UFAKLIK (TAMAMLANDI)

Ufaklık bölüm:22

Masal'dan

Deniz beni yere indirdiği gibi Can'a döndü. "Vay Can bey "dedi kaşını kaldırarak imalı bir şekilde. Bir dakika bunlar birbirini nerden tanıyorlardı?

"Sen? "Diyerek sinirle tısladı Can. Deniz kaşları çatık bir şekilde "Seni görmeyi istemezdim. "Dedi. Can ona doğru yaklaşıp tehtit edercesine "Zaten buna pişman olcaksın. "Dedi ve tam dibimize geldi. Beni kolumdan tuttu. Hayvan! Kolumu cok sıkıyordu. Kolumun kopması an meselesiydi. Beni çekerek kenara doğru fırlatıyordu ki Deniz beni tuttu. Deniz'in gözleri öfkeyle parladı.

"İnsan ol lan. Karşındaki kız. "Diyerek onu uyardı ve beni arkasına çekti. "Sana mı soracağım kime nasıl davranacağı mı? "Diyerek kolumu tekrardan yakaladı. Resmen bir kukla gibiydim. Can kolumu sıkarak "Git burdan Masal !"dedi. Yine canımı acıtıyordu. Deniz öfkeyle ona bakıp anlamadığım zaman diliminde yumruğu gözüne geçirdi. "Sana insan ol dedim. "Dedi. Can vakit kaybetmeden ayağa kalkıp Deniz'e doğru atılıp, ona vuruyordu ki"Can dur"diye bağırdım. Olaya dahil olma vaktim gelmişti.

Can bana şok olmuş bir sekilde baktı. Yumruğu havada kalmıştı. Gözlerime acıyla bakıp "Onu koruyorsun? "Dedi soru sorar gibi. Deniz'in tarafını tutmam canını açıtmıştı. Bu da benim işime gelirdi. Kafamı olumlu anlamda sallayıp "Evet onu koruyorum. Şimdi git burdan. " Diyerek onu kovdum. Can elini sinirle sıkıp indirdi. "Sen bir yabancıyı nasıl korursun? Senin yerin benim yanım. Senin o adamla ne işin var Masal? Aklın nerede senin? "Diye yüzüme haykırdı.

Öfkesi beni korkutsa da ona dönüp "Sen kimsin? Kimsin de senin yanında olacağım? Sana ne dedim. Bitti. Anlamadıysan bir kez daha söyleyeyim. Seni sevmiyorum. Benim için hiçsin. Yoksun Can. Burdasın ama benim için yoksun. Anladın mı? Bana gelip hesap soramazsın. Bir yabancıyı nasıl savunursun diyorsun ya. Sen bana ondan daha yabancısın. " Can'nın gözlerinin dolduğunu fark edince kalbimin acıdığını hissettim.

"Tamam ben yokum peki ya o? O kim oluyor? "Diye sordu, Deniz'i gösterek. Şuan bunu yapmak istemesemde buna mecburum. Belki onun canını acıtarak elime bir şey geçemeyecek ama koskoca bir boşluk var içimde ve bunun bedelini birinden çıkarmalıyım dimi mesela yaramı açan kişiden"Hayat yeniliklere açıktır." Dedim. Şaşkınlıkla bana bakıp kurduğum cümleyi kavramaya çalıştı. Bir süre sessiz kaldıktan sonra
kafasını olumlu anlamda sallayıp "Tamam hayat yeniliklere açık olsun. Ama bende o yeniliklere açık olacağım. Sana göstereceğim Masal. Sana dünyayı tersten göstereceğim. Kıskançlıktan delirince benim ne çektiğimi anlarsın. "Dedi meydan okurcasına ve Deniz'in omzuna çarpıp gitti.

"Sanki canımı hiç acıtmamış gibi konuşuyor ya en çok o kalbimi kırıyor. "Dedim. Onun karşısında takındığım tavır bana ait değildi. Ben ölüydüm ve sadece yaşamış biri gibi gözükmeye çalışıyordum. Ne ara ağladığımı anlamasamda gözümdeki yaşı elimin tersiyle silip beni izleyen Deniz 'e döndüm. "Seni soktuğum durum için üzgünüm. Gitmem gerek." Dedim ve onu arkada bırakarak, yürümeye başladım.

Bana yetişip ,kolumu tutup önüme geçti. "Telefon numaranı verirsen affederim. "Dedi ukalaca. Telefonumu çıkarıp avucunun içine bıraktım "Ara kendini "dedim soğuk bir sesle . Gülümseyerek kendi numarasını tuşlayıp kendini Deniz'im diye kaydetti. Gözlerimi devirip "O kadar samimi olduğumuzu düşünmüyorum." Dedim. Bana göz kırpıp "Yeniliklere hazırsın unutma " dedi ve burnuma dokunup ters yön gitmeye başladı. Rezil mi olmuştum?Evet çok kötü rezil olmuştum. Ah! Allahım beni bu acıları çekeyim diye mi yarattın?

Ayra'dan

Masal'lın olanları anlatmasını ağzım açık bir şekilde dinliyordum. Sonunda bitirdiğinde ona imayla bakıp "Yani Deniz'e şans vereceksin"dedim. O da bunun üzerine kaşlarını kaldırıp "Asla ona şans vermeyeceğim. Kalbim durana kadar Can için atacak. O değilde sen benimle konuştun. Yoksa eski Ayra geri mi döndü? "Bu gece o saçma rüyalardan görmemiştim. İyiydim. Aklım yavaş yavaş yerine gelmeye başlamıştı. İçinde bulunduğum kaostan kurtulmaya başlıyordum.