Μην αργήσεις!" του φωνάζω... Και τώρα; Τώρα οι δυο μας! Εύχομαι πραγματικά να μην αργήσει! Δεν θέλω να μείνουμε μόνοι. Πραγματικά δεν έχουμε τίποτα να πούμε με αυτή την γυναίκα! Έχει καταντήσει κι αυτή σνομπ και ξινή σαν τον φίλο της... Δεν μου αρέσει ο καινούργιος χαρακτήρας της. Αν και μπορώ να πω πως είναι ακόμα πολύ όμορφη... Το γλυκό κοριτσίστικο πρόσωπο που είχε τότε έχει ωριμάσει. Τα χαρακτηριστικά της δείχνουν πιο αρμονικά. Είναι όμορφη γυναίκα. Έχει λευκή και λεία επιδερμίδα, μεγάλα καφέ μάτια με τεράστιες βλεφαρίδες και σαρκώδη χείλη τα οποία έχει τονίσει με ένα απαλό κραγιόν. Έχει ακόμα μακριά, πολύ μακριά ίσια καστανά μαλλιά με φυσικό λαμπερό χρώμα. Ο τρόπος που είναι ντυμένη είναι πολύ διαφορετικός από όπως την θυμόμουν. Το ντύσιμό της είναι κάπως συντηρητικό αλλά κομψό. Φορά μία στενή φούστα ως το γόνατο και ένα λεπτό πουκαμισάκι σε απαλό ροζ. Δεν μοιάζει καθόλου στην Άννα εξωτερικά. Μοιάζει όμως στον τρόπο που κινείται. Έχει αποκτήσει μία χάρη, έναν αέρα που δεν είχε τότε, σαν έφηβο κοριτσάκι.
Πρώτη φορά νιώθω τόσο αμήχανα στην ζωή μου, ειδικά με γυναίκα! Απλά κοιτιωμαστε μες τα μάτια χωρίς να λέει τίποτα ο ένας στον άλλο και προσπαθώντας ο ένας να αποφύγει την ματιά του άλλου. Wtf! Ειλικρινά θα ήθελα να σηκωθώ να φύγω και να την παρατήσω έτσι απλά σαν κάφρος! Είναι τόσο... Υποκριτική! Μπροστά στους άλλους το έπαιζε η καλή κι ευγενική τύπισα με τρόπους και τώρα ούτε καν μου μιλάει!
"Εεεμμ Βαγγέλη!" μίλησε! Μάλλον θα γκρεμίστηκε κάποιος φούρνος!
"Τι;"
"Εμμ συγγνώμη για πριν που σε είδα στο αστικό... Δεν σου μίλησα... Αλλά έχεις αλλάξει πολύ και δεν σε κατάλαβα!" και χαζές δικαιολογίες τώρα! Μου φαίνεται ότι είναι ευκαιρία να την στριμώξω!
"Πραγματικά τώρα! Δεν με κατάλαβες; "
"Ναι!"
"Ώστε δεν με γνωρίζεις ε;"
"Παρεξηγήθηκες;"
"Όύτε καν ενδιαφέρθηκες να μάθεις από που σε γνώρισα εγώ!"
"Γιατί θυμώνεις τώρα; Κι εσύ άλλωστε έκανες πως δεν με γνωρίζεις!"
"Φυσικά αφού με κορόιδευες μες τα μούτρα μου έκανα κι εγώ τον κινέζο!"
"Μα γιατί δεν με πιστεύεις; Πραγματικά δεν σε αναγνώριζα!"
"Ψέματα Μελίνα! Δεν είμαι χαζός! Κατάλαβα ότι με θυμήθηκες! Από τον τρόπο που αναστατώθηκες όταν με είδες!"
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
Karmic
Teen FictionΚάποτε ή μοίρα θεωρούταν ανώτερη κι από τους θεούς. Κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει από αυτή. Πόσο μάλλον ο δικός τους έρωτας... Είναι γραφτό τους να ζήσουν ό,τι ακολουθεί. Όταν μετά από πολλά χρόνια εκείνη ετοιμάζεται να κάνει ένα μεγάλο βήμα στην ζωή...
