from nerd to spy

~17~

"Waarom is hij dan de badboy? Als hij niet drinkt of rookt, wat is er dan zo "bad" aan hem?" De jongen grijnsde.

"Hij spijbelt, hij draagt meestal zo'n leren jack, hij praat terug tegen alles en iedereen en het is al een paar keer voorgekomen dat hij op de parkeerplaats heeft staan vechten." Dit bleek Bart toch wel interessant te vinden.

"Is hij goed?" de jongen haalde zijn schouders op. "Geen idee, ik denk het wel maar ik kan het je niet met zekerheid vertellen. Ik heb het nog nooit gezien. Hij heeft tot nu toe wel iedere keer gewonnen dus hij moet er toch wel wat verstand van hebben." Bart bekeek de jongen van top tot teen.

"Zoek het uit. Zoek uit of hij echt zo goed is." De jongen keek hem met grote ogen aan.

"Ben je gek? Ik ga dat niet doen! Straks is het echt zo en dan loop ik opeens met een gebroken arm! Of coach komt erachter en dan kan ik niet meer meespelen! Ik ga dat er niet voor opgeven!" oeeee.... domme fout gozer.. Bart keek hem nu strak aan. Geen enkele emotie was van zijn gezicht af te lezen. Iets wat hij waarschijnlijk van V had geleerd.

"Klonk het alsof ik het vroeg? Nee? Dat dacht ik al." Hij deed een stap in de richting van de jongen en greep hem bij zijn keel. De jongen hing een paar centimeter boven de grond en keek Bart met grote ogen aan. Ik kneep mijn ogen dicht en begon te trillen.

*Flashback*

Ik stond onder de douche en keek strak voor me uit. Ik voelde me zo vies... Ik heb mezelf al een kwartier lang staan schoonschrobben, maar nog altijd heb ik het gevoel dat ik vies ben. V had me verkracht... Voorheen dacht ik al dat er niets ergers met me zou kunnen gebeuren. Hij had me al gebrandmerkt, geslagen, geschopt... Hij had me gezoend, gestreeld maar nog nooit had hij aan me gezeten zoals hij dat een uur geleden deed. Hij heeft nu iets van me afgepakt.... Iets waarvan ik had gehoopt dat dat nooit zou gebeuren.

Er werd hard geklopt op de badkamer deur.

"Open de deur Speedy, je tijd is op." deze keer was het niet V die me kwam halen. Het was Bart.

"Speedy. Open de deur. Ik heb geen zin om de deur in te trappen..." Het leek wel alsof de woorden langs me heen vlogen. Het enige wat ik voelde was het vieze gevoel. Het gevoel van V's handen over mijn lichaam en hoe zijn lippen iedere keer weer de weg naar mijn nek vonden.

"Speedy!" Ik bleef voor mee uitkijken terwijl mijn hele lichaam aan het trillen was. Niet door de kou want de hele douche stond vol met stoom van de warme water stralen die uit de douchekop kwamen. Ik keek naar de druppels op het glas van de douche. Langzaam gleden ze naar beneden en werden vervangen door nieuwe druppels. Eigenlijk is dat ook hoe mensen werken. Ze hebben je nodig totdat je niet goed genoeg meer bent, en zo word je bijna meteen weer vervangen.

Met een harde knal werd de deur van de badkamer open gegooid. Bart stormde naar binnen en trok de douche deur open. Ik keek nog steeds recht voor me uit. Volgens mij is dit hoe je je voelt wanneer je in shock bent.

Mijn arm werd vast gepakt en ik werd uit de douche getrokken. Ik bleef voor me uit staren. Bart keek me fronsend aan en zwaaide met zijn hand voor mijn gezicht. Ik gaf geen kick. Heet voelde gewoon alsof ik in een soort van bubbel zat. Niets kon mij bereiken.

"Speedy?" het leek wel alsof ik onderwater was en dat het geluid doffer werd gemaakt door het water.

 "Vanessa, ik zweer als je nu niet normaal gaat doen dan draai ik je nek om." ik bleef voor me uit staren. Opeens voelde ik een druk rond mijn nek. Er werd had in geknepen en ik kreeg geen lucht meer. Ik weet niet precies wat het was wat me uit de shock haalde. Misschien kwam het doordat ik geen adem meer kreeg, misschien door de druk rond mijn keel en misschien doordat ik op het punt stond om flauw te vallen door het gebrek aan zuurstof.  Mijn ogen werden groot en ik greep met mijn handen naar mijn keel en probeerde zo de handen van Bart van mijn keel af te trekken. Bart keek me grijnzend aan en kneep nog een keer heel hard, daarna liet hij plotseling los waardoor ik hard op de grond viel. Ik hapte naar lucht en begon daarna hard te hoesten.

"Je hebt vijf minuten om je om te kleden. Als je niet klaar bent.... nouja je weet wat er dan gebeurd." hij liep met grote passen de kamer uit. Ik was nog steeds aan het trillen maar verder voelde ik niets. Ik was alleen heel erg moe en wilde gewoon gaan slapen.

Langzaam stond ik op en liep de badkamer uit. Op het bed van V lagen wat kleren die blijkbaar voor mij waren. Het bed was nog rommelig van wat er een uur geleden had plaatsgevonden en er lag zelfs wat bloed. Ik kon er niet te lang naar kijken en draaide me om. Ik droogde mezelf af en  kleedde me snel om waarna ik vervolgens naar de deur liep. Zacht klopte ik erop om Bart te laten weten dat ik klaar was. Bart deed de deur open en grijnsde. We liepen naar mijn kamer en toen we daar aankwamen werd ik er naar binnen geduwd. Ik viel voorover op mijn handen en knieën en kroop daar mijn deken en het kussen wat in de hoek lag.

Dat was een van de weinige dagen waarop ik heel snel sliep, en ook pas wakker werd toen V me kwam halen...

*einde Flashback*

"Dus ga je nu gewoon doen wat ik je net heb verteld?" Bart's stem klonk zo kalm en zo koud. Er zat totaal geen emotie in en je wist dat als er nu ook maar iets gebeurde waardoor hij boos zou worden alles kon veranderen. Hij zou de jongen hier kunnen vermoorden.

De jongen knikte en Bart liet hem los. Hij viel op de grond en begon hard te hoesten. Bart gooide daarna de zak met drugs naar de jongen en draaide zich om.

"Ik sms je wel wanneer ik verwacht dat je hier weer bent. Hou me op de hoogte." Bart liep door en stapte in zijn auto. Je kon de auto horen weg rijden. De jongen stond langzaam op en pakte de zak drugs. Hij liep in de richting van school en verdween daar uit het zicht.

Brad stond langzaam op en liep naar Jane en mij toe. Jane was ook opgestaan en klopte zichzelf af. Blake stond als laatst op van de drie en keek om zich heen. Ik bleef op de grond zitten en sloeg mijn armen om mijn benen heen. Ik ademde diep in en uit. Het zou niet heel lang duren voordat Bart er achter komt dat ik hier ben. V zou het dan ook binnen no-time weten en iedereen op me afsturen. Voorheen was het de vraag of V me nog te pakken zou krijgen. Nu was het de vraag wanneer dat zal gebeuren...

"Vanes, gaat het wel goed met je? Je ziet heel bleek en je trilt." Jane kwam naast me zitten en keek me bezorgd aan. Ze wist gelukkig dat ze me nu niet moest aanraken.

"Het was hem..." fluisterde ik zachtjes. Meer tegen mezelf dan tegen de anderen.

"Wie?" vroeg Jane. Ik keek haar met wijde ogen aan.

"Bart... Het was Bart." Jane keek me verwart aan.

"Bedoel je van.... V? Die Bart?" ik knikte

Voordat Jane of iemand anders nog maar iets kon zeggen stond ik op en rende weg.

*****************

Hollaaaa, een lang hoofdstuk deze keer ( bijna 2000 woorden)

ik hoop dat jullie het een leuk hoofdstuk vonden. Dus... Bart is terug. Wat vinden jullie daarvan?

Ik ben echt verslaafd geraakt aan een aantal boeken hahah

Trapped is echt een heel goed boek, maar ook heel zielig. Je moet er tegen kunnen. Het gaat over een meisje dat is ontvoerd door een gast die bij haar op school heeft gezeten. Deze gast verkracht haar samen met een vriend van hem. Uiteindelijk ontsnapt ze na 3 maanden en trekt ze zich volledig terug. Voorheen was ze een heel avontuurlijk en populair meisje en nu zit ze het liefst dagen lang opgesloten in haar kamer. Ze gaat ook aan self-harm doen ( zichzelf snijden, let op! Je moet hier dus tegen kunnen als je dit boek gaat lezen) Het is een engels boek. Kijk in mijn leeslijst  Must Reads, daar kan je dit boek vinden.

Daarnaast ben ik nu ook de hoodie girl aan het lezen. Dit boek vind ik zelf ook heel "leuk" Het gaat over een meisje die last heeft van een angst stoornis. Ze is niet populair en wilt dat ook zo houden. Uiteindelijk raakt ze bevriend met de 3 populairste jongens van de school en word ook verliefd op een.

Nouja dat wou ik even zeggen haha Tot volgende week!

-xxx- love yaa