"Μπορούμε να γυρίσουμε πίσω αν θες" παραδίνομαι. Ανοίγω χαμηλά την μουσική στο ραδιόφωνο για να ελαφρύνω την ατμόσφαιρα. Ίσως καλύτερα από λόγια να ακούγεται λίγη μουσική.

"Όχι! Θα πάμε όπου θες... Το δικαιούσαι σήμερα..." βάζει ξανά μπροστά έχοντας την πιο όμορφη κατσουφιασμένη φάτσα... Δεν το πιστεύω ότι το θυμήθηκε!

"Το θυμήθηκες!" αναφωνώ ενθουσιασμένη.

"Hapy birthday to you, hapy birthday to you, hapy birthday dear Melina, hapy birthday to youuuu!" μου τραγουδά μιμούμενος μια παιδική φωνή κουνώντας ρυθμικά το κεφαλι του. Αυτό το τραγούδι γεγεθλίων από τα χείλη του είναι για μένα το καλύτερο δώρο!

"Σου είπα πόσο σε αγαπάω σήμερα;" τον πειράζω και του δίνω ένα φιλί στο μάγουλο. Είμαι μαζί του στα γενέθλιά μου και αυτό πάει να πει ευτυχία!

"Όχι περισσότερο από όσο εγώ..." σχεδόν μουρμουρίζει. Μπορώ να διακρίνω ένα παράπονο αλλα αποφασίζω να μην επεκταθώ.

...................................................................................................................

"Εδώ είμαστε!" λέω μόλις καταφέρνω να ξεφρακάρω την παλιά σιδερένια πόρτα της μικρής, χαμηλής μονοκατοικείας. Ένα ανατριχιαστικό τρίξιμο ακούγεται... Πρέπει να λαδώσω τους σκουριασμένους μεντεσέδες καποια στιγμή.

Μπαίνουμε διστακτικά μέσα στον χώρο του σπιτιού και ο Βαγγέλης κλείνει με δυσκολία την πόρτα πίσω μας. Το φως μειώνεται δραματικά και το μοναδικό πραγμα που αναιρεί το απόλυτο σκοτάδι είναι μερικές αχτίδες που μπαίνουν από τις χαραμάδες των πατζουριών. Παντού μυρίζει κλεισούρα και το κρύο σε συνδιασμό με την υγρασία σου τρυπά τα κόκκαλα.

Κατευθύνομαι προς το παράθυρο του σαλονιού και το ανοίγω. Ο χώρος γεμίζει φως και φρέσκο αέρα...

"Ουάου! Είναι πολύ καθαρά εδώ μέσα!" διαπιστώνει ο Βαγγέλης όσο κοιταζει τριγύρω εντυπωσιασμένος.

"Εγώ το καθάριζα όλη την εβδομάδα! Πήρα τα κλειδια από την Μυρτώ και στρώθηκα στην δουλειά για να φτιάξω το καταφύγειό μας." τον πλησιαζω και τυλίγω τα χέρια μου γυρω από τον λαιμό του.

"Έκανες πολύ καλή δουλειά... Αυτή λοιπόν είναι η ερωτική μας φωλίτσα;" λεει σιγανά και ενώνει τα μέτωπά μας.

"Θα σου δείξω!" τον τραβαω ενθουσιασμένη στο παλιό παιδικό του δωμάτιο. Στόχος μου ήταν αυτή η κρεβατοκαμαρα. Ανακαίνισα εντελώς το παλιό δωμάτιό του και τώρα είναι η κρεβατοκαμαρά μας. Κάθε ζευγαρι έχει την δική του κρεβατοκάμαρα. Τα κανονικά ζευγάρια κοιμούνται στο σπίτι τους. Τα παράνομα σαν κι εμάς κοιμούνται στην κρυφή τους κλίνη...

KarmicΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα