έρχεται, με πιάνει από το γιακά και μου ζητάει τον λόγο. 'Η γκόμενά σου κόντεψε να με σκοτώσει ρε μαλάκα!' εξοργισμένος μου ρίχνει μια μπουνιά. Χωρίς να μπορώ να αμυνθώ λόγο της μέθης δεχομαι τα χτύπηματά του. Αισθάνομαι εξοργισμένος. Είμαι ευέξαπτος αλλά το ποτό τα κάνει όλα χειρότερα. Η θερμοκρασία μου ανεβαίνει, χωρίς να το σκεφτώ πολύ τραβάω το πιστόλι και τον σημαδεύω. Σηκώνει τα χέρια του τρομαγμένος και φεύγει προς τα πίσω. Ικανοποιημένος το βάζω πίσω στην θέση του. Δεν ξέρω! Μπορεί και να τον πυροβολούσα πάνω στην τρέλα μου, όλα μέσα μου βράζουν και δεν καταλαβαίνω τίποτα! Τίποτα άλλο από θυμό και μίσος.

'Βαγγέλη καλύτερα να πηγαίνουμε! Έχουμε γίνει θέαμα!' η Τατιάνα μου σπάει τα νεύρα. 'Θα φωνάξουν την αστυνομία' τσιρίζει πανικόβλητη. Με ταρακουνά από τους ώμους, έτσι όπως κουνιέμαι ανακατεύομαι, νομίζω πως θα ξεράσω! Την σπρώχνω να φύγει από μπροστά μου και πηγαίνω στον μπαρμαν. Βγάζω από το σακάκι μου τα λεφτά. Του τα πετάω στον αερα, μπροστά του χωρίς να τα μετρήσω.

Το μόνο που θέλω είναι να τα ξεφορτωθώ από πάνω μου. Είναι τα λερωμένα λεφτά του Σταύρου, είναι ένα μίασμα! Είναι τα χρήματα με τα οποία θα έφτιαχνα την ζωή μου, το σπίτι μου, με την γυναίκα της ζωής μου.

Τώρα πια δεν χρησιμεύουν σε τίποτα! Όλα τα όνειρα γκρεμίστηκαν! Χάρισμά του του μαλάκα για τον σαματά που προκαλεσαμε στο μαγαζί του!

Προσπαθώ να περπατήσω ως έξω. Δεν μπορώ να κανονίσω τα πόδια μου! Όλα γύρω μοιάζουν με παραισθήσεις, γυρνάνε, μπερδεύονται, θολώνουν... Καταφέρνω να παραπατήσω ως την άκρη του δρόμου.

'Βαγγέλη! Είμαι ερωτευμένη μαζί σου!"ακούω μια φωνή πίσω μου, ακριβώς πίσω μου να μου μιλά σιγανά στο αυτί... η Μελίνα μου! Η φωνή της Μελίνας μου! Αμέσως γαληνεύω μέσα μου... Είναι η γλυκιά αθώα της ομιλία... Που τόσο λατρεύω!

KarmicΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα